Document Type : Research Paper
Authors
Department of Biology, Faculty of Sciences, University of Isfahan, Isfahan, IR Iran
Abstract
Animal venoms contain numerous toxins with various physiological activities that cause problems such as allergic reactions and/or more severe reactions including as blood clots, necrosis, pulmonary arrest. Nevertheless, research has shown these venoms can be used as a medicine for treating many diseases including cancer. Disintegrins are a family of small protein from Vipera species venoms. Studies have shown that these peptides can exhibit anticancer activities by interfering with intracellular signaling pathways. In this study amino acid composition of Disintegrin toxins from different Vipera venoms were studied and phylogenetic relationship between them was depicted. In order to analysis of the sequence and amino acid composition, the sequence of these peptides were obtaianed from NCBI. MEGA6 software was also used to compare of these peptides and phylogenetic studies. In the next step, the structure of some of these peptide were modelled with Modeller and were analyzed by SPDBV. Study of sequence and amino acid composition lead to identification of conserved and important residues involved in the structure and the function these peptides. Phylogenetic analysis showed that disintegrins could also classified in 3 evolutionary groups. Structural analysis also showed that disintegrins with a most recent common ancestor have significant structural similarity which confirm the results obtained from phylogenetic studies.
Keywords
Main Subjects
بررسی محتوای اسیدآمینهای، ساختار و ارتباطات فیلوژنتیکی توکسینهای دیساینتگرین گونههای مار افعی
مریم ربیعی و فرزانه محمدی فارسانی*
ایران، اصفهان، دانشگاه اصفهان، دانشکده علوم، گروه زیست شناسی
تاریخ دریافت: 5/4/96 تاریخ پذیرش: 16/11/96
چکیده
سموم حیوانات حاوی توکسینهای متعدد با فعالیتهای فیزیولوژیک مختلف میباشند که مشکلاتی همچون واکنشهای آلرژیک، لخته شدن خون، نکروز، ایست تنفسی ایجاد مینمایند. با این حال بررسیها نشان داده است که این سموم میتوانند به عنوان دارو برای درمان بسیاری از بیماریها مانند سرطان مورد استفاده قرار گیرند. این مولکولهای زیستی میتوانند سبب مهار یک پروتئین سلولی، القای آپوپتوز و فرآیندهای دیگر شوند. دیساینتگرینها، یک خانواده از پروتئینهای کوچک هستند که از سم گونههای مار افعی به دست میآیند. بررسیها نشان داده است این پپتیدها با ایجاد تداخل در مسیرهای پیام رسانی داخل سلولی میتوانند فعالیتهای ضدسرطانی ایفاء کنند. در این تحقیق محتوای اسیدآمینه و ساختار توکسینهای دیساینتگرین به دست آمده از سم گونههای مار افعی بررسی شده و ارتباط فیلوژنتیکی آنها ترسیم گردید. جهت بررسی محتوای اسیدآمینهای این توکسینها؛ توالیهای پروتئینی پپتید مورد نظر، از پایگاه اطلاعاتی NCBI دریافت شد. بررسیهای مقایسهای این توالیها و رسم درخت فیلوژنتیکی آنها توسط نرمافزار MEGA6صورت گرفت. سپس ساختار تعدادی از این پپتیدها با استفاده از نرمافزار Modeller شبیهسازی و با استفاده از نرمافزار SPDBV آنالیز شدند. بررسی توالی و محتوای اسیدآمینهای این پپتیدها، منجر به شناسایی ریشههای حفاظت شده و مهم در تشکیل ساختار و عملکرد آنها شد. آنالیزهای فیلوژنتیکی نشان داد که دیساینتگرینهای مورد بررسی را میتوان در سه گروه تکاملی تقسیمبندی نمود. بررسیهای ساختاری پپتیدهای این سه گروه نیز نشان داد که دیساینتگرینهای دو گروه با جد تکاملی نزدیکتر، دارای شباهت ساختاری قابل توجهی هستند که تأیید کننده نتایج به دست آمده از بررسیهای فیلوژنتیکی است.
واژه های کلیدی: دیساینتگرین، سرطان، محتوای آمینواسیدی، ارتباطات فیلوژنتیکی
* نویسنده مسئول، تلفن: 09103634307، پست الکترونیکی: f.mohamadi@sci.ui.ac.ir
مقدمه
بسیاری از ترکیبات تولیدشده توسط حیوانات، گیاهان و باکتریها برای توسعه روشهای درمانی جدید به کار گرفته میشوند. از جمله این کاربردها میتوان به تولید دارو برای درمان بیماریهایی مانند ترومبوز، سرطان و ایدز اشاره کرد. چنین مولکولهای زیستی فعال دارویی میتوانند در مهار القای رگزایی، مهار یا القای سنتز پروتئین توسط سلول، القای آپوپتوز و همچنین فعالیتهای ضد ویروسی نقش به سزایی ایفاء کنند (9). استفاده واقعی از سم مار در اواخر قرن 19 آغاز شد، زمانی که آلبرت دانشمند فرانسوی به این نتیجه رسید که سم حیوان اگر به مقدار کم در سرم خون تزریق شود، به یک پادزهر قوی تبدیل میشود (1). زهر مار در ابتدا در بیماران مبتلا به تشنج صرع مورد استفاده قرار گرفت، زمانی که دیده شد فرد مبتلا به صرع بعد از گاز گرفتگی یک مار زنگی بهبود یافت. در سال 1934 مشخص شد که زهر مار کبری در دزهای کوچک دارای فعالیت ضد درد قوی چندین بار قویتر از مورفین میباشد، با این تفاوت که این سم اعتیاد به همراه ندارد. در گذشته، زهر مار کبری به عنوان دارو برای درمان آسم، فشار خون بالا و حتی جذام مورد استفاده قرار میگرفت و هنوز هم در بسیاری از کشورها در صنعت داروسازی کاربرد دارد (4). طبق اولین یافته ها در قرن 18و17 میلادی فلیس فونتانا غدد سمی مار را کشف کرد و از سم مار به دست آمده برای انواع آزمایشات استفاده کرد. نظریه فونتانا برخلاف نظریه ردی بود که عنوان کرد سم در معده اثر خود را میگذارد. در اواخر قرن 50 و اوایل قرن 60 یک مطالعه گسترده از پروتئین سم مار آغاز شد (16). در مجموع شصت و دو سم مار شناسایی شده که به طور خالص مانع از اتصالات پروتئینی، عملکردهای پیچیده گلیکوپروتیینی، وتجمع پلاکتی میشود (7 و 12). سم مار افعی مخلوطی از ترکیبات پیچیده شامل پروتئینها، پپتیدها و برخی از آنزیمهاست که بسته به گونه مار متفاوت و متنوع میباشند (22). بررسیها نشان داده است که پپتیدهای موجود در سموم مار، با ایجاد تداخل در مسیرهای پیامرسانی داخلسلولی میتوانند فعالیتهای ضدسرطانی ایفاء نماید. دیساینتگرین به عنوان مهارکننده قوی اینتگرینی، از هر دو عمل تجمع پلاکت و چسبندگی سلولی ممانعت میکند. تأثیر سم دیساینتگرین در پیام رسانیهای داخل سلولی ازجمله عوامل وابسته به مرگ برنامه ریزی شده سلولی، تحرک، تکثیر سلولی و پاتوژن ویروسی روشن شده است (16). دیساینتگرین به عنوان آنتاگونوسیتهای گیرنده؛ بازدارندههای ناشی از تجمع ADP، ترومبین، و فاکتور فعال کننده پلاکت و کلاژن عمل میکند (23). بهعلاوه دیساینتگرین به عنوان یک ضدانعقاد مورد توجه پزشکان و محققان میباشد (15 و 17). این مهار کنندههای اینتگرینی انواع مختلف دارند و در 5 طبقه دستهبندی میشوند: دیساینتگرین کوچک حاوی 51-49 آمینواسید و 4 پیوند دیسولفیدی، دیساینتگرین متوسط حاوی 70 آمینواسید و 6 پیوند دیسولفیدی، دیساینتگرین بزرگ حاوی 84 آمینواسید 7 پیوند دیسولفیدی، دیساینتگرین دیمریک حاوی 67 آمینواسید و 4 پیوند دیسولفیدی درون مولکولی، متالوپروتئیناز حاوی 100 آمینواسید و 8 پیوند دیسولفیدی (2). در سالهای اخیر سانزو سایر پژوهشگران طی بررسیهای خود ساختار و عملکرد سموم مار افعی را مورد بررسی قرار داده و جایگاه فعال پپتید دیساینتگرین را شناسایی کرده و برای مهار اتصالات بین سلولی که عامل اصلی پیشرفت انواع سلولهای سرطانی میباشد و همین طور مهار متاستاز آینده روشنی را پیشبینی کردند (3 و 21). پپتیدهای مورد نظر در این بررسی خانواده دیساینتگرینهای متوسط از زهر افعی در گونههای مختلف است. این پپتیدها شامل موتیفهای RGD (Arg-Gly- Asp) یا KGD (Lys-Gly-Asp) میباشند. این موتیفها به توالیهای خاصی از اینتگرین IIa-IIb در سطح پلاکت متصل میشوند (23). در هنگام آسیب بافتی و یا پارگی رگهای خونی پیامهایی ایجاد میشود که اینتگرینهای موجود در غشای سلولی پلاکتها را فعال کرده و موجب اتصال پلاکتها به یکدیگر از طریق پروتئینهای اتصالی به نام فیبرینوژن میشود. این اتصال و تعاملات باعث کنترل خونریزی میگردد. فیبرینوژن موجب اتصال مولکولهای دیگر مانند G-alpha به اینتگرین میشود و گسترش بیشتر لخته را به همراه دارد، مهارکنندههای ایجاد لخته مانع اتصالات اینتگرینی میشوند و از گسترش لخته جلوگیری میکنند (11). اینتگرینها به فرآیند متاستاز در سلولهای سرطانی نیز کمک میکنند و در حرکت تومور اولیه از محل اولیه خود به سایر نقاط نقش دارند و در نتیجه ایستگاههای جدید سرطانی ایجاد میکنند. همراه با ورود سلولهای سرطانی به جریان خون، بیان مولکولهای سطحی مثل اینتگرینها به میزان چشمگیری افزایش مییابد. به عبارت دیگر، اینتگرین میان سلول سرطانی و لایه داخلی رگهای خونی تغذیه کننده بافتها تعامل برقرار میکند (10). بررسیها نشان داده است که دیوارههای یک رگ خونی معمولی در سمتی که خون جریان دارد، اینتگرین تولید نمیکند مگر اینکه سلولهای سرطانی در آنجا قرار داشته باشند (13)، بنابراین یکی از مسیرهای درمانی که برای سرطان در نظر گرفته شده است؛ هدف قرار دادن اینتگرینهاست. هدف در این مطالعه، بررسی توالی و محتوای آمینواسیدی دیساینتگرینهای گونههای مختلف مار افعی جهت یافت شباهتها و تفاوتهای موجود در این پپتیدهاست. انجام چنین مطالعاتی میتواند به منظور توسعه طراحی دارو و تولید پپتیدهای مشابه و حتی به صورت مؤثرتر در جهت درمان سرطان کمک نماید.
مواد و روشها
در این مطالعه، جهت بررسی توالی و محتوای اسیدآمینهای توکسینهای دیساینتگرین؛ توالیهای پروتئینی پپتید مورد نظر در گونههای حاوی این سم، از پایگاه اطلاعاتی NCBI دریافت شد. بررسیهای مقایسهای میان این توالیها و رسم درخت فیلوژنتیکی آنها، توسط نرم افزار MEGA6صورت گرفت. شبیهسازی و بررسیهای ساختاری این پپتیدها نیز به ترتیب توسط نرمافزارهای Modeller9.12 وSwiss PDB viewer3.7 (SPDBV) انجام پذیرفت.
در قدم اول، به منظور بررسی محتوای اسیدآمینهای پپتیدها، توالی پروتئینی دیساینتگرین در گونه Bothrops alternatus با کد دسترسی Q801Z4.2 از سایت NCBI دریافت شد. سپس برای دریافت سایر پپتیدهای مشابه دیساینتگرین، روی توالی پپتید مورد نظر در همین سایت، Blast پروتئینی صورت گرفت. در مرحله بعد، توالی پروتئینی تمام پپتیدهای مشابه دریافت شد و مجموعه اطلاعات به دستآمده از این پایگاه، وارد نرمافزار MEGA 6 شدند. به منظور مقایسه این توالیها، از ابزار Clustal W نرمافزار MEGA استفاده شد و همترازی چندگانه توالیها با استفاده از ماتریس Gonnet صورت گرفت. درخت فیلوژنتیکی این پپتیدها نیز توسط MEGA ترسیم شد. در نهایت محتوای آمینواسیدی آنها توسط همین نرم افزار مشخص گردید و از طریق برنامه Excel، نمودار مربوط به میانگین اسیدآمینهها در این پپتیدها، رسم شد.
در مرحله بعد، به منظور انجام مقایسه ساختاری میان این پپتیدها، ساختار سه پپتید دیساینتگرین با کدهای دسترسی توالی Q801Z4.2، P23323 و Q7LZI5.1 با استفاده از نرمافزار Modeller شبیهسازی شد. به منظور انجام این شبیهسازی و با هدف یافتن ساختار الگو، ابتدا برای هر کدام از این پپتیدها Blast پروتئینی انجام شد و نزدیکترین ساختار مورد شناسایی قرار گرفت. در نهایت ساختار دیساینتگرینهای گونه Gloydius brevicaudus و Protobothrops flavoviridis (به ترتیب با کدهای دسترسی PDB ID: 1L3Xو 1J2L) به عنوان ساختارهای الگو مورد استفاده قرار گرفت. در نهایت ساختارهای به دست آمده با استفاده از نرمافزار SPDBV مورد آنالیز و ارزیابی قرار گرفتند.
نتایج و بحث
به منظور آنالیز توالیها و محتویات پروتئینی و آمینواسیدی پپتید دیساینتگرین لازم است توالیهای این پپتید را در گونههای مختلف از مار باهم مقایسه و همتراز کرد. نرمافزار MEGA، ابزاری بسیار مناسب برای همترازیو بررسی محتوای توالیهای DNA و پروتئین است و توسط آن میتوان ارتباطات تکاملی این نوع توالیها را نیز مورد بررسی قرار داد.
در این مطالعه توالی پروتئینی 20 گونه مار افعی، از پایگاه اطلاعاتی NCBI (www.ncbi.org) دریافت شد. نام پپتید، نام گونه،کد دسترسی و تعداد اسیدهای آمینه هر کدام از این پپتیدها، در جدول 1 نشان داده شده است. پروتئین الگو، پپتیدی 12 کیلو دالتونی و طول 78 آمینواسید با نام Disintegrin DisBa-01 و کد دسترسی Q801Z4.2 از کتابخانه cDNA حاصل از غده مار گونه Bothrops alternatus استخراج شده است، این پروتئین به طور خاص با اینتگرین αv β3 تعامل دارد و همچنین خواص ضد متاستاتیک و ضدرگ زایی دارد (12).
جدول 1- نام پپتید، نام گونه،کد دسترسی و تعداد اسیدهای آمینه پپتیدهای دیس اینتگرین مورد مطالعه.
نام پپتید |
نام گونه |
کد دسترسی |
تعداد اسیدهای آمینه موجود در پپتید |
عملکرد |
Disintegrin DisBa-01 |
Bothrops alternatus |
Q801Z4.2 |
87 آمینواسید |
ضمن تعامل با اینتگرین αv β3 با خواص ضد متاستاتیک و ضدرگ زایی در مهار سرطان نقش به سزایی ایفاء میکند (1). |
Disintegrin ussuristatin-1 |
Gloydius ussuriensis |
Q7LZI5.1 |
71 آمینواسید |
مانع تجمع پلاکت ناشی از ترومبین، کلاژن و ADP هست و همچنین باعث مهار چسبندگی سلولهای ملانوم انسان به فیبرینوژن و فیبرونکتین میشود (2-4) |
Disintegrin jarastatin |
Bothrops jararaca |
Q0NZX5.1 |
88 آمینواسید |
|
Disintegrin saxatilin |
Gloydius halys |
Q9DGH6.1 |
73 آمینواسید |
|
Disintegrin ussuristatin-2 |
Gloydius ussuriensis |
Q7LZT4.1 |
71 آمینواسید |
از سه فرایندهای درگیر در عملکرد پلاکت (چسبندگی، فعال سازی و تجمع) جلوگیری میکند و همین طور مانع تجمع پلاکتی میشود (5, 6) |
Disintegrin mojastin-2 |
Crotalus scutulatus scutulatus |
P0C7X7.1 |
73 آمینواسید |
از تعامل فیبرینوژن با پلاکت جلوگیری میکنند و با اتصال به alpha-IIb/beta-3 بر روی سطح پلاکت باعث مهار تجمع پلاکت ناشی از ADP ترومبین، فاکتور فعال کننده پلاکت و کلاژن میشوند (7، 8، 14، 19 و 20) |
Disintegrin halysin |
Gloydius blomhoffii |
P21858.1 |
71 آمینواسید |
|
Disintegrin applaggin |
Agkistrodon piscivorus piscivorus |
P16338.1 |
71 آمینواسید |
|
Disintegrin trigramin –gamm |
Trimeresurus gramineus |
P62383.1 |
73 آمینواسید |
|
Disintegrin trigramin‑beta-2 |
Trimeresurus grams |
P17495.1 |
73 آمینواسید |
|
Disintegrin cereberin |
Crotalus cerberus |
P31985.1 |
72 آمینواسید |
|
Disintegrin cerastin |
cerastes cerastes Crotalus |
1.P31982 |
72 آمینواسید |
|
Disintegrin tergeminin |
Sistrurus catenatus tergeminus |
P22828.1 |
73 آمینواسید |
|
Disintegrin lutosin |
Crotalus oreganus lutosus |
P31986.1 |
73 آمینواسید |
|
Disintegrin barbourin |
Sistrurus miliarius barbouri |
P22827.1 |
73 آمینواسید |
|
Disintegrin molossin |
Crotalus molossus molossus |
P31984.1 |
73 آمینواسید |
|
Disintegrin CTF-II |
Protobothrops flavoviridis |
P23323.1 |
75 آمینواسید |
|
Disintegrin triflavin |
Protobothrops flavoviridis |
P21859.1 |
70 آمینواسید |
|
Disintegrin basilicin |
Crotalus basiliscus |
P31981.1 |
72 آمینواسید |
|
Disintegrin viridin |
Crotalus viridis viridis |
P31987.1 |
71 آمینواسید |
مقایسه توالیهای پروتئینی با استفاده از نرم افزار MEGA6در شکل 1 نشان داده شده است. سیستئین در این پپتیدها کاملاً حفاظت شدهاست. چون این آمینواسیدها در تشکیل پیوندهای دیسولفیدی و در نتیجه تشکیل ساختار صحیح پروتئین نقش دارد (7).
ترتیب و تعداد انواع آمینو اسیدهای موجود در ایزوفرمهای مختلف پروتئین دیساینتگرین با استفاده از نرمافزار MEGA6 مورد بررسی قرار گرفت و میانگین وجود هر آمینو اسید در هر فرم و توالی به دست آمد. با توجه به محاسبات و اطلاعات به دست آمده مشاهده شد آمینواسید سیستئین با میانگین 39/16 بیشترین میزان را در توالیها شامل میشود و آمینواسید تریپتوفان با میانگین 62/0 کمترین مقدار را دارد. در این بررسی میتوان دید که توالیها از غلظت سیستئینی بالایی برخوردارند، که پیوندهای دیسولفیدی را سبب میشوند. توالیهای مربوط به هر گروه در موتیف مربوط به خود مشترک می باشند، به طوری که این موتیفها به هر پپتید خاصیت ضد سرطانی جدیدی میبخشد که به اینتگرین مربوط به خود باند شده و عملکرد مهاری خود را بر فعالیت اینتگرینی اعمال می کند بنابراین ریشههای سیستئین نقش مهمی در عملکرد پروتئین ایفاء میکنند. مطالعات متعدد نشان داده است که تغییرات کوچک در توالی آمینواسیدی پپتیدهای دیساینتگرین میتواند سبب تغییرات بزرگ در عملکرد این پپتیدها شود (18).
شکل 1- مقایسه توالی پروتئینی دیساینتگرین و پپتیدهای مشابه توسط نرم افزار MEGA6.
در نهایت بعد از ذکر ویژگیهای هر توالی پروتئینی و انواع پلیمورفیسمهای پپتید دیساینتگرین و همچنین محاسبه و نمایش میزان وجود هر آمینواسید به صورت مجزا در هر توالی با استفاده از نرم افزار MEGA6 محتویات آمینواسیدی و میزان حفاطت شدگی توالیها به دست آمد و نمودار مربوطه (شکل 2) توسط برنامه Excel طراحی شد.
درخت فیلوژنی رسم شده از طریق روش Neighbor-joiningنشان میدهد که ایزوفرمهای مختلف پروتئین دیساینتگرین از مضاعف شدن یک ژن اجدادی اولیه مشتق شدهاند (شکل 3). به عبارتی ژن اجدادی، ژن اولیه ایزوفرمهای گروه 1 و 2 و ژن اولیه کد کننده گروه3 را ایجاد کرده است. همچنین با ادامه روند مضاعف شدن در مسیر تکاملی، ژن اولیه ایزوفرمهای گروه 1 و 2 از هم مشتق شدهاند. با توجه به ساختار به دست آمده از درخت فیلوژنتیکی میتوان دریافت که پپتیدهای گروه 1 و 2 شباهت بیشتری با یکدیگر داشته و میتوانند با مکانیسم مشابهی در مهار سلولهای سرطانی ایفای نقش کنند. در نهایت به منظور بررسی شباهتها و تفاوتهای میان پپتیدهای گروه 1 و 2 با گروه 3، مقایسه ساختاری میان این پپتیدها انجام شد. با این هدف، یک پپتید از هر گروه انتخاب شده و ساختار آن مورد شبیهسازی و آنالیز قرار داده شد.
نتایج حاصل از شبیهسازی ساختار سه پپتید دیساینتگرین با کد دسترسی توالی Q801Z4.2، P23323 و Q7LZI5.1 با استفاده از نرمافزار Modeller در شکل 4 نشان داده شده است. همان گونه که در بخش قبل اشاره شد، به منظور شبیهسازی ساختار این سه پپتید، ابتدا Blast پروتئینی انجام شده و نزدیکترین ساختارهای دیس اینتگرین به عنوان الگوی شبیهسازی مورد استفاده قرار گرفتند.
شکل 2- میزان محتوای وجود هر آمینو اسید در توالیهای مورد بررسی
شکل 3- ارتباطات فیلوژنتیکی میان دیساینتگرین و سایر پپتیدهای مشابه. ایزو فرم گروه 1 با رنگ سبز، ایزو فرم گروه 2 با رنگ بنفش و ایزو فرم گروه 3 با رنگ ابی نشان داده شده است.
(e)
شکل 4- (a تا c) ساختارهای شبیهسازی شده برای سه پپتید دیساینتگرین Q801Z4.2، P23323 و Q7LZI5.1 با استفاده از نرمافزار Modeller و (e) ترادف امینواسیدی معادل با تشکیل ساختار بتا در سه پپتید مورد بررسی. همان گونه که دیده میشود، دیساینتگرینهای Q801Z4.2 و Q7LZI5.1 در ساختار خود حاوی دو صفحه بتا و دیساینتگرین P23323 دارای 6 صفحه بتا میباشند. |
نتایج حاصل از این Blast نشان داد که ساختار 1L3X با داشتن 93 و 80 درصد یکسانی توالی، میتواند به ترتیب به عنوان الگو برای شبیهسازی دیساینتگرینهای Q801Z4.2 و Q7LZI5.1 مورد استفاده قرار گیرد. به علاوه ساختار 1J2L با داشتن 82 درصد یکسانی توالی با پپتید P23323، بهترین ساختار برای شبیهسازی این پروتئین است. همان گونه که در شکل 4 دیده میشود، دیساینتگرینهای Q801Z4.2 و Q7LZI5.1 در ساختار خود حاوی دو صفحه بتا و دیساینتگرین P23323 دارای 6 صفحه بتا میباشند. برای هر پپتید، نواحی آمینواسیدی معادل با ایجاد صفحات بتا نیز در شکل 4 نشان داده شده است. نتایج حاصل از همترازی ساختاری سه پپتید مورد بررسی نیز در شکل 5 نشان داده شده است. همان گونه که دیده میشود، پپتیدهای دیساینتگرین Q801Z4.2 و Q7LZI5.1 شباهت ساختاری قابل توجهی داشته و با یکدیگر همپوشانی ساختاری بالایی دارند. در عین حال ساختار پپتید P23323 با دو پپتید دیگر متفاوت است که میتواند نشانه تفاوت عملکردی این پپتید با دو نوع دیگر باشد. به طور کلی نتایج حاصل از بررسیهای ساختاری تأیید کننده نتایج حاصل از ترسیم درخت فیلوژنتیکی بوده و براساس آن میتوان دیساینتگرینهای مورد بررسی را به سه گروه تکاملی تقسیمبندی نمود.
شکل 5- همترازی ساختاری سه پپتید دیساینتگرین Q801Z4.2، P23323 و Q7LZI5.1 با استفاده از نرمافزارSPDBV.