مریم غایب زمهریر؛ فاطمه قرائی
دوره 33، شماره 1 ، بهار 1399، ، صفحه 103-114
چکیده
جنس Cucurbita از خانواده کدوئیان (Cucurbitacea) میباشد. این گیاهان، مورد حمله طیف وسیعی از عوامل بیماریزا قرار میگیرند. در حال حاضر تدبیر کارآمد برای کنترل بسیاری از بیماریهای کدوئیان، استفاده از گیاهان مقاوم میباشد. در این مطالعه قلمرو NBS کد شونده با ژنهای مقاومت در ارقام طالبی بومی ایران بررسی شد. به این منظور بذور ارقام مختلف طالبی ...
بیشتر
جنس Cucurbita از خانواده کدوئیان (Cucurbitacea) میباشد. این گیاهان، مورد حمله طیف وسیعی از عوامل بیماریزا قرار میگیرند. در حال حاضر تدبیر کارآمد برای کنترل بسیاری از بیماریهای کدوئیان، استفاده از گیاهان مقاوم میباشد. در این مطالعه قلمرو NBS کد شونده با ژنهای مقاومت در ارقام طالبی بومی ایران بررسی شد. به این منظور بذور ارقام مختلف طالبی ایرانی تهیه و در گلخانه کشت داده شدند. استخراج DNA به روش CTAB از برگ ارقام مختلف انجام شد. آغازگرهای دجنره از ناحیه حفاظت شده ژنهای آنالوگ مقاومت طراحی شدند و تکثیر این ژنها از روی DNA به روش PCR انجام شد. نتایج این بررسی منجر به جداسازی یک ژن آنالوگ مقاومت به ویروس موزاییک گوجه فرنگی (ToMV) از طالبی رقم TN-92-99 شد که در پلاسمید pGEM-T همسانه سازی و توالی یابی شد. آنالیز بلاست نشان داد که توالی NBS در طالبی ایرانی %92 با ژن مقاومت به ویروس موزائیک گوجه فرنگی در هندوانه شباهت دارد. ترسیم درخت فیلوژنی دو گروه اصلی و هفت زیر گروه را ایجاد کرد. بررسی ساختار دوم پروتئین آنالوگ ژن مقاومت به ToMV با استفاده از PSIpred نشان داد که این پروتئین فقط از مارپیچ α تشکیل شده است. این اولین مطالعه در رابطه باکلون، بیان و تعیین فعالیت آنزیمی ژن مقاومت به ویروس موزائیک گوجه فرنگی در طالبی بومی رقم TN-92-99 است. تظاهر این ژن میتواند نقش مهمی در مقاومت به بیماریهای ویروسی از جمله بیماری موازییک گوجه فرنگی در کدوئیان داشته باشد که از آن در برنامه های اصلاحی می توان استفاده نمود.
بیوتکنولوژی
علی عباسی؛ مریم غائب زمهریر؛ مسعود توحیدفر؛ نادر حسن زاده
دوره 32، شماره 4 ، زمستان 1398، ، صفحه 539-552
چکیده
سیتوکروم اکسیدازc، کمپلکس پروتئینی در غشاء داخلی میتوکندری یوکاریوت ها و غشاء پلاسمایی پروکاریوت های هوازی است که به عنوان آخرین آنزیم در چرخه انتقال الکترون به اکسیژن ایفای نقش میکند. سیتوکرم اکسیدازc در ساختار خود 3 زیر واحد (2،1 و 3) دارد. در این مطالعه زیر واحد 1 سیتوکروم سی اکسیداز متعلق به پرتقال Citrus sciences بررسی شد. به این منظور ...
بیشتر
سیتوکروم اکسیدازc، کمپلکس پروتئینی در غشاء داخلی میتوکندری یوکاریوت ها و غشاء پلاسمایی پروکاریوت های هوازی است که به عنوان آخرین آنزیم در چرخه انتقال الکترون به اکسیژن ایفای نقش میکند. سیتوکرم اکسیدازc در ساختار خود 3 زیر واحد (2،1 و 3) دارد. در این مطالعه زیر واحد 1 سیتوکروم سی اکسیداز متعلق به پرتقال Citrus sciences بررسی شد. به این منظور پس از طراحی آغازگرهای اختصاصی بر اساس توالیهای حاصل از مطالعه قبلی cDNA-AFLP بر روی گریپ-فروت، پرتقال، لیمو ترش، نارنگی و سلطان مرکبات، ژن مورد نظر با روش PCR تکثیر شد و در پلاسمید pGEM-T همسانه شد. انتخاب نوترکیب ها از طریق سیستم گزینش آبی- سفید صورت گرفت. قطعات همسانه شده برای تایید نهایی توالی یابی شدند. بررسی نرمافزارهای بیوانفورماتیکی نشان داد که این ژن پروتئینی با وزن مولکولی34/23059 کیلودالتون را کد کرده و دارای 217 اسیدآمینه بوده و نقطه ایزوالکتریک آن 94/4 میباشد. هدف این مطالعه جداسازی و همسانه سازی ژن سیتوکروم اکسیدازاز ژنوم گیاه پرتقال و تعیین مشخصات آن است.