ارزیابی تنوع زیستی گونه های گیاهی منطقۀ ارسباران با استفاده از شاخص های غیرپارامتریک در ارتباط با عامل اکولوژیک ارتفاع از سطح دریا

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد- دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء بهبهان

2 استادیار گروه جنگلداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء بهبهان

27518

چکیده

جهت دستیابی به توسعۀ پایدار و همچنین حفاظت از اکوسیستم¬های طبیعی و تنوع¬زیستی آنها لازم است نقش عوامل اکولوژیکی و تأثیر آنها بر تنوع گونه¬¬های گیاهی مورد ارزیابی قرار گیرد. در این راستا با توجه به شرایط توپوگرافی جنگل¬های ارسباران، عامل-اکولوژیک ارتفاع از سطح دریا از اهمیّت خاصی برخوردار بوده و بسیاری از پارامترهای کمی و کیفی درختان تابع آن می¬باشد. به-همین منظور، شبکه آماربرداری به¬صورت تصادفی _ سیستماتیک با ابعاد 300×300متر طراحی و تعداد 160 قطعه¬نمونه دایره¬ای شکل به¬مساحت 314 مترمربع در جنگل¬های ارسباران مورد بررسی قرار گرفت. گونه¬های درختی و درختچه¬ای در قطعه¬نمونه اصلی مورد اندازه¬گیری قرار گرفتند. گونه، درصد تاج¬پوشش و تعداد پایه به¬عنوان معیارهای اندازه¬گیری پوشش¬گیاهی در نظر گرفته شد. گونه¬های علفی در ریزقطعه¬نمونه¬هایی به مساحت 14/3 مترمربع اندازه¬گیری شدند. در ریزقطعه¬نمونه¬ها گونه و درصد پوشش علفی برداشت شد. جهت ارزیابی تنوع زیستی گونه¬های گیاهی در طبقات ارتفاعی مختلف، ارتفاع از سطح دریا به سه طبقه (900-600 ،1200-900 و 1500-1200 متر) تقسیم و سپس شاخص¬های غنای گونه¬ای،یکنواختی و ناهمگنی در هر طبقۀ ارتفاعی محاسبه شد. تجزیه واریانس شاخص¬های غنا، یکنواختی و ناهمگنی در طبقات ارتفاعی مختلف نشان داد که مقادیر این شاخص¬ها دارای تفاوت معنی¬داری(05/p<) می¬باشند. به طوری که بالاترین مقادیر شاخص¬های غنا، یکنواختی و ناهمگنی در طبقه ارتفاعی سوم و کمترین مقادیر آنها در طبقه ارتفاعی اول مشاهده شد. برای معرفی بهترین شاخص از آماره ضریب تغییرات و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد برای اندازه¬گیری غنا، شاخص¬ مارگالف، برای اندازه¬گیری یکنواختی شاخص¬ اصلاح¬شده¬نی و برای اندازه¬گیری ناهمگنی شاخص¬ هیل، بهترین شاخص¬ هستند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Evaluation of biodiversity of plant species in Arasbaran zone using noun parametric measures With Respect to Ecological Factor of Altitude

نویسندگان [English]

  • Allahverdy Mohammadzadeh 1
  • reza basiri 2
  • aliaghar torahi 2

1 Mohammadzadeh Allahverdy: MA student of ecology and forestry natural source engineering, natural sources faculty,Behbahan university

2 rezabasiri: assistant professor of forestry department, natural sources faculty, Behbahan University

چکیده [English]

For achievement to sustainable development and conservation of natural ecosystems and their biodiversity, studyon ecological factors and their effects is necessary. Regarding to topographical condition of Arasbaran forests of Iran,altitude is an important ecological factor controlling many other dependent variables.So the inventory grid was designed by a random-systematic method with dimension of 300×300 meter and 160 sample circle plot with 314 square meters area were taken in Arasbaran forests.Shrub and arborous species were measured in main sample plot.Species, the percentage of coverage crown and the number of basis were considered as the measurement standards of plant coverage.Grassy species were measured in micro sample plots each with 3.14 square meter. In micro sample plots, species and the percentage of the grass coverage were both determined.Site altitude were divided to three classes including 600-900, 900-1200 and 1200-1500 m A.S.E in order to Evaluation of biodiversity of plant species in different altitudinal classes And then species richness indices,evenness and heterogeneity was calculated in each class.Analysis of variance for richness, evenness and heterogeneity indices showed that the values of these indices had significant differences(p< 0/5)in different altitudinal classes.The maximum and minimum of richness, evenness and heterogeneity indices were observed in third and first altitude classes, respectively. Coefficient of variation to identify the best indicator of the statistics and Pearson correlation coefficient was used. The result showed that to measure of richness, Margalef index, to measure of the evenness, Modified index and to measure of the heterogeneity, the Hill index, are the best indicators.

کلیدواژه‌ها [English]

  • species richness
  • Evenness
  • Heterogeneity
  • Altitude
  • Arasbaran forests

ارزیابی تنوع­زیستی گونه­های گیاهی منطقۀ ارسباران با استفاده از شاخص­های غیرپارامتریک در ارتباط با عامل اکولوژیک ارتفاع از سطح دریا 

الله‌وردی محمد‌زاده1*، رضا بصیری1 و علی اصغر تراهی2

1 بهبهان، دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء (ص) بهبهان، دانشکده منابع طبیعی، گروه جنگل‌داری

2 تهران، دانشگاه خوارزمی، دانشکده علوم جغرافیایی، گروه سنجش از دور و GIS

تاریخ دریافت: 3/8/91                 تاریخ پذیرش: 29/7/92 

چکیده

به‌منظور دستیابی به توسعۀ پایدار و همچنین حفاظت از اکوسیستم­های طبیعی و تنوع­زیستی آنها لازم است نقش عوامل اکولوژیکی و تأثیر آنها بر تنوع گونه­­های گیاهی مورد ارزیابی قرار گیرد. در این راستا با توجه بشرایط توپوگرافی جنگل­های ارسباران، عامل اکولوژیک ارتفاع از سطح دریا از اهمیّت خاصی برخوردار بوده و بسیاری از پارامترهای کمی و کیفی درختان تابع آن می­باشد. ­بهمین منظور، شبکه آماربرداری بصورت تصادفی _ سیستماتیک با ابعاد 300×300 متر طراحی و تعداد 160 قطعه­نمونه دایره­ای شکل به­مساحت 314 مترمربع در جنگل­های ارسباران مورد بررسی قرار گرفت. گونه­های درختی و درختچه ای در قطعه­نمونه اصلی مورد اندازه­گیری قرار گرفتند. گونه، درصد تاج­پوشش و تعداد پایه به‌عنوان معیارهای اندازه گیری پوشش گیاهی در نظر گرفته شد. گونه­های علفی در ریزقطعه­نمونه­هایی به­مساحت 14/3 مترمربع اندازه­گیری شدند. در ریزقطعه­نمونه­ها گونه و درصد پوشش علفی برداشت شد. برای ارزیابی تنوع زیستی گونه­های گیاهی در طبقات ارتفاعی مختلف، ارتفاع از سطح دریا به سه طبقه (900-600 ،1200-900 و 1500-1200 متر) تقسیم و بعد شاخص­های غنای گونه­ای، یکنواختی و ناهمگنی در هر طبقۀ ارتفاعی محاسبه شد. تجزیه واریانس شاخص­های غنا، یکنواختی و ناهمگنی در طبقات ارتفاعی مختلف نشان داد که مقادیر این شاخص­ها دارای تفاوت معنی­داری (05/p) می­باشند. بطوری که بالاترین مقادیر شاخص­های غنا، یکنواختی و ناهمگنی در طبقه ارتفاعی سوم و کمترین مقادیر آنها در طبقه ارتفاعی اول مشاهده شد. برای معرفی بهترین شاخص از آماره ضریب تغییرات و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد برای اندازه­گیری غنا، شاخص­ مارگالف، برای اندازه­گیری یکنواختی شاخص­ اصلاح­شده­ نی و برای اندازه­گیری ناهمگنی شاخص­ هیل، بهترین شاخص­ هستند.  

واژه­های کلیدی: غنای گونه­ای، یکنواختی، ناهمگنی، ارتفاع از سطح دریا، جنگل­های ارسباران، شمال‌غرب ایران

* نویسنده مسئول، تلفن: 09399788345 ، پست‌الکترونیکی: Ecology2020@yahoo.com

مقدمه

 

تنوع­زیستی، یا گوناگونی زیست‌شناختی، ترکیبی از اشکال مختلف و متنوع جوامع گیاهی و جانوری را در کره زمین شامل می‌شود. تنوع­زیستی به مطالعه گوناگونی، ساختارجمعیتی و الگوهای فراوانی و پراکنش گیاهان که مفهوم آن با آمیختگی و ترکیب گونه­ها قرین است پرداخته و به‌عنوان شاخصی برای مقایسه وضعیت اکولوژیک اکوسیستم­های جنگلی به‌کار گرفته می­شود (11). هدف از آن رسیدن به کمیتی واحد برای سهولت مقایسه و ارزیابی جوامع و اکوسیستم­هاست. آنچه ­امروزه بر اهمیت روزافزون تنوع زیستی می­افزاید نقش آن ­در حفظ ثبات اکوسیستم­هاست. زیرا حضور گونه­های بیشتر در یک منطقه، ساختار پیچیده­تری به اکوسیستم­های  طبیعی خواهد داد و در نتیجه این اکوسیستم­ها در پاسخ به تغییرات توانایی بیشتری داشته و با ثبات­تر هستند. تنوع­زیستی بالاتر اکوسیستم­ها نشان‌دهنده ­پایداری بیشتر آن اکوسیستم­هاست (46).

تنوع گونه­ای بر مفاهیمی استوار است که یکی از مهمترین آنها غنای گونه­ای است. غنای گونه­ای (Species richness) ، بیانگر حضور انواع گونه­ها در محیط مورد مطالعه است. دومین مؤلفه تنوع گونه­ای یکنواختی (Evenness)(وفور نسبی) است که بتوزیع افراد گونه­ها مربوط می­شود. در واقع این مؤلفه بیانگر نحوه توزیع افراد بین گونه­ها از لحاظ کیفی می­باشد (24). سومین مؤلفه تنوع گونه­ای، ناهمگنی (Heterogeneity) است که بیانگر ترکیب دو مفهوم غنا و یکنواختی می­باشد (48). شاخص­هایی که با ارائه یک عدد به‌عنوان نتیجه، تنوع گونه­ای (غنا، یکنواختی و ناهمگنی) را در یک واحد نمونه‌برداری یا یک جامعه نشان می­دهند، شاخص­های غیرپارامتریک (Noun parametric measures) می­گویند (1). تحقیقات بسیار زیادی در زمینة تنوع­زیستی گونه­های گیاهی در ایران انجام شده است که در این تحقیقات از شاخص­های تنوع بمنظور بررسی توان و پایداری اکولوژیکی اکوسیستم­ها، مقایسه جوامع و تیپ­های گیاهی و بررسی وضعیت پوشش گیاهی جوامع استفاده شده است (14).

پستی و بلندیها به خصوص تغییرات ارتفاع می­توانند بسیاری از عوامل محیطی را تغییر دهند. از بین عوامل توپوگرافی، عامل ارتفاع از سطح دریا بدلیل تأثیر در اقلیم منطقه بر پراکنش گونه­های گیاهی نقش مؤثری دارد. با افزایش ارتفاع از سطح دریا، متوسط دمای هوا کاهش یافته و با توجه به سایر عوامل اقلیمی منجر به تشکیل نواحی اقلیمی شده، در نتیجه نواحی گیاهی با تنوع گونه­ای خاص ایجاد می­شود (50). تغییر ارتفاع با تنوع رویش گیاهی در شیب­های مختلف از نظر زاویه و جهت عواملی هستند که موزاییک جوامع را در اکوسیستم ایجاد می­کنند (2). توپوگرافی با دگرگون نمودن اقلیم ناحیه­ای از یکسو سبب افزایش دما و تسریع تبخیر و تعرق در شیب­های رو به جنوب و از سوی دیگر سبب کاهش فرایندهای ذکر شده در شیب­های رو به شمال( در نیمکره شمالی) شده، همین امر سبب می­شود که شیب­های رو به شمال خاک عمیق­تر، مواد آلی بیشتر و پوشش گیاهی متراکم­تر داشته باشد (33). با توجه به اینکه پراکنش جغرافیایی تیپ­های مختلف پوشش­گیاهی در محیط‌های کوهستانی مرتفع در ارتباط نزدیک با توپوگرافی است (22)، بنابراین پارامترهای مربوط به فرم زمین مثل ارتفاع، از پارامترهای مهم ورودی برای آنالیز مکانی و مدل­سازی پراکنش پوشش گیاهی در چشم‌انداز­های کوهستانی می­باشند (63).

تنوع­زیستی رویشگاه متأثر از عوامل محیطی می­باشد (42، 71) و عوامل فیزیوگرافیگ زمین ازجمله شیب، جهت دامنه و ارتفاع از سطح دریا از فاکتورهای مهم در این ارتباط می­باشند (15، 51، 53، 56، 60، 64، 65 ). تنوع­زیستی در مجموعه پیچیده­ای همچون اکوسیستم جنگل که دائماً در حال پویایی و توالی است باید با توجه به همه ابعاد آن مورد مطالعه قرار گیرد و پژوهش حاضر نیز فقط مدعی آن است که در منطقه مورد مطالعه تنوع گونه‌های گیاهی با تغییرات ارتفاع از سطح دریا، تغییر می­کند. ارتفاع از سطح دریا از فاکتورهایی است که در تغییر پوشش گیاهی نقش مهمی ایفا می­کند (5، 9، 16، 19، 20، 24، 27، 37، 47، 55، 62)، در این ارتباط، مطالعاتی در ایران انجام شده است. نتایج تحقیق نادری و همکاران (1386) نشان داد که با افزایش ارتفاع از سطح دریا تنوع افزایش می­یابد (26). قلیچ­نیا (1378) درجه همبستگی جوامع گیاهی را با عوامل توپوگرافی در منطقه نردین مورد بررسی قرار داد. نتایج تحقیق او نشان داد که با افزایش ارتفاع از سطح دریا تنوع گونه­های گیاهی در منطقه مورد مطالعه افزایش می­یابد و واحدهای مربوط به ارتفاعات بالاتر تنوع گونه­ای بیشتری دارند (20). مطالعه پرما و شتایی­جویباری (1389) نشان داد با افزایش ارتفاع از سطح دریا غنا و تنوع گونه­ای افزایش می­یابد (5). مطالعه حاجی­میرزا آقایی و همکاران در جنگلهای سردآبرود چالوس نشان داد که طبقات ارتفاعی بالاتر دارای بیشترین تنوع می­باشند (9). نتایج تحقیق طالشی و اکبری­نیا (1390) نیز نشان داد که با افزایش ارتفاع از سطح دریا و درصد شیب، تنوع و غنای گونه­ای افزایش می­یابد (16). مطالعه نجفی­فر (1391) نشان داد که با افزایش ارتفاع از سطح دریا غنا و تنوع گونه­ای افزایش می­یابد (27). در خارج از کشور مطالعات زیادی در این زمینه انجام شده است. براک­وی (1998) عنوان نمود که مقدار یکنواختی در ارتفاعات بالای جنگلهای کاسکاد بیشتر است، زیرا اقلیم سخت توانایی چیرگی گروهی از گونه­ها را محدود می­کند (34). جیانگ و همکاران (2007) در بررسی اثر عوامل توپوگرافی بر تنوع­زیستی گیاهی در شرق کوه­های هلان در چین نشان دادند، با افزایش ارتفاع از سطح دریا، غنای گونه­ای افزایش می­یابد (47). چاوال و همکاران (2008) در بررسی تنوع­زیستی گونه­های چوبی در طول گرادیان ارتفاعی در غرب هیمالیا نشان دادند که مقادیر شاخص­های تنوع­زیستی گیاهی با افزایش ارتفاع از سطح دریا ابتدا روند صعودی داشته، سپس روند نزولی نشان می­دهد (37). از آنجایی که جنگل­های ارسباران غالباً کوهستانی بوده و دارای تنوع­زیستی بالایی نیز هستند، ارزیابی این موضوع که عامل مهم اکولوژیک ارتفاع از سطح دریا تا چه حدی در تنوع گونه­ای و ترکیب گونه­ها مؤثر است از اهمیّت بالایی برخوردار می­باشد. با توجه به اهمیّت و جایگاه جنگل­های ارسباران در جهت دستیابی به توسعۀ پایدار و همچنین حفاظت از اکوسیستم­های طبیعی و تنوع زیستی آنها، لازم است نقش عامل اکولوژیکی و تأثیر آنها در تنوع گونه­های گیاهی مورد ارزیابی قرار گیرد. در این راستا با توجه بشرایط توپوگرافی جنگل­های ارسباران، عامل اکولوژیک ارتفاع از سطح دریا از اهمیّت بالایی برخودار بوده و بسیاری از پارامترهای کمی و کیفی درختان تابع آن می­باشد. با توجه به مطالعات محدود انجام شده در این رابطه در ناحیه رویشی ارسباران، هدف این پژوهش آن است که غنا، یکنواختی و تنوع­گونه­ای را بررسی و تأثیر عامل محیطی را بر هر یک از این معیارها در منطقه مورد پژوهش تعیین کند، همچنین بهترین شاخص­های غیرپارامتریک را برای ارزیابی تنوع در طبقات ارتفاعی تعیین کند تا بدین وسیله بتوان با دیدی بهتر نسبت به حفظ تنوع­زیستی آن، تأمین پایگاه اطلاعاتی و ارزیابی توان­های منطقه در بلندمدت اقدام نمود. 

مواد و روشها

منطقه مورد مطالعه: منطقۀ ارسباران در شمال‌غرب کشور و شمال استان آذربایجان­شرقی قرار دارد. عمده جنگل­های منطقه ارسباران در چهار حوضة هیدرولوژیک کلیبرچای، ایلگنه­چای، حاجیلرچای و سلن­چای واقع شده است. رویشگاه مورد مطالعه با مساحت 1500 هکتار در توده­های جنگلی حوضه آبخیز ایلگنه­چای با مختصات جغرافیایی '33 و °46 تا '51 و °46 طول شرقی °38 تا '51 و °38 عرض شمالی و حوضه آبخیز کلیبرچای با مختصات جغرافیایی '40 و °46 تا '13 و °47 طول شرقی و '39 و °38 تا '9 و °39 عرض شمالی، با حداقل و حداکثر ارتفاع 600 تا 1500 متر از سطح دریا واقع شده است (شکل های 1 و 2). میزان بارندگی سالیانه این منطقه 400 تا 600 میلی­متر برآورد شده است (18). میانگین دمای سالیانه از ارتفاعات پایین (حاشیه رود ارس) تا کوهستانهای مرتفع متغیر بوده و به­ترتیب از 5 تا 17 درجه سانتی­گراد برآورد شده است (18). اقلیم منطقه بر اساس روش آمبرژه، مرطوب و سرد است (8). منطقه ارسباران از نظر زمین‌شناسی متعلق به دوران سوم بوده و قسمت عمده زمین‌شناسی منطقه را واحدهای آهکی و آذرین تشکیل می­دهند. خاک منطقه در نقاط جنگلی عمدتا از نوع خاک قهوه­ای جنگلی و خاک قهوه­ای آهکی است. این خاکها عمدتا بر روی سنگ مادری آهکی سخت، مارن و ماسه­سنگ واقع شده­اند (4)، ساختمان خاک از دانه ریز تا درشت و از مکعبی تا کروی است. زهکشی ­بخوبی انجام شده و هیچ گونه هیدرومورفی مشاهده نمی‌شود. تراکم ریشه­ها بین اعماق 10 تا 73 سانتی­متر نشانگر سطحی و عمیق بودن خاک­ها در فرم­های مختلف زمین است (17).

 

 

 

 

 

 

      شکل2- نقشه طبقات ارتفاع از سطح دریای منطقه مورد پژوهش                       شکل 1- موقعیت محدوده مورد پژوهش در کشور و در استان


نمونه­برداری از پوشش­گیاهی: تعداد 160 قطعه­نمونه دایره­ای شکل به­مساحت 314 مترمربعی به روش تصادفی- سیستماتیک ثبت شد (30 قطعه نمونه بدلیل واقع شدن در زمین زراعی و مناطق صعب‌العبور برداشت نشد). در هر قطعه نمونه اصلی یک ریزقطعه­نمونه14/3 مترمربعی بمنظور برداشت پوشش علفی پیاده شد که در مجموع 160 ریزقطعه­نمونه ثبت گردید. در قطعه­نمونه اصلی نام گونه، تعداد و درصد پوشش درختان و درختچه­ها یادداشت شد. در ریزقطعه­نمونه­ها نیز نام گونه، درصد پوشش گونه­های علفی بر اساس مقیاس براون- بلانکه ثبت شد. تعداد قطعات­نمونه از طریق محاسبۀ ضریب تغییرات و خطای قابل قبول نمونه­برداری تعیین گردید (30). مساحت قطعه­نمونه­ها از طریق رسم منحنی سطح­ گونه (35) برای پوشش علفی و پوشش درختی و درختچه­ای بطور جداگانه بدست آمد.

تعیین طبقات مختلف ارتفاع از سطح دریا: در هر یک از قطعات­نمونه اصلی، عامل محیطی ارتفاع از سطح دریا با استفاده از ارتفاع ثبت گردید. برای ارزیابی تنوع­زیستی در طبقات مختلف ارتفاع، ارتفاع منطقه به سه طبقه (900-600 ،1200-900 و 1500-1200 متر) تقسیم گردید، به‌طوری‌که هر یک از طبقات ارتفاعی بترتیب 25، 41 و 64 قطعه­نمونه را بخود اختصاص دادند.

محاسبه شاخص­های تنوع: شاخص­های غنا، یکنواختی و ناهمگنی (تنوع) مختلفی در بررسی پوشش گیاهی منطقه مورد پژوهش بکار گرفته شد که شرح آنها در جدول 1 آمده است (44، 52، 54، 57، 66، 67، 68).

تجزیه و تحلیل آماری: در ابتدا تبعیت داده­های اصلی و تبدیل شده از توزیع نرمال بوسیله آزمون کولموگروف اسمیرونوف و همگن بودن واریانس­ها بوسیله آزمون لون بررسی شد. بمنظور بررسی تفاوت یا عدم تفاوت طبقات مختلف ارتفاع از سطح دریا بر اساس هر یک از شاخص­های تنوع با توجه به نرمال بودن و همگن بودن داده­ها از آنالیز واریانس یکطرفه (36، 61، 73) استفاده شد. پس از معنی­دار شدن اختلاف شاخص­ها در طبقات مختلف ارتفاعی، برای مقایسه جزئی­تر میانگین­ها از آزمون دانکن (59) استفاده شد.

نتایج

از مجموع 160 قطعه نمونه برداشت شده، تعداد 26 گونه چوبی و81 گونه علفی متعلق به 72 جنس و 39 خانواده در منطقه مورد مطالعه شناسایی گردید (جدول 4). از عمده­ترین خانواده­های گیاهی منطقه، Fabaceae (15 درصد)،  Asteraceae ( 13 درصد)، Rosaceae (5/7 درصد)، Lamiaceae (6/5 درصد) را می­توان نام برد. نتایج حکایت از آن داشت که گونه Quercus petraea. (بلوط سفید) با بالاترین حضور در 8/93% از قطعات حضور داشته است. پس از آن گونه­های  Carpinus betulus (ممرز) با 7/67%  و Cornus mass (ذغال آخته) با 65% حضور ثبت شده­اند. تجزیه واریانس شاخص­های غنا، یکنواختی و ناهمگنی در طبقات ارتفاعی مختلف نشان داد که مقادیر شاخص‌ها از غنا، مارگالف از یکنواختی، سیمپسون و تمام شاخص­های ناهمگنی دارای تفاوت معنی‌داری (05/p) می‌باشند (جدول 2). به‌طوری که بالاترین مقادیر شاخص­های غنا، یکنواختی و ناهمگنی در طبقه ارتفاعی سوم و کمترین مقادیر آنها در طبقه ارتفاعی اول مشاهده گردید (شکل­های 5-3). بررسی تغییرات میانگین شاخص­های مختلف غنا، یکنواختی و ناهمگنی در طبقات ارتفاعی مختلف روند منظمی را نشان داد (شکل­های 8-6).

 

جدول 1- شاخص­های غنا، یکنواختی و ناهمگنی مورد استفاده در این پژوهش

مرجع 

دامنه 

فرمول 

شاخص 

مؤلفه تنوع 

Margalef(1958)

0-∞

R1=(S-1)/Ln(n)

Margalef

غنا 

Menhinick(1964) 

0-∞

 

Menhinick

Simpson(1949)

0-1

 

Simpson

یکنواختی 

Nee et al(1992) 

0-1

 

Modified Nee

Smith and

wilson(1996) 

0-1

 

Smith and wilson

Smith and

wilson(1996)

0-1

 

Camarggo

Shannon and weaver(1949) 

0-4.5

 

Shannon and  wiener

ناهمگنی 

Simpson(1949)

0-1

 

Simpson

Hill(1973)

0-∞

 

Hill

=S تعداد کل گونه­ها یا تعداد گونه­ها در نمونه، =Nحجم یا اندازه نمونه یا تعداد کل افراد در نمونه،  =LnNلگاریتم طبیعی  Nیا است، : سهم افراد در گونه i ام نسبت به کل نمونه که به صورت  تعریف می‌شود.

جدول 2- آمار توصیفی و تجزیه واریانس شاخص­های غنای گونه­ای، یکنواختی و ناهمگنی در طبقات ارتفاعی

شاخص­ها/

آمارها 

           غنا                                               یکنواختی                                                ناهمگنی 

مارگالف     منهنیک

سیمپسون      اسمیث و ویلسون        کامارگو       مودیفاید

سیمپسون     شانون­واینر       هیل

کمینه 

37/1              75/         35/                      55/                  47/             15/               65/            4/2             8/2

بیشینه 

32/3

53/1

 89/

93/

83/             

 37/

    92/

   9/3

8/11

میانگین 

16/2

1/1

 67/

8/

68/

 27/

    86/

  05/3

3/7

انحراف معیار 

38/

16/  

12/

07/

07/

 05/

    05/

    33/

  2

مقدارF 

8/4

   9/1         

9/3

15/1

2/2

5/2

     5/7

  7/10

  9

Sig.

**009/

 ns 15/

**02/

ns3/

ns1/

ns08/

  **001/

 **001/

 **001/

 













* در سطح  5 درصد  معنی­دار ، ns عدم معنی­دار در سطح 5 درصد

جدول 3- نیمه ماتریس همبستگی و میزان معنی­داری بین شاخص­های غنا، یکنواختی و ناهمگنی

شاخص­ها/همبستگی 

مارگالف 

منهنیک 

یکنواختی سیمپسون 

اسمیث و ویلسون 

کامارگو 

مودیفاید 

ناهمگنی سیمپسون 

شانون-واینر 

هیل 

مارگالف 

1

 

 

 

 

 

 

 

 

منهنیک 

**96/

1

 

 

 

 

 

 

 

یکنواختی سیمپسون 

**30/

**42/

1

 

 

 

 

 

 

اسمیث و ویلسون 

**51/

**67/

**87/

1

 

 

 

 

 

کامارگو 

**48/

**63/

**92/

**98/

1

 

 

 

 

مودیفاید 

**29/

**41/

**94/

**87/

**90/

1

 

 

 

ناهمگنی سیمپسون 

**74/

**79/

**74/

**82/

**82/

**69/

1

 

 

شانون-واینر 

**82/

**82/

**55/

 **68/

**66/

**55/

**90/

1

 

هیل 

 **84/

   **84/

     **69/

   **74/

  **76/

  **67/

        **92/

     **92/

* همبستگی در سطح  05/ 0 معنی­دار است.

جدول 4- گونه­های گیاهی (درختی، درختچه‌ای و علفی) منطقۀ مورد پژوهش

نام فارسی 

خانواده 

گونه 

نام فارسی 

خانواده 

گونه 

شبدر گوناگون

Papilionaceae

Vicia  variabilis

سیاه تلو

Rhamnaceae

Palliurus spin christi Mill.

شبدر رنگارنگ

Papilionaceae

Vicia     variegate

انار

Punicaceae

Punica granatum L.

زبان پس قفا

Ranunculaceae

Delphinium ochroleucum

بلوط سفید

Fagaceae

Quercus petraea.

خلربی برگ

Fabaceae

Lathyrus   aphaca

قره میغ

Rhamnaceae

Rhamnus pallasii.

خلر قرمز

Fabaceae

Lathyrus    roseus

سیاه ال

Cornaceae

Cornus sanguines

زنگوله­ای بخیاری

Boraginaceae

Onosma bodeanum

پلاخوربرگدار

Caprifoliaceae

Lonicera bractedlaris

ترشک غده‌دار

Polygonaceae

Rumex tuberosus

نسترن

Rosaceae

Rosa        cannia

یونجه باغی عقربی

Fabaceae

Coronilla scorpioides

زغال آخته

Cornaceae

Cornus       mass

فرفیون شماطه

Euphorbiaceae

Euphorbia helioscopia

ممرز

Corylaceae

Carpinus betulus

فرفیون شنی

Euphorbiaceae

Euphorbia seguieriana

هفت کول

Caprifoliaceae

Viburnum lantana

فرفیون فلس­دار

Euphorbiaceae

Euphorbia squamosa

آلوچه

Rosaceae

Prunus divaricata.

شیرپنیر

Rubiaceae

Galium humifissum

اسپیره

Rosaceae

Spiraea  crenata

شیرپنیر

Rubiaceae

Galium     verum

افرا (کرب)

Aceraceae

Acer   campestre

گل مروارید عطری

Rubiaceae

Galium odoratum

تا (داغداغان)

Ulmaceae

Celtis caucasica

بابونه زرد

Asteraceae

Athemis tinctoria

اوجا

Ulmaceae

Ulmus carpinifolia

بابونه بیشه‌زار

Asteraceae

Athemis triumfetii

زبان‌گنجشک

Oleaceae

Fraxinus rotundifolia.

زبرنیه رایج

Rubiaceae

Aseperula arvensis

چتنه

Cupressaceae

Juniperus foetidissima

گاوزبان

Boraginaceae

Anchusa   azurea

ارس

Cupressaceae

Juniperus obloga

درمنه شرقی

Asteraceae

Artemisia scoparia

گوشوارک

Celastraceae

Evonymus latifolius

بومادران زرد

Asteraceae

Achillea biebersteinii

زالزالک

Rosaceae

Crataegus orientalis

گل گندم عزیزی

Asteraceae

Centaurea aziziana

بارانک

Rosaceae

Sorbus torminalis L.

گل گندم چمنزار

Asteraceae

Centaurea iberica

گلابی

Rosaceae

Pyrus salicifolia.

گل گندم بوته­ای

Asteraceae

Centaurea             virgata

سرخدار

 

Taxaceae

Taxus    baccata L.

گل گندم جنگلی

Asteraceae

Centaurea zuvandica

گیلاس

 

Rosaceae

Cerasus avium L.

دم اسب رودخانه­

Equisetaceae

Eqisetum fluviatile

ازگیل

Rosaceae

Mespilus germanica L.

فراموشم­مکن

Boraginaceae

Myosotis asiatica

بنه

Anacardiaceae

Pistacia atlantica.

فراموشم­مکن تنک

Boraginaceae

Myosotis sparsiflora

قدومه سهندی

Brassicaceae

Alyssum longistylum

هفت‌بند نرم

Polygonaceae

 

Polygonum  mite

قدومه گل ریز

Brassicaceae

Alyssum strigosum

هفت‌بند عقربکی

Polygonaceae

Polygonum paronychioides

قدومه

Brassicaceae

Alyssum alyssoides

گل ماهور غاضی

Scrophulariaceae

Verbascum agrimonifolium

علف بره

Poaceae

Festuca      ovina

گل­ماهور ارتفاع پسند

Scrophulariaceae

Verbascum orephilum

مصفای بریتانیائی

Asteraceae

Inula britanniana

گل ماهور آذربایجانی

Scrophulariaceae

Verbascum szovitsianum

مصفای زنجبیل

Asteraceae

Inula helenium

گل استکانی

Campanulaceae

Campanula rapunculoides

مصفای چشم مسیح

Asteraceae

Inula oculus-christi

گل استکانی تک گل

Campanulaceae

Campanula stevenii

یونجه دایره­ای

Fabaceae

Medicago orbicularis

پیچک صحرایی

Convolvulaceae

Convolvulus arvensis

یونجه

Fabaceae

Medicago sativa

پیچک

Convolvulaceae

Campanula cantabrica

بارهنگ سرنیزه­ای

Potamogetonaceae

Plantago lanceolata

اسپرس تالش

Fabaceae

Onobrychis hohenackeriana

شنگ خویی

Asteraceae

Tragopogon kemulariae

اسپرس رودباری

Fabaceae

Onobrychis mischauxii

گزنه

Urticaceae

Urtica       dioica

اسپرس شاهپوری

Fabaceae

Onobrychis shahpurensis

آویشن

Lamiaceae

Thymus                        kotschyanus

سیزاب ایرانی

Scrophulariaceae

Veronica persica

آویشن واقعی

Lamiaceae

Thymus serpyllum

سیزاب شرقی

Scrophulariaceae

Veronica orientalis

آویشن

Lamiaceae

Ziziphora capitata

چمن پیازک‌دار

Poaceae

Poa         bulbosa

چمن­گندم سیسیلی

Graminaceae

Agropyron tauri

چمن مرتعی

Poaceae

Poa      nemoralis

نوک لک لک تیز

Geraniaceae

Erodium oxyrrhynchm

سیلن هرز

Caryophylaceae

Silene    conoidea

آهوماش زرد

Fabaceae

Lotus corniculatus

شاه‌پسند

Verbenaceae

Verbena officinalis

خشخاش ­پرچم درشت

Papaveraceae

Papaver macrostemum

جاروعلفی

Poaceae

Bromus japonicus

مریم نخودی

Lamiaceae

Teucrium polium

جاروعلفی نازا

Poaceae

Bromus    sterilis

شبدر مشکوک

Fabaceae

Trifolium ambiguum

جگن

Cyperaceae

Carex       divulsa

شبدر برگ باریک

Fabaceae

Trifolium angustifolium

زیباسر

Asteraceae

Callipeltis cuucularis

شبدر خودروی

Fabaceae

Trifolium arvense

گلسر جنگلی

Orchidaceae

Cephalanthera damasonium

شبدرزرد

Fabaceae

Trifolium campestre

مرزه سهندی

Lamiaceae

Satureja sahandica

شبدر

Fabaceae

Trifolium spruneriana

کنگرسفید

Asteraceae

Cirsium arrense

ماشک

Fabaceae

Vicia narbonensis

گلایول صحرائی

Iridaceae

Gladiolus segetum

ماشک

Fabaceae

Vicia          sativa L.

مرزنگوش

Lamiaceae

Origanum vulgare

 

 

 

 

 

 

شکل 3- میزان شاخص­های غنای گونه­ای در طبقات ارتفاعی مختلف      شکل4- میزان شاخص­های یکنواختی در طبقات ارتفاعی مختلف

 

  

               شکل 5- میزان شاخص­های ناهمگنی در                              شکل6- روند تغییرات میانگین شاخص‌های

 طبقات ارتفاعی مختلف                                      غنای گونه­ای در طبقات ارتفاعی

 

شکل7- روند تغییرات میانگین شاخص­های یکنواختی      شکل 8- روند تغییرات میانگین شاخص­های ناهمگنی

در طبقات ارتفاعی                                                    در طبقات ارتفاعی

 

نتایج آمار توصیفی و درصد ضریب تغییرات شاخص­های غنای گونه­ای، یکنواختی و ناهمگنی نشان داد که از بین شاخص­های غنا، شاخص مارگالف (6/17 درصد)، از بین شاخص­های یکنواختی، شاخص اصلاح­شده نی (5/18 درصد) و از بین شاخص­های ناهمگنی، شاخص هیل (4/27درصد) بالاترین ضرایب تغییرات را در بین شاخص­های مورد بررسی بخود اختصاص داده‌اند (جدول 2).

ضرایب همبستگی پیرسون شاخص­های تنوع­زیستی بیانگر آن است که از بین شاخص­های یکنواختی، شاخص­های کامارگو و اسمیث - ویلسون دارای همبستگی بالایی (98 درصد) با یکدیگر می­باشند. ضرایب همبستگی در شاخص­های غنای گونه­ای و ناهمگنی هم بسیار بالاست (جدول 3).

1- شاخص­های غنای گونه­ای: شکل 3 میزان شاخص­های غنای گونه­ای را در طبقات ارتفاعی مختلف نشان می‌دهد.

2- شاخص­های یکنواختی: شکل 4 میزان شاخص­های یکنواختی را در طبقات ارتفاعی مختلف نشان می­هد.

3- شاخص­های ناهمگنی: شکل 5 میزان شاخص­های ناهمگنی را در طبقات ارتفاعی مختلف نشان می­هد.

بررسی روند تغییرات میانگین شاخص­ها:  

1- شاخص­­های غنای گونه­ای: شکل 6 روند تغییرات میانگین شاخص­های غنای گونه­ای را در طبقات ارتفاعی مختلف نشان می­دهد. همانطوری که مشاهده می­شود شاخص­های غنای گونه­ای دارای تغییرات منظمی در ارتباط با افزایش ارتفاع بوده است.

2- شاخص­­های یکنواختی: شکل 7 روند تغییرات میانگین شاخص­های یکنواختی را در طبقات ارتفاعی مختلف نشان می­دهد. همانطوری که مشاهده می­شود شاخص­های غنای گونه­ای دارای تغییرات نسبتاً منظمی در ارتباط با افزایش ارتفاع بوده است.

1- شاخص­­های ناهمگنی: شکل 8 روند تغییرات میانگین شاخص­های ناهمگنی را در طبقات ارتفاعی مختلف نشان می­دهد.

بحث و نتیجه­گیری 

فیزیوگرافی که به معنای شکل سطحی یک منطقه است (25) تأثیر زیادی بر تنوع گیاهان و پراکنش آنها دارد (31). بدین منظور، محققان مختلف تنوع­زیستی را با در نظر گرفتن فیزیوگرافی و یا هر یک از عوامل مختلف فیزیوگرافی به­صورت مجزا، مانند ارتفاع­ از سطح دریا، جهت و شیب مورد بررسی قرار داده­اند (29، 69). بنابراین عوامل توپوگرافی ازجمله عواملی هستند که بر حضور و عدم حضور گونه­های گیاهی تأثیرگذار هستند (40). مروری بر منابع نشان می­دهد که الگوی پراکنش گیاهان به­طور عمده تحت تأثیر دو عامل درجه حرارت و رطوبت قرار دارد ( 3، 32) و از آنجایی که میزان درجه حرارت و رطوبت به­طور مستقیم تابعی از الگوی ارتفاع از سطح­ دریاست، بنابراین می­توان گفت که ارتفاع از سطح دریا، عامل اصلی در الگوی توزیع ترکیب پوشش گیاهی هر منطقه و تنوع­زیستی گیاهی آن محسوب ­می­شود (74). در این رابطه مطالعات گسترده­ای نشان دادند که عامل بوم­شناختی ارتفاع از سطح دریا به­عنوان مهمترین عامل مؤثر بر ترکیب گیاهی و در نتیجه تنوع­زیستی رویش­های جنگلی نواحی معتدل محسوب می­شود (19، 47)، محققان زیادی به بررسی نقش ارتفاع از سطح دریا بر تنوع و غنای گونه­ای پرداخته و همبستگیها معنی­داری را مشاهده کرده­اند (5، 9، 16، 19، 20، 23، 27، 37، 38، 39، 41، 47، 55، 62، 70، 72) و پژوهش حاضر نیز فقط مدعی آن است که در منطقه مورد مطالعه تنوع گونه­های گیاهی با تغییرات ارتفاع از سطح دریا، تغییر می­کند. محاسبه و مقایسه شاخص­های مختلف تنوع، به‌عنوان روشی مطلوب برای مطالعه تنوع­زیستی مورد توجه است (9، 21، 28)، البته هر نه شاخص تنوع­زیستی محاسبه شده (دو شاخص غنا، چهار شاخص یکنواختی و سه شاخص ناهمگنی)، در منابع به‌عنوان پرکاربرد­ترین شاخص­ها ذکر شده­اند (28، 48، 50، 58). همانطوری که نتایج نشان می­دهد ارتفاع از سطح دریا روی شاخص­های منهنیک، اسمیث - ویلسون، کامارگو و اصلاح­شده نی تأثیر نداشت. اما تأثیر آن روی شاخص مارگالف (p=/009)، یکنواختی سیمپسون ( p=/02)، و هر سه شاخص­ ناهمگنی (p=/001) معنی­دار بوده، به‌طوری که با افزایش ارتفاع از سطح دریا، شاخص غنای گونه­ای و تنوع (ناهمگنی) افزایش یافت (جدول 2). این موضوع با یافته­های (5، 9، 10، 16، 20، 26، 27) مطابقت دارد. همان طور که نتایج نشان می­دهد در منطقۀ مورد مطالعه، شاخص­های تنوع و غنا با ارتفاع همبستگی مثبت دارد. بصورتی که با افزایش ارتفاع، تنوع و غنای گونه­ای افزایش می­یابد، در حالی که در اکثر تحقیقات همبستگی شاخص­های تنوع زیستی با این عامل منفی بوده است. این موضوع می­تواند بدلایل ذیل باشد:

1- در منطقه مورد مطالعه تغییرات ارتفاعی خیلی زیاد نیست (1500-600 متر) که باعث کاهش دما شود و در نتیجه تنوع زیستی کاهش یابد.

2- هیچ­گاه نباید انتظار داشت که رابطه بین تنوع زیستی و ارتفاع از سطح دریا رابطه علی و معلولی باشد، بلکه ممکن است فاکتور ارتفاع بر روی عوامل دیگر تأثیر گذاشته و باعث افزایش تنوع­زیستی شود.

3- همچنین با توجه بشرایط حاکم بر منطقۀ مورد مطالعه، آشفتگی­ها و تخریب­های شدیدی که در ارتفاعات پایین به سبب نزدیک بودن به جاده، روستاهای حاشیه جنگل و فشار چرای دام و ... رخ داده، باعث شده که تنوع­زیستی ارتفاعات بالاتر بیشتر از ارتفاعات پایینی و میانی باشد. مطالعات زیادی نیز در این زمینه که چرای دام باعث کاهش تنوع­گونه­ای می­گردد، انجام شده است (5، 12، 43، 75)، به‌طوری‌که در بررسی تنوع گونه­ای منطقه قلاجه کرمانشاه نتیجه گرفتند که با افزایش ارتفاع از سطح دریا تنوع افزایش می­یابد و علت آن را وجود شرایط سخت‌تر و دخالت­های کمتر انسانی در ارتفاعات دانستند.

بررسی و تحقیقاتی که در زمینه پویایی پوشش­گیاهی انجام شد، تغییر ارتفاع را به‌عنوان یکی از عوامل مؤثر بر ساختار پوشش­گیاهی معرفی می­نماید، بطوری که نقش این عامل در حضور یا حذف گونه­های گیاهی بسیار بارز است. بررسی تغییرات میانگین شاخص­های مختلف غنا، یکنواختی و ناهمگنی در طبقات ارتفاعی مختلف روند منظمی را نشان داد (شکل­های 8-6 )، بطوری که مقادیر شاخص­های غنا و یکنواختی به سمت ارتفاعات بالاتر روند صعودی داشته که تصور می­شود، با توجه بشرایط سخت محیطی در ارتفاعات پایینی (نزدیکی به جاده، فشار چرای دام و ...) منطقه مورد مطالعه، گونه­های گیاهی بمنظور حفظ بقا، خود را در طول زمان به ارتفاعات بالاتر که محیطی امن محسوب می­شود، رسانده­اند و باعث افزایش غنای گونه­ای شده­اند. با توجه به نتایج فوق، شاخص سیمپسون حساسیت بیشتری به فراوانی گونه­های عمومی (فراوان) دارد و تابع شانون- وینر به فراوانی گونه­های در سطح جامعه یا نمونه مورد نظر حساسیت بیشتری نشان می­دهد (7)، بنابراین می­توان نتیجه گرفت که شاخص­ غنای گونه­ای و یکنواختی (بیشتر شاخص­ غنای گونه­ای) نقش بسزایی در افزایش تنوع­زیستی دارد، زیرا با افزایش ارتفاع در منطقه مورد مطالعه، غنا و یکنواختی افزایش می­یابد (شکل­های 5-3). از طرفی نتایج سایر تحقیقات نیز نشان می­دهد که در افزایش شاخص سیمپسون، یکنواختی و در افزایش شاخص شانون- وینر شاخص­های غنا دارای اهمیت است (6)؛ در نتیجه جنگل مذکور یک جنگل طبیعی پهن­برگ آمیخته خزان­کننده بوده و از تنوع­زیستی بالایی برخوردار است که با نتایج بدست آمده از پژوهش­های سایر محققان همخوانی دارد، یعنی بیشتر بودن تنوع­زیستی در این جنگلهای طبیعی پهن­برگ نسبت به جنگلهای سوزنی­برگ (49)،  علت بالا بودن تنوع­زیستی در این جنگلها را می­توان به دمای مناسب، خاک حاصلخیز و رطوبت بالا نسبت داد (45). بمنظور تعیین و تشخیص مناسب­ترین شاخص­ها برای اندازه­گیری تنوع­زیستی در طبقات ارتفاعی، از آماره ضریب تغییرات استفاده می­گردد. بدیهی است که مناسبترین شاخص، شاخصی است که بیشترین تغییرپذیری میانگین یا در واقع بیشترین ضریب تغییرات را داشته باشد (13). نتایج آمار توصیفی و درصد ضریب تغییرات شاخص­های غنای گونه­ای، یکنواختی و ناهمگنی نشان داد که از بین شاخص­های غنا، شاخص مارگالف (6/17 درصد)، از بین شاخص­های یکنواختی، شاخص مودیفاید (5/18 درصد) و از بین شاخص­های ناهمگنی، شاخص هیل (4/27 درصد) بالاترین ضرایب تغییرات را در بین شاخص­های مورد بررسی بخود اختصاص داده­اند، بنابراین به‌عنوان مناسب­ترین شاخص از بین شاخص­های عنوان شده محسوب می­شوند. ضرایب همبستگی پیرسون شاخص­های تنوع­زیستی بیانگر آن است که از بین شاخص­های یکنواختی، شاخص­های کامارگو و اسمیث- ویلسون دارای همبستگی بالایی (98 درصد) با یکدیگر می­باشند. ضرایب همبستگی در شاخص­های غنای گونه­ای و ناهمگنی هم بسیار بالاست. با توجه به تعاریف همبستگی، هر چه مقدار عددی این ضرایب در ارتباط بین دو شاخص بیشتر باشد این دو شاخص تفاوت زیادی با یکدیگر نداشته و در موارد لازم می­توان از یکی دو شاخص استفاده نمود و بعکس، هر چه ضریب همبستگی شاخص­ها کمتر باشد این بدان معناست که هر یک از شاخص­ها عملکرد منحصر بخود داشته و خروجی آنها تشابه کمتری با یکدیگر دارند (13). با این تفاسیر برای اندازه­گیری یکنواختی توسط هر یک از شاخص­های کامارگو و اسمیث- ویلسون نتایج مشابه­ای خواهد داشت. همچنین برای بررسی ناهمگنی استفاده از هر یک از شاخص­ها مقدور می­باشد (بدلیل همبستگی بالای بین شاخص­ها).

با توجه به حساسیت طبقه ارتفاعی پایین نسبت به طبقات ارتفاعی دیگر که بیشتر در معرض تخریب و کاهش تراکم و تنوع گونه­ای می­باشد، باید با اصلاح راهکارهای موجود و شناسایی گونه­های مناسب این طبقه ارتفاعی، در جهت مدیریت اصولی و بهینه آن اقدامات جدی صورت بگیرد. همچنین پیشنهاد می­شود در راستای احیای توده‌های تنک و با تنوع گونه­ای کمتر در منطقه، شرایط رویشگاهی ارتفاعات مختلف از سطح دریا مطالعه شده و گونه­های مناسب برای جنگل‌کاری در هر منطقه انتخاب شوند تا در تمام ارتفاعات، توده­های متراکم و با تنوع گونه­ای مناسب استقرار یابند. باید خاطرنشان کرد که روش­های مطالعة تنوع­زیستی در اکوسیستم جنگل زمانی مفید و سودمند است که در راستای اهداف شناخته شده مدیریت جنگل قرار گیرند. بمنظور حفظ و توسعه­ تنوع­زیستی، جنگل­های ارسبان باید تحت مدیریت صحیح قرار گیرند. آنچه مسلم است به­لحاظ پیچیدگی و تنوع خصوصیات اکولوژیک در هر منطقۀ پوشش، نمی­توان نتایج بدست آمده در هر مطالعه را به تمامی مطالعات دیگر مرتبط دانست. بنابراین این پژوهش فقط مدعی این است که در منطقۀ مورد پژوهش تغییرات تنوع­زیستی در رابطه با تغییرات ارتفاع معنی­دار می­باشد، به‌طوری که با افزایش ارتفاع از سطح دریا غنای گونه­ای افزایش یافته و موجب افزایش تنوع­زیستی می­گردد. بدیهی است ضرورت مطالعات متعدد و موردی از این دست، بهترین راهکار برای نیل به مدیریت بهینه در جنگل­داری نوین می­باشد.

1-  اجتهادی، ح. ع، سپهری. ح ر، عکافی. 1388. روش­های اندازه­گیری تنوع زیستی، انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد، شماره 530، ص226.
2- اردکانی، م. ر. 1380. اکولوژی. انتشارات دانشگاه تهران، 340 صفحه.
3- اسماعیل­زاده، ا.، حسینی، س، م.، اسدی، ح.، غدیری­پور، پ و احمدی، ع. 1391. رابطه تنوع­زیستی گیاهی با عوامل فیزیوگرافی در ذخیره­گاه سرخدار افرا تخته. مجله زیست شناسی گیاهی، سال چهارم، شماره 12، ص 12-1.
4- بی­نام.، 1373. مطالعات جامع توسعه کشاورزی حوضه آبریز دریاچه ارومیه و ارس. مهندسین مشاور جامع ایران. جلد دوازدهم جنگل و بیشه زار،350 صفحه.
5- پرما، ر. شتایی­جویباری، ش. 1389. اثر عوامل فیزیوگرافی و انسانی بر تاج­پوشش و تنوع گونه­های چوبی در جنگلهای زاگرس( مطالعه موردی: جنگلهای حفاظت شده قلاجه استان کرمانشاه). مجله علمی- پژوهشی تحقیقات جنگل و صنوبر ایران، جلد 18، شماره 4، ص 555-539.
6-  پوربابایی، ح. 1380. بررسی تنوع زیستی گونه­های چوبی در جنگل­های راش گیلان. مقالات همایش ملی مدیریت جنگل­های شمال و توسعه پایدار. انتشارات سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور.770 صفحه.
7-  پوربابایی، ح. 1383. کاربرد آمار در بوم شناسی( نوشته، جان الف. لودویک و جیمزاف. رینولدز). انتشارات دانشگاه گیلان،ص428.
8- پوربابایی، ح.، منافی، ح و عابدی، ط. 1389. بررسی تنوع گونه­های چوبی در رویشگاه­های سفیدمازوی گرجستانی(Quercus petraea subsp. Iberica) ( مطالعه موردی: رویشگاه­های چوبه­درق و دارانا ارسباران). مجله جنگل ایران، سال دوم، شماره 3، صفحۀ 207-197.
9- حاجی میرزا آقایی، س. جلیلوند، ح. کوچ، ی و پورمجیدیان، م. 1390. تنوع گونه­های گیاهی در ارتباط با عامل اکولوژیک ارتفاع از سطح دریا در جنگلهای سرد آبرود چالوس، مجله زیست شناسی ایران. 24(3): 411- 400صفحه.
10- حسینی، ا.، معیری، م. ه و ح، حیدری. 1387. اثر تغییرات ارتفاع از سطح دریا در زادآوری طبیعی و سایر خصوصیات کمی و کیفی بلوط غرب( مطالعه موردی: جنگلهای هیانان ایلام). مجله علوم کشاورزی و منابع طبیعی، جلد 15(1).
11- حسینی، س.م. 1380 . بررسی تنوع زیستی در جنگلهای سوزنی برگ بومی شمال ایران، مجموعه مقالات همایش ملی مدیریت جنگلهای شمال و توسعه پایدار، مقالات پوستری.
12- خادم الحسینی، ز. 1389. مقایسه شاخص­های عددی تنوع گونه­ای در سه رویشگاه با شدت چرای متفاوت( مطالعه موردی: مرتع گردنه زنبوری ارسنجان). مجله علمی- پژوهشی مرتع، 4(1)،ص 110-104.
13- داستانگو، د.، ف. رفیعی­جزی و ر. رحمانی. 1387. ارزیابی شاخص­های تنوع ساختار درختان جنگلی در اکوسیستمهای خزری(مزالعه موردی: سری 3 بخش 5 طرح جنگل­داری نکا- ظالمرود). اولین کنفرانس بین­المللی تغییرات زیست محیطی منطقه خزری، دانشگاه مازندران- بابلسر،17 صفحه.
14- روانبخش، م. ح، اجتهادی.، ح، پوربابایی. و ج، قرشی الحسینی. (1386). بررسی تنوع گونه­های گیاهی ذخیره­گاه جنگلی گیسوم تالش در استان گیلان. مجله زیست شناسی ایران، جلد 20، شماره 3، صفحات 229-218.
15- صابریان، غ. ر. 1380. بررسی درجه همبستگی پوشش گیاهی با عوامل توپوگرافی در زیر حوضه سفید دشت گرمسر( شهرستان سمنان). پایان نامه کارشناسی ارشد مرتع­داری، دانشگاه مازندران، 113 صفحه.
16- طالشی، ح. اکبری نیا، م. 1390. تنوع زیستی گونه­های چوبی و علفی در رابطه با عوامل محیطی در جنگلهای پایین بند شرق نوشهر. مجله زیست شناسی ایران، جلد 24، شماره 5، صفحات 777-766.
17- علیجانپور، ا.، 1379. بررسی تعیین آماربرداری بهینه و کاربرد آن در جنگل­های ارسباران. رسالة دکتری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، 160 صفحه.
18- علیجانپور، ا. اسحاقی­راد، ج. و بانج­شفیعی، ع. 1388. بررسی و مقایسه تنوع گیاهان چوبی دو منطقۀ حفاظت شده و غیر حفاطتی ارسباران. فصلنامه علمی- پژوهشی تحقیقات جنگل و صنوبر ایران، جلد 17، شماره 1، صفحات 133-125.
19- فلاح­چای، م. م. و م. ر. مروی مهاجر. 1384. نقش اکولوژیک ارتفاع از سطح دریا در تنوع گونه­های درختی جنگل­های سیاهکل در شمال ایران. مجله منابع طبیعی ایران.58: 98-89.
20- قلیچ­نیا، ج. 1387. بررسی درجه همبستگی جوامع گیاهی با عوامل توپوگرافی (شیب و جهت) در منطقه نردین. فصلنامه پژوهش و سازندگی، شماره 43، 41-33 صفحه.
21- کرمی،پ. گرگین­کرجی،م. بصیری،ر. کارگری، ا. 1387. تجزیه و تحلیل تنوع گونه­ای در گروه­گونه­های اکولوژیک( مطالعه موردی: زیستگاه کوهسالان کردستان)، مجله محیط­شناسی، سال سی­وچهارم، شماره 46 ، صفحه56-47.
22- کوچ، ی. 1386. تعیین و تفکیک واحدهای اکولوژیک گیاهی و ارتباط آنها با برخی ویژگیهای خاک در جنگلهای پایین بندخانیکان چالوس. پایان­نامه کارشناسی ارشد جنگل­داری، دانشگاه مازندران،130 صفحه.
23- هادی، ع. 1380. بررسی تأثیر ارتفاع از سطح دریا بر روی تنوع گونه­های چوبی در منطقه تقریبا بکر(جنگلهای منطقه اسالم)، پایان­نامه کارشناسی ارشد جنگلداری، دانشگاه گیلان، 77 صفحه.
24- مصداقی، م. 1384. بوم شناسی گیاهی. انتشارات جهاد دانشگاه مشهد، 187صفحه.
25- میرزایی، ج. اکبری­نیا، م. حسینی، س،م. سهرابی، ه و حسین­زاده، ج. 1386. تنوع گونه­ای گیاهان علفی در رابطه با عوامل فیزیوگرافی در اکوسیستم­های جنگلی زاگرس میانی. مجله زیست­شناسی ایران، جلد20، شماره4. صفحات 382-375.
26- نادری، ح.، دیانتی­تیلکی، ق.، مصداقی، م و ج، عبداللهی. 1386. اثر خصوصیات منظر روی تنوع گیاهی مراتع خشک استان یزد. اولین کنفرانس مهمندسی برنامه­ریزی و مدیریت سیستمهای محیط­زیست، تهران، دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران.
27- نجفی­فر، ع. 1391. تأثیر شاخص­های فرم زمین بر تنوع گونه­ای گیاهان چوبی در بوم سازگان­های جنگلی زاگرس میانی( مطالعه موردی: استان ایلام). مجله پژوهش­های علوم و فناوری چوب و جنگل، جلد نوزدهم، شماره چهارم. ص92-77.
 
28- Baev, P.V., Penev, L.D.. 1995. BIODIV. Program for calculating biological diversity parameters, similarity, niche overlap, and cluster analysis. Version 5.1. Pensoft, 57 pp.
29- Baker, M.E. and Barnes, B.V., 1998. Landscape ecosystem diversity of river floodplains in northwestern Lower Michigan, USA, Canadian Journal of Forest Research, 28: 1405-1418.
30- Barbour,M.G .et al. 1999. Terrestrial Plant Ecology (3rd edition), An important of Addison Wesley Longman Incorporation, 649 pp.
31- Barnes, B.V., 1998. Forest ecology, John Wiley and Sons, Inc., 773 pp.
32- Barnes, B. V., Zak, D. R., Denton, S. R. and Spurr, S. H. 1998. Forest ecology, John Wiley and Sons, Inc., New York.
33- Barrio, G., B. Alvera, J. Puigdefabregas and C. Diez. 1997. Response of high mountain landscape to   topographic variables: Centeral Pyrennees, Landscape Ecology.12(2):95-115.
34- Brockway, D.G. 1998. Forest plant diversity at local and landscape scales in the Cascade Mountains of southwestern Washington. Forest Ecology and Management. 109:323-341.
35- Cain, S. A. 1938. ״The species-area curve ״. American Midland Naturalist. No.19, pp. 573-581.
36- Cannon, H.C., Peart, R.P., Lighton, L. 1998. Tree species diversity in commercially logged Bornean Rainforest, Science, 281: 1366-1368.
37- Chawla, A., Rajkumar, S., Singh, K. N., Brij Lal, R. D. S. and Thukral, A. K. 2008. Plant species diversity along an altitudinal gradient of Bhabha Valley in Western Himalaya. Journal of Mountain Science 5: 157-177.
38- Coroi, M., M. S. Skeffington, P. Gille, C. Smith, M. Gormally and G. O. Donovan. 2004. Vegetation diversity and stan structure in streamside forests in the south of Irelan. Forest Ecology and Management. 202:39-57.
39- Crytnes, J.A. and O. R.Vetaas. 2002. Species richness and altitude: A comparison between null models and interpolated plant species richness along the Himalayan altiudinal gradient, Nepal, The American Naturalist. 159:294-304.
40- Enright, N. J., Miller, B. P. and Akhter, R. 2005. Desert vegetation and vegetation-environment relationships in Kirthar National Park, Sindh, Pakistan, Journal of Arid Environments, 61: 397- 418.
41- Hegazy, A. K., M. A.E1-Demedesh and H. A. Hosni. 1998. Vegetation, species diversity and floristic relations along an altitudinal gradient in south- west Saudi Arabi. Journal of Arid Environment. 3:3-13.
42- He, M. Z., Zheng, J. G. Li. X. R. and Qian, Y. L. 2007. Environmental factors affecting vegetation composition in the Alxa Plateau, China, Journal of Arid Environments 69: 473-489.
43- Hendricks, H. H., Bond, W. J., Midgley, J. J and P. A. Novellie. 2005. ״Plant species richness and composition a long livestock grazing intensity gradients in a Namaqualand (south Africa) protected area ״. J. plant ecology., No. 176, pp. 19-33.
44- Hill, M. O.1973. Diverity and eveness:A  unifying notation and it’s consequences. Ecology54:427-432
45- Hosseini, Seyed Mohsen, 2004, Incomparable Roles of Caspian Forests: Heritage of Humankind, Forest Sciences, 3:31-40.
46- Jenkins,M.A., Parker.1998.Composition and diversity of woody vegetation in silvicultural openings of southern Indiana forests, Forest ecology and management, 109: 57-74.
47- Jiang, Y., Kang, M., Zhu, Y. and Ku, G. 2007. Plant biodiversity patterns on Helan
Mountain, China. Acta Oecologica 32: 125- 133.
48- Krebs, C. J. 1999. Ecological methodology. 2nd  Ed. Addison Wesley Longman, Menlo Park, California. 620 pp.
49- Maguran   A.   E. 1996. Ecological diversity and its measurement. Chapman& Hall. 384.
50- Magurran, A. 2005. “Measuring Biological Diversity”, Blackwell Science, 256pp.
51- Maranon, T., Ajbilou, R., Ojeda, F. and Arroya, J., 1999. Biodiversity of woody species in oak woodland of southern Spain and northern Morocco. Forest Ecology and Management, 115: 147-156.
52- Margalef R. 1958. Information theory in ecology.General systematics3:36-71pp.
53- Marti, G., 1999. Plant community patterns in a gypsum area of NE Spain. Interaction With topographic, Arid Environments, 41: 401-410.
54- Menhinick, E. F. (1964). ״A comparison of some species individual diversity indices applied to samples of field insects ״. Ecology. No. 45, pp. 839 –861.
55- Miyajima, Y. and Takahashi, K. 2007. Changes with altitude of the stand structure of temperate forests on Mount Norikura, Central Japan. Journal of Forest Resources 12: 187-192.
56- Nantel. P. and Gagnon, D., 1999. Variability in the dynamics of Northern Peripheral versus Southern population of two colonial plant species Helianthus divericatus and Rhus aromatic, Forest Ecology and Management, 87: 748-760.
57- Nee S., Harvey P. H. and Cotgreave P. (1992). Population persistence and the natural relationship between body size and abundance. In:Conservation of biodiversity for sustainable development (eds., dinavian University Press, Oslo, pp. 124-136.
58-  Peet, R.K. 1974. The measurement of species diversity. Ann. Rev. Ecol. Systematics 5, 285-307.
59- Pitkanen, S., 1998. The use of diversity indices to assess the diversity of vegetation in managed boreal forests. Journal of forest ecology and management, 112:(121-137).
60- Rong, L. X. 2001. Study on shrub community diversity of Ordos plateau, Inner Mongolia, Northern China, Arid Environments, 47: 271-279.
61- Sagar, R., Raghubanshi, A.S. and Singh, J.S., 2003. Tree species composition, dispersion and diversity along a disturbance gradient in dry tropical forest region of India, Forest Ecology and Management, 186: 61-71.
62-Sang, W. 2009.Plant diversity patterns and their relationships with soil and climatic factors along an altitudinal gradient in the middle Tianshan Mountain area,Xinjiang,China.Ecological research 24:303-314
63- Santos, B. A., D. C. A. Barbosa and M. Tabarelli. 2007. Directional changes in plant assemblages along an altitudinal gradient in northeast Brazil.Bra. J.Biol.67:777-779.
64- Schmitt, C. B., Denich, M., Demissew, S., Ib Friis, I. and Boehmer, H. J. 2010. Floristic diversity in fragmented Afromontane rainforests, Altitudinal variation and conservation importance, Journal of International Association for Vegetation Science,13: 291-304.
65- Schuster, B. Diekmann, M., 2005. Species density and environmental factors in deciduous forests of Northwest Germany. Forest Ecology and Management, 206: 197-205.
66- Shannon,C.E. and Wiener,W.,1949. The mathematical theory of communication. University of Illinois Press., 350pp.
67- Simpson, E.H.1949. Measurment of diversity. Nature, 163:688.
68- Smith B. and Wilson J. B.(1996).A consumer’s guide to evenness indices.Oikos 76:70-82
69- Spurr ,S .H.,(eds.). 1998. Forest Ecology (4th edition). John Wiley and Sons Inc., 774pp.
70- Sternberg, M., and M. Shoshang. 2001. Influence of slope aspect on Mediterranean woody formation : comparison of semiarid and an arid site in Israel, Ecological Research. 16:335-345.
71-Tavili, A. and Jafari, M., 2009. Interrelation between plants and environmental variables. International Journal of Environmental Research, 3(2):239-246.
72-Theurillat, J. P., A. Schlussel, L. Wiget and A. Guisan. 1999. Elevational floristic gradient of vascular plants at the sub alpine- alpine ecoline in the Valais (Switzerland). ESF Alpent News.1:19-20.
73- Vujnovic K., Wein, R.W. and Dale, M.R.T.,2002. Predicting plant species diversity in response to disturbance magnitude in grassland remnants of central Alberta, Canadian Journal of Botany, 80: 504-511
74- Zhao, C. M., Chen, W. L., Tian, Z. Q. and Xie, Z. Q. 2005.Altitudinal pattern of plant species diversity in Shennongjia Mountain, central China. Journal of Integrative PlantBiology 47(12): 1431-1449.
75- Zhao, W. Y. Li, J. L. Qi, J. G. 2006. ״Changes in vegetation diversity and structure in response to heavy grazing pressure in the northern Tianshan Mountains, China ״ Journal of Arid Environments. No. 68, pp. 465-479.
دوره 27، شماره 5
اسفند 1393
صفحه 949-963
  • تاریخ دریافت: 03 آبان 1391
  • تاریخ بازنگری: 13 مهر 1392
  • تاریخ پذیرش: 29 مهر 1392