بررسی ویژگی های ساختاری و تکوینی دانه گرده، تخمک، رویان و دانه در گونه Ebenus stellata

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشگاه خوارزمی، دانشکده علوم زیستی، گروه علوم گیاهی، کدپستی 15614

2 دانشگاه خوارزمی، دانشکده علوم زیستی، گروه علوم گیاهی

3 دانشگاه بوعلی سینا، دانشکده علوم، گروه زیست شناسی

4 همدان، دانشگاه بوعلی سینا، دانشکده علوم، گروه زیست شناسی

چکیده

ویژگی های ساختاری و تکوینی اندام های زایشی در گیاه Boiss. Ebenus stellata (Fabaceae)، که تنها گونه جنس Ebenus L. در ایران می باشد، توسط میکروسکوپهای نوری، فلورسانس و پلاریزان و با استفاده از تکنیک های مختلف رنگ آمیزی برای نخستین بار بررسی شد. در این گیاه مادگی تک برچه، تک تخمکی، فاقد پایک و دارای کرک های تار ابریشمی انبوه با برجستگی های انگشت مانند است. تخمک خمیده، دوپوششی، پرخورش و دارای لایه آندوتلیوم می باشد. حاصل تقسیم مگاسپوروسیت یک تتراد T شکل است. سرانجام تکوین مگاسپور شالازی به تشکیل یک کیسه رویانی با الگوی پلی گونوم منجر می شود. در مجاورت دستگاه تخمزا هسته های قطبی مجزا، پس از لقاح تخمزا با تاخیر زمانی قابل توجه به یکدیگر ملحق می شوند. در کیسه رویانی این گونه بافت های تخصصی هیپوستاز، پوستامنت و درپوش فنجانی تشکیل می شود. در دانه یک لایه سلول ماکرواسکلرید شعاعی کشیده، لایه نردبانی دو لایه، اثر تراکئید با غلافی از سلول های پارانشیمی که حاوی ترکیبات فنلی می باشند، دیده می شود. در اندام زایشی نر، بساک ها چهار کیسه گرده ای و تکوین دیواره از نوع دولپه ای می باشند که متشکل از چهار لایه شامل: اپیدرم، لایه مکانیکی، یک لایه میانی و تاپی ترشحی تک هسته ای است. تکوین گرده ها در کیسه های گرده یک بساک همزمان است و آرایش میکروسپورها در کالوز غالبا از نوع تتراهدرال می باشد. در زمان شکوفایی بساک ضخامت لایه مکانیکی افزایش می یابد. گرده های بالغ بیضی شکل، سه شیاری و دو سلولی هستند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The study of structural and developmental characters of pollen grain, ovule and seed in Ebenus stellata Boiss.

نویسندگان [English]

  • Nayereh Tanaomi 1
  • Parissa Jonoubi 2
  • Abdolkarim Chehregani Rad 3
  • Ahmad Majd 1
  • Massoud Ranjbar 4

1 Department of Plant Biology, Faculty of Biological Sciences, Kharazmi University,

2 Department of Plant Biology, Faculty of Biological Sciences, Kharazmi University,

3 Department of Biology, Bu–Ali Sina University

4 Department of Biology, Bu–Ali Sina University

چکیده [English]

Structural and developmental characters of reproductive organs and seed in Ebenus stellata Boiss., which is the only species of Ebenus L. in Iran, were investigated for the first time using bright field, polarizing and fluorescence microscopy with different staining techniques. In this plant, the ovary has one carpel, one ovule, dense long villosus with papillose and no peduncle. The ovule is anatropous, crassinucellar, bitegumic and has endothelium. Meiosis of megasporocyte results in a T-shaped tetrad and then chalazal megaspore develops into an embryo sac with the pattern of Polygonum type. The polar nuclei are close to the egg apparatus and even after egg fertilization remain separate from each other. In embryo sac of this plant specialized tissues like hypostase, postament and a cup-like operculum are formed. In seed, a layer of macrosclereid radial cells, double palisade layer and a tracheid bar which is surrounded by parenchymal cells that contain phenolic compounds, are present. In female gametophyte, the anthers are tetrasporangiate and its wall development follows the dicotyledonous type, consists of four layers: epidermis, endothecium, one middle layer and uni-nucleate secretory tapetum. Microspores development is simultaneous in sporangiates of an anther and arrangement of microspores is mostly tetrahedral in callosic wall. Fibrous thickenings are developed in the endothecium when shed. Mature pollen grains are ellipsoidal, tricolpate and two-celled.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Embryo sac
  • Anther
  • seed
  • Ebenus stellata
  • Fabaceae

بررسی ویژگیهایساختاری وتکوینیدانهگرده،تخمک، رویان و دانهدرگونه
 Ebenus stellata 

نیره تنعمی1*، پریسا جنوبی1 ، عبدالکریمچهرگانیراد2 ، احمد مجد1 و مسعود رنجبر2 

1 تهران، دانشگاهخوارزمی،دانشکدهعلومزیستی،گروهعلومگیاهی

2 همدان،دانشگاهبوعلیسینا،دانشکدهعلوم،گروهزیستشناسی

تاریخ دریافت: 20/5/95                تاریخ پذیرش: 1/10/95 

چکیده

ویژگیهای ساختاری و تکوینی اندامهای زایشی و دانه در گیاه Boiss. Ebenus stellata (Fabaceae)، که تنها گونه جنسEbenus L. در ایران می‌باشد، توسط میکروسکوپهای نوری، فلورسانس و پلاریزان و با استفاده از فنون مختلف رنگ‌آمیزی برای نخستین بار مورد بررسی قرار گرفت. در گیاه مورد مطالعه مادگی تک‌برچه، تک‌تخمکی، فاقد پایک و دارای کرکهای تار ابریشمی انبوه با برجستگیهای انگشت‌مانند است. تخمک خمیده، دوپوششی، پرخورش و دارای لایه آندوتلیوم می‌باشد. حاصل تقسیم مگاسپوروسیت یک تتراد T شکل است. سرانجام تکوین مگاسپور بنی، به تشکیل یک کیسه‌رویانی با الگوی پلی‌گونوم منجر می‌شود. در مجاورت دستگاه تخمزا هسته‌های قطبی مجزا، پس از لقاح تخمزا با تأخیر زمانی قابل توجه به یکدیگر ملحق می‌شوند. در کیسه‌رویانی این گونه بافتهای تخصصی هیپوستاز، پوستامنت و درپوش فنجانی تشکیل می‌شود. در دانه یک لایه سلول ماکرواسکلرید شعاعی کشیده، لایه نردبانی دو‌لایه، اثر تراکئید با غلافی از سلولهای پارانشیمی که حاوی ترکیبات فنلی می‌باشند، دیده می‌شود. در دستگاه زایشی نر، بساکها چهار کیسه‌گرده‌ای با تکوین دیواره از نوع دولپه‌ای می‌باشند که متشکل از چهار لایه شامل: اپیدرم، لایه مکانیکی، یک لایه میانی و تاپی ترشحی تک‌هسته‌ای است. تکوین گرده‌ها در کیسه‌های گرده یک بساک همزمان است و آرایش میکروسپورها در کالوز غالباً از نوع تتراهدرال می‌باشد. در زمان شکوفایی بساک ضخامت فیبری لایه مکانیکی افزایش می‌یابد. دانه‌های گرده بالغ بیضی شکل، سه شیاری و دو سلولی هستند.

واژه‌هایکلیدی: کیسه‌رویانی، هیپوستاز، بساک، دانه، پروانه آسایان، Ebenus stellata.

* نویسنده مسئول، تلفن: 38381058-081، پست الکترونیکی:n.tana@yahoo.com

مقدمه 

 

جنس Ebenus L. از تبار Hedysareae و تیره پروانه آسایان (Fabaceae) با حدود 20-18 گونه در مناطق ایرانی-تورانی، شمال آفریقا، شرق مدیترانه و منطقه عربی-‌سندی حضور دارد (10 و 44). برخی ویژگیهای ریخت‌شناسی گیاهان این جنس شامل: چندساله، علفی، کرک دار، برگهای سه برگچه‌ای یا مرکب شانه‌ای فرد، گل‌آذین کپه یا سنبله، میوه‌های کوچک، یک دانه‌ای و ناشکوفا می‌باشد (11). گونه‌های این جنس دیپلوئید هستند و عدد کروموزومی آنها 7n =  می‌باشد (3، 7، 11 و 40). جنس Ebenus دارای سه بخشه تحت عناوین Euebenus Boiss.،Tragacanta Jaub. Et Spach. وEbenidium (Jaub. Et Spach) Boiss. و 14 گونه است (11 و 37) که گونهEbenus stellata Boiss. تنها گونه بخش Tragacanta می‌باشد. سایر گونه‌های این جنس همگی بومی و انحصاری کشور ترکیه هستند. گونهE. stellataبوته‌ای، خاردار، دارای گل‌آذین سنبله، با گلهای قرمز تا قهوه‌ای، پرچم مونودلف، دانه گرده سه‌شیاری و میوه محصور در کاسبرگ می‌باشد. این گونه تنها گونه موجود در ایران بوده و در نواحی جنوبی، غربی و مرکزی ایران پراکنده است (32 و 60). با وجود بررسیهای بسیار فراوانی که در حوزه تکوین اندامهای زایشی در زیر تیره Papilionoideae انجام گرفته است ( 9، 30، 31، 46، 55، 56، 57، 59، 61 و 70)، اما تحقیقات نشان می‌دهد که تا‌کنون این جنس و گونه از نظر تکوینی مورد مطالعه قرار نگرفته است. لذا در این پژوهش ساختار تشریحی مادگی، پرچم و دانه و همچنین مراحل تکوینی این اندامها در گونه مورد نظر به تفصیل توسط میکروسکوپ نوری، پلاریزان و فلورسانس و برخی معرفهای اختصاصی مورد مطالعه و بررسی قرار گرفتند. هدف این مقاله بررسی دقیق‌تر ویژگیها و مراحل رویان‌شناسی این گیاه به منظور گسترش دانش تکوین در این تیره است. همچنین مقایسه این صفات و مراحل متعدد و با ارزش رویان‌شناسی، در کنار سایر داده های به دست آمده از این گیاه، می‌تواند در تحلیل بهتر اطلاعات تبار شناختی تیره پروانه آسایان بسیار مفید واقع شود.

موادوروشها 

مواد گیاهی: در این پژوهش گیاه  E. stellataاز رویشگاههای طبیعی آن واقع در استان فارس (فارس: لار به جهرم، 110 کیلومتری جهرم، ارتفاع 1100 متر) در اواخر اسفند 1393 تا فروردین 1394 جمع‌آوری شد. این گیاه در هرباریوم دانشگاه بوعلی سینای همدان (BASU) با شماره هرباریومی(BASU 38951)  نگهداری می‌شود.

مطالعات میکروسکوپ نوری: جوانه‌های کوچک، گلها و دانه‌ها در مراحل مختلف تکوینی، حداقل 20 نمونه برای هر مرحله، پس از تثبیت در FAA70 (Formalin, Acetic acid, Ethanol)) و شستشو با آب جاری، در الکل 70 درصد ذخیره سازی شدند. بافتهای قالب گیری شده در پارافین، توسط میکروتوم دستی (دید سبز، ایران) با ضخامت 4-7 میکرومتر برش گیری شدند. پس از مراحل پارافین زدایی، رنگ‌آمیزی با روش مضاعف هماتوکسیلین- ائوزین صورت گرفت. برشهای متعددی برای هر مرحله رویان‌شناختی به کمک میکروسکوپ نوری  LABOMED LX50 دارای دوربین دیجیتال iVu 3100 LABOMED در بزرگنمائی‌های مختلف عکسبرداری شدند.

به دلیل ساختار ویژه مادگی و تخمک، برشهای دستی نیز تهیه شدند: برای این کار، اندام مورد مطالعه را در میان قالب برش‌گیری قرار داده و به کمک تیغ، برشهایی نازک و یکنواخت تهیه شد. این برشها با رنگهای مختلفی چون لوگول و تولوئیدن بلو به ترتیب برای تشخیص نشاسته و ترکیبات فنلی رنگ‌آمیزی شدند. همچنین در این پژوهش ریخت‌شناسی اجزا گل با میکروسکوپ تشریحی نیز بررسی شد.

مطالعات میکروسکوپ فلورسانس: اتوفلورسانس لامهای آماده شده در مرحله قبل، توسط یک دیود ساطع کننده نور ماوراء‌بنفش (طول موج 405 نانومتر) در میکروسکوپ اپی‌فلورسانت (Bell، ایتالیا) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. این میکروسکوپ مجهز به یک فیلتر ماوراء‌بنفش (385-330 نانومتر) به همراه یک آینه دو رنگ‌نما (400 نانومتر) و یک فیلتر مانع (420 نانومتر) می‌باشد.

نتایج 

از ویژگیهای گیاه مورد مطالعه، داشتن مادگی تک‌برچه، فاقد پایک و واجد کرک است (شکلهایA, B, D, E 1). خامه نازک، نخی و برگشته، با کلاله‌ای کوچک و انتهایی است (شکلهایA, C1). تخمدان دارای یک تخمک است که در اطراف مادگی و کیسه‌رویانی انباشتگی نشاسته توسط رنگ‌آمیزی با معرف لوگول دیده می‌شود (شکل D1). کرکهای تار ابریشمی انبوه سطح مادگی دارای برجستگیهای انگشت مانند می‌باشند (شکلهای E, F1). در درون تخمدان، از مراحل آغازین تکوین تخمک، خمیدگی در پریموردیوم تخمک مشاهده می‌شود.

 

 

 

شکل 1– ساختار غنچه گل، مادگی و کرک‌های سطح مادگی در .E. stellata. توسط میکروسکوپ نوری و پلاریزان. –A مادگی بلند‌تر از پرچم‌ها است. پرچم‌ها یک دسته ای، ناجور ریخت و تا نیمه به درفش پیوسته هستند. –B رنگ‌آمیزی برش دستی غنچه گل توسط تولوئیدن بلو و نحوه قرار گرفتن مادگی فاقد پایک (↑) در گل. –C مادگی در مراحل نمو، دارای خامه نازک، نخی و برگشته، با کلاله‌ای کوچک و انتهایی است (↑↑). –D رنگ‌آمیزی با لوگول و برش دستی مادگی، انباشتگی نشاسته را در اطراف مادگی و کیسه‌رویانی نشان می‌دهد (↑↑).تخمدان تک برچه‌ای و دارای یک تخمک است. E و –F کرک‌های تار ابریشمی انبوه سطح مادگی که توسط میکروسکوپ پلاریزان عکسبرداری شده است (↑). بر سطح این کرک‌ها برجستگی‌های انگشت مانندی وجود دارد(↑↑).

 

پریموردیوم تخمک، توده کوچکی از یاخته است که توسط یک لایه اپیدرم احاطه شده است (شکل A2). در داخل پریموردیوم تخمک یکی از یاخته‌ها به یاخته مادر مگاسپور (مگاسپوروسیت) تمایز می یابد که با حجم زیاد و هسته درشت خود از سایر یاخته‌ها قابل تشخیص است (شکل A2). در نمونۀ مورد مطالعه، تخمک از نوع دوپوششی، پرخورش و واژگون است و سفت از نوع زیگزاگی می‌باشد. پوستۀ درونی متشکل از 2 لایه است اما پوستۀ خارجی از چندین لایه تشکیل شده است (شکلD 2). از درونی‌ترین لایۀ پوستۀ درونی، لایۀ اندوتلیوم تشکیل می‌شود. سلولهای این لایه به صورت شعاعی امتداد یافته و دارای هستۀ کاملاً واضح و سیتوپلاسمی متراکم هستند (شکلهایB, D, G 2). دو تقسیم میوز در مگاسپوروسیت، منجر به تشکیل چهار سلول تتراد می‌شود که نوع تتراد در نمونه مورد مطالعه از نوع T شکل می‌باشد (شکل B2). از مجموعه تترادی، سه سلول تحلیل می‌روند و یک سلول که مگاسپور عملکردی نام دارد، باقی می‌ماند. در گیاه مورد مطالعه، موقعیت مگاسپور باقی مانده بنی است (شکل B2). مگاسپور عملکردی پس از سه میتوز متوالی، سرانجام کیسه‌رویانی از نوع پلی‌گونوم (هشت هسته ای) را به وجود می‌آورد (شکل C2). سه سلول موجود در قطب سفتی، دستگاه تخمزا را تشکیل می‌دهند. دستگاه تخمزا شامل یک سلول تخمزا و دو سلول سینرژید در کنار آن می‌باشد (شکلهایE, F, H 2). بین سلول تخمزا و دو سلول سینرژید ارتباط سیتوپلاسمی قابل تشخیص است (شکلهایE, F 2). در قطب بنی، سلولهای آنتی‌پود آرایشی مثلثی شکل با رنگ‌پذیری بالایی را نشان می‌دهند که با هسته‌های قطبی ارتباطات سیتوپلاسمی برقرار می‌کنند. سلولهای آنتی‌پود بر روی ناحیه پوستامنت قرار گرفته‌اند. در گونۀ مورد نظر ساختارهای هیپوستاز و پوستامنت قابل مشاهده هستند. بافت پوستامنت به صورت یک ستون از سلولهای طویلی هستند که از نظر ساختاری مشابه سلولهای پروکامبیومی می‌باشند (شکلD 2). کیسه‌رویانی در طی بلوغ گلابی شکل شده و گسترده می‌شود (شکلG 2). قبل از لقاح، هسته‌های قطبی در مجاورت دستگاه تخمزا واقع شده اند و در کنار یکدیگر به صورت جداگانه قرار گرفته اند (شکل H2). در گیاه مورد مطالعه هسته‌های قطبی حتی پس از لقاح تخمزا نیز به یکدیگر ملحق نشده و همچنان به صورت مجزا باقی می‌مانند (شکلC 3). پس از انجام لقاح سلول تخم تشکیل می‌شود. هسته سلول تخم و سلولهای حاصل از آن به دلیل تراکم سیتوپلاسمی بالا قابل رؤیت نیستند و اتوفلورسانس شدیدی را از خود نشان می‌دهند (شکلB 3). بنابراین همان طور که در تصویر C3 مشخص است قرمزی رنگ ائوزین، که مسئول رنگ‌آمیزی سیتوپلاسم است، در ناحیه‌ای که مربوط به سلولهای رویانی است بیشتر به چشم می‌خورد. تقسیمات متوالی در سلول تخم سرانجام سبب تشکیل رویانی کروی شکل به همراه یک آویز (سوسپانسور) می‌شود (شکلهایD, E, F, G 3). سوسپانسور در گیاه مورد مطالعه کوتاه بوده و از تعداد سلولهای کمی تشکیل شده است (شکلهای E, F, G, J 3). همان طور که در تصاویر حاصل از میکروسکوپ فلورسانس مشهود است، سلولهای سوسپانسور دارای اتوفلورسانس بیشتری نسبت به سلولهای اطراف خود هستند، که تشخیص آنها را از سلولهای اطراف آسان‌تر می‌نماید (شکلهای E, J 3). در تمام مراحل رویانی که در تصاویر دیده می‌شود، آندوسپرم همواره در اطراف رویان به چشم می‌خورد که رفته‌رفته از حالت سنوسیت به حالت آندوسپرم سلولی تغییر می‌یابد (شکلهای C, D, E, F, I 3). سلولی شدن آندوسپرم از ناحیه نزدیک به رویان و پیرامون کیسه‌رویانی آغاز شده و به سمت ناحیه مرکزی پیش می‌رود (شکلD 3). در مرحله قبل از رویان قلبی، تقسیمات مماسی (پریکلین) پوسته درونی تخمک به سمت داخل کیسه رویانی، سبب تشکیل بافتی تخصصی به نام درپوش (operculum) در ناحیه سفتی کیسه‌رویانی می‌شود که در این گیاه حالتی فنجانی شکل دارد (شکلهای I, J 3). در کلیه مراحل رویانی مشاهده شده در تصاویر همواره سلولهای رویان رنگ‌پذیری بیشتری را نسبت به سلولهای اطراف خود نشان می‌دهند که نشان‌دهنده ویژگی مریستمی آنها است. در مراحل تکوین تخمک این گیاه، به تدریج بافت خورش تحلیل رفته و سرانجام خورش در دانه کاملاٌ ناپدید می‌شود (شکلA 3). در پوسته دانه یک لایه سلول شعاعی کشیده شده نردبانی دیده می‌شود که فاقد فضای بین سلولی است و به نام سلول مالپیگی ((malpighian cell یا، به علت اندازه بزرگ آنها به، ماکرو اسکلرید (macroscleried) معروف می‌باشد (شکلهایE, F, H, I 3). در این گیاه لایه نردبانی در ناحیه ناف به صورت دولایه (double palisade)  است (شکلهایE, F 3). هر دو لایه نردبانی در طول خط میانی، با شیار بسیار ریزی شکافته می‌شوند که محل عبور هوا و بخار آب می‌باشد.

 

 

شکل 2– مراحل تکوین تخمک قبل از لقاح توسط میکروسکوپ نوری و فلورسانس. –A در داخل پریموردیوم خمیده تخمک، که توسط یک لایه اپیدرم احاطه شده (↑) ، یاخته مگاسپوروسیت (▲) تمایز می یابد. –B تتراد T شکل (حاصل دو میوز در مگاسپوروسیت) (▲↑) و لایۀ اندوتلیوم (درونی‌ترین لایۀ پوستۀ درونی) زیر میکروسکوپ فلورسانس. مگاسپور باقی مانده (▲) درشت‌تر است و در ناحیه بنی قرار دارد. –C کیسه‌رویانی از نوع پلی‌گونوم (↑↑) و سفت از نوع زیگزاگی (▲) است. –D تخمک دو پوششی، پرخورش و واژگون است. پوسته درونی دو‌لایه‌ای و پوستۀ بیرونی چند‌لایه‌ای است. در قطب بنی آنتی پودها (▲) با آرایشی مثلثی به ترتیب بر روی ناحیه پوستامنت و هیپوستاز واقع شده اند. بین سلول‌های آنتی‌پود با هسته‌های قطبی ارتباط سیتوپلاسمی برقرار است (↑).E  و –F تصویر دستگاه تخمزا توسط میکروسکوپ نوری و فلورسانس. در قطب سفتی بین سلول تخمزا (▲) و دو سلول سینرژید (↑↑) ارتباط سیتوپلاسمی وجود دارد. –G کیسه‌رویانی در طی بلوغ گلابی شکل شده و گسترده می‌شود. –H قبل از لقاح، هسته‌های قطبی (▲▲) بصورت مجزا و در مجاورت دستگاه تخمزا (↑) هستند. مخفف‌ها: :en لایۀ اندوتلیوم؛ ii: پوستۀ درونی؛ :oi پوستۀ  بیرونی؛  :poپوستامنت؛ hy: هیپوستاز

 

شکل 3– مراحل تکوین تخمک پس از لقاح توسط میکروسکوپ نوری و فلورسانس.B و  –Aپس از لقاح سلول تخم و سلول‌های حاصل از آن (↑) اتوفلورسانس شدیدی دارند. در تصویر A مجرای سفت (r) و تحلیل کاملا بافت خورش نیز در دانه قابل روئیت است. –C بدلیل تراکم سیتوپلاسمی بالای سلول تخم و سلول‌های حاصل از آن، هسته سلول‌ها قابل رویت نیستند و بنابراین سلول‌ها رنگ ائوزین بیشتری را جذب کرده و قرمز بنظر می‌رسند. هسته‌های قطبی (↑↑) پس از لقاح تخمزا نیز مجزا باقی می‌مانند.–D –G  تصویر توسط میکروسکوپ نوری و فلورسانس از رویانی کروی، آندوسپرم و سوسپانسور کوتاه که از تعداد کمی سلول تشکیل شده است.–D  سلولی شدن آندوسپرم از ناحیه نزدیک به رویان و پیرامون کیسه‌رویانی آغاز شده و بسمت ناحیه مرکزی پیش می‌رود. –E در این تصویر مجرای سفت (↑↑) و دو لایه نردبانی در ناحیه ناف (rr) قابل روئیت است. در سلول‌های پارانشیمی، انباشتگی ترکیبات فنلی اتوفلورسانس شدیدی را ایجاد می‌نماید. – F رنگ قهوه‌ای ترکیبات فنلی در سلول‌های پارانشیمی در رنگ‌آمیزی با هماتوکسیلین و ائوزین ، اثر تراکئید (↑) ، یک لایه سلول ماکرو اسکلرید در پوسته دانه و دو لایه نردبانی در مجاورت فونیکول (▲▲). –H لایه ماکرو اسکلرید پوسته دانه با سلول‌های بزرگ، کشیده شده و فاقد فضای بین سلولی. I و –J مرحله قبل از رویان قلبی، سوسپانسور و بافتی تخصصی درپوش (operculum) فنجانی شکل در ناحیه سفتی که حاصل تقسیمات پریکلین پوسته درونی تخمک بسمت داخل کیسه‌رویانی است. مخفف‌ها:pe : پیش رویان؛ ed: اندوسپرم؛ :em رویان؛ S: سوسپانسور؛  :paپارانشیم؛ ms: ماکرو اسکلرید؛ fu: فونیکول.

 

این شیار به دستجات تراکئیدی هدایت می‌شود که به اثر تراکئید (tracheid bar) معروف است (شکلF 3). رد تراکئید با غلافی از سلولهای پارانشیمی کشیده پوشیده شده است که در بخش دیگری از این ساختار پارانشیم ستاره‌ای قرار دارد (شکلهایE, F, I 3). انباشتگی ترکیبات فنلی در داخل سلولهای پارانشیمی، اتوفلورسانس شدیدی را از خود به نمایش می‌گذارد (شکل E3). این ترکیبات با رنگ‌آمیزی توسط هماتوکسیلین و ائوزین و تصویر برداری توسط میکروسکوپ نوری، رنگ قهوه‌ای متفاوتی را در سلولهای پارانشیمی اطراف، از خود نشان می‌دهند (شکلهای F, I3).

 تکوینبساکودانهگرده:در گیاه مورد مطالعه پرچمها یک دسته‌ای (مونودلف)، ناجور ریخت، تا نیمه به درفش پیوسته و نسبت به مادگی کوتاه‌تر هستند. (شکلA 1). لایه‌های تشکیل دهنده دیواره بساک از بیرون شامل: لایه اپیدرم (اگزوتسیوم) ، لایه مکانیکی (آندوتسیوم)، لایه میانی و لایه مغذی (تاپی) می‌باشند. در این گیاه لایه میانی از یک ردیف سلول تشکیل شده است (شکل A4). در کیسه‌های گرده، یاخته‌های مادر‌گرده (میکروسپوروسیت) که با هسته درشت، سیتوپلاسم متراکم و رنگ‌پذیری متفاوت خود قابل تشخیص هستند، وارد تقسیم میوز می‌شوند. کمی پیش از شروع میوز، دیواره کالوزی در اطراف یاخته‌های مادر‌گرده تشکیل می شود (شکل A4). همان گونه که در شکل D4 مشاهده می‌شود، بساکها دو خانه و چهار کیسه‌گرده‌ای هستند و در گونه مورد نظر تکوین دانه‌های‌گرده در داخل کیسه‌های گرده یک بساک به صورت هم‌زمان شکل می‌گیرد. همچنین در اطراف میله پرچم، سلولهایی که مملو از مواد فنلی هستند نیز به چشم می‌خورد (شکل D4). یاخته مادر‌گرده پس از عبور از مراحل مختلف میوز در نهایت تتراد‌هایی که اغلب از نوع تتراهدرال هستند، را به وجود می آورند (شکلهایB, C 4). تحلیل لایه کالوز اطراف تتراد‌ها، پس از تکمیل مراحل مختلف میوز و سیتوکینز منجر به آزادی گرده‌های جوان می شود (شکلهایD, E 4). در این مرحله میکروسپورهای رها شده دارای سیتوپلاسم متراکم، هسته‌های مرکزی و فاقد واکوئل هستند و در ابتدا شکل نامنظمی دارند (شکل D4). سپس لایه اگزین به کمک لایه تاپی در دانه‌های گرده تکمیل شده و واکوئلی بزرگ، سیتوپلاسم و هسته را به طرف دیواره می‌راند (شکل E, F4). در مرحله بعد هسته میکروسپورها با تقسیم میتوز، دو هسته با اندازه‌های مختلف را به وجود می آورد. در نهایت در دانه‌های‌گرده بالغ دو هسته‌ای است که هسته بزرگتر، هسته رویشی و هسته کوچکتر، زایشی می‌باشد. بنابراین در گیاه مورد نظر دانه‌های‌گرده بالغ از نوع دو یاخته ای هستند. دانه‌های‌گرده در نمای قطبی، کروی و دارای سه منفذ رویشی با فواصل منظم در محیط می‌باشند (شکل G4). در نمای استوائی، دانه‌های گرده بیضی شکل، دوکی و دارای سه شیار در محور طولی هستند. تزئینات مشخصی بر روی دیواره اگزین به وضوح با میکروسکوپ پلاریزان نیز به چشم می‌خورد (شکلهای F, G, H 4). در گیاه مورد پژوهش، هر یک از لایه‌های ذکر شده در دیواره کیسه‌های گرده از یک ردیف سلول تشکیل شده اند. لایه میانی نیز تک‌لایه‌ای و دارای سلولهای باریک و کشیده‌ای می‌باشد که موقت است و در همان مراحل اولیه تکوین گرد ه‌ها به مصرف می‌رسد (شکل E4). بنابراین طبق تقسیم‌بندی که بر اساس نوع لایه‌های میانی تعیین می‌شود، نمو دیواره بساک در نمونه مورد نظر از نوع دولپه‌ای  (type II) است. سلولهای لایه تاپی در این گونه تک هسته ای و از نوع ترشحی است و تا زمان تحلیل موقعیت خود را حفظ می‌نمایند. با توجه به اندازه هسته، سلولهای تاپی پلی پلوئیدی بالایی را نشان می‌دهند که برای متابولیسم آنها ضروری است.

 

 

شکل 4- مراحل تکوین بساک و دانه گرده توسط میکروسکوپ نوری، پلاریزان و فلورسانس.

-A لایه‌های دیواره بساک: لایه اپیدرم، مکانیکی، میانی یک‌ردیفی و تاپی ترشحی می‌باشند. دیواره کالوزی در اطراف یاخته‌های مادر‌‌گرده با هسته درشت، سیتوپلاسم متراکم و رنگ‌پذیری بالا مشخص می‌باشند.B  و C تتراد‌هایی که اغلب از نوع تتراهدرال هستند در درون دیواره کالوزی محصور می‌باشند. -D بساک‌ها دو خانه و چهار کیسه‌گرده‌ای هستند و تکوین دانه‌های‌گرده در کیسه‌های‌گرده یک بساک هم‌زمان است. گرده‌های جوان پس تحلیل لایه کالوز با سیتوپلاسم متراکم، هسته مرکزی و شکل نامنظمی رها می‌شوند. سلول‌های اطراف میله پرچم مملو از مواد فنلی (↑) می‌باشند. E و –F لایه اگزین (↑) بکمک لایه تاپی تکمیل شده و واکوئلی بزرگ، سیتوپلاسم و هسته (▲▲) را بطرف دیواره می راند. لایه مغذی واکئوله شده و بتدریج تجزیه می‌شوند. در لایه مکانیکی ضخیم شدگی‌های فیبری ایجاد می‌شود. دانه‌های گرده بیضی شکل، دوکی و سه شیاری (r) هستند. G- دانه‌های‌گرده بالغ دو‌هسته‌ای (▲▲) که هسته بزرگتر، هسته رویشی و هسته کوچکتر، زایشی می‌باشد. نمای قطبی میکروسپورها کروی با سه منفذ رویشی (↑) با فواصل منظم است. H- نمای استوائی، دانه‌های گرده بیضی، دوکی شکل با تزئینات روی دیواره اگزین توسط میکروسکوپ پلاریزان. مخفف‌ها: :c لایۀ کالوز؛ ta: لایه تاپی؛ :en لایه مکانیکی؛  :eاپیدرم؛ ml: لایه میانی.


بررسی لایه‌های بساک در مراحل تکوینی مختلف نشان داد که یاخته‌های لایه مغذی در طی فرآیند میکروسپورزایی واکئوله شده و به تدریج تجزیه می‌شوند (شکل E4). چنانچه در مراحل انتهایی تکوین دانه‌های گرده، لایه تاپی کاملا از بین رفته و تنها لایه مکانیکی و لایه اپیدرمی در دیواره بساک باقی می‌مانند (شکلهایF, G 4). بمرور زمان در دیواره سلولهای لایه مکانیکی ضخیم شدگی‌های فیبری ایجاد می‌شود که می‌تواند در شکوفایی این لایه و پراکندگی دانه‌های گرده نقش مهمی را ایفا نماید. (شکلهایF, G 4). 

بحث

در E. stellata نمو کیسه‌رویانی بالغ از نوع پلی‌گونوم است که نوع رایج در تیرة پروانه آسایان می‌باشد (12، 31، 46، 55، 56). این نوع از کیسه‌رویانی معمول‌ترین نوع در بین نهاندانگان است و بعنوان خصوصیت ابتدایی در نظر گرفته می‌شود (43). در تیره پروانه‌آسایان تخمک پر خورش است (30، 31، 46، 54، 54) که در E. stellata نیز چنین می‌باشد. رشد نامتقارن در ناحیه بند (فونیکول) در این گیاه، مانند برخی لگوم‌های دیگر(16، 31، 54، 57)، دلیل چرخش و در نهایت واژگونی در تخمک است. نوع تتراد در نمونه مورد مطالعه از نوع T شکل است که با شکل تتراد در بسیاری از لگوم‌های بررسی شده مطابقت دارد (18، 19، 30، 56). اما شکل تتراد در Fabaceae می‌تواند بسیار متنوع باشد (31، 44، 59). چنانچه Rembert Junior (1966، 1967، 1969، 1971) از این صفت در فیلوژنی لگوم‌ها استفاده کرد. پژوهش حاضر نشان می‌دهد که موقعیت مگاسپور باقی مانده بنی است که این یافته با یافته‌های موجود در تبار Hedysareae مطابقت دارد (19، 61). پوسته درونی تخمک در نمونه مورد مطالعه مانند اغلب افراد تیرةپروانه آسایان از دو لایه تشکیل شده است (8، 9، 19، 21، 26، 27، 36، 41، 42، 46، 53، 57 ،62، 67). در حالی که در برخی تاکسون‌های این تیره ضخامت پوسته درونی از دو لایه بیشتر است (5 و 6).

موقعیت هسته‌های قطبی قبل از لقاح نسبت به سایر سلولهای کیسه‌رویانی و زمان ترکیب هسته‌های قطبی متفاوت است و از اختصاصات تاکسون می‌باشد (13). مطالعات گذشته بر روی تیره Fabaceae نیز نشان می‌دهد که هسته‌های قطبی موقعیتهای بسیار مختلفی در این تیره دارند و غالبا سریع با یکدیگر تلفیق می‌شوند (17، 19، 21، 38، 42، 55، 64، 65). اما در گیاه مورد مطالعه چنانچه ذکر شد، هسته‌های قطبی قبل از لقاح در مجاورت دستگاه تخمزا و به صورت جداگانه قرار گرفته اند و پس از لقاح سلول تخمزا و تشکیل سلول تخم اصلی نیز به یکدیگر ملحق نشده و همچنان تا مدتها به صورت مجزا باقی می‌مانند.

لایۀ اندوتلیوم در تخمکهایی که بافت خورش در آنها به سرعت تحلیل می‌رود، گستره کیسه‌رویانی را تعیین کرده و آن را محدود می‌سازد (15). همچنین وجود این لایه در اطراف کیسه‌رویانی بعنوان سدی از خروج جانبی مواد و عناصر مغذی از این بافت جلوگیری می‌کند (14). بر اساس گزارش Sun و همکارانش (2004) ساختار‌های هیپوستاز و پوستامنت، که مطابق معمول در قطب بنی گیاه مورد مطالعه وجود دارند، در تغذیه و محافظت از این گیاه نقش عمده‌ای را بر عهده دارند (63). این ساختارهای تخصصی همواره ارتباط آوندی کیسه‌رویانی با سیستم آوندی تخمک را برقرار می‌سازند (68). ریخت شناسی سوسپانسور در تیره پروانه‌آسایان بسیار متنوع است (39). در Phaseolus سوسپانسور حالتی مکعبی شکل پیدا کرده و حدوداً شامل 200 سلول می‌باشد (22)، در حالی که در Sennacorymbosa و زیر قبیلهCassiinae  مانند نمونه مورد این مطالعه از توسعه و نمو کمی برخوردار است (25 و 58). در این گیاه بافت تخصصی درپوش که از پوسته درونی تخمک منشا می‌گیرد، برخلاف مطالعات قبلی بر روی گیاهان هم تبار آن (18، 19 و 64)، در ناحیه سفتی کیسه‌رویانی به حالت فنجانی شکل به خوبی متمایز است. بافت درپوش محافظت از ناحیه سفتی و رویان در مراحل بعدی را بر عهده دارد و به جوانه زنی دانه نیز کمک می‌کند (13). در لگومها وقتی دانه از بند جدا می‌شود، لایه ریزش ایجاد شده و ناف به وضوح مشخص می‌شود. خصوصیات ناف در پروانه آسایان می‌تواند این زیر تیره را از زیر تیره‌های دیگر جدا نماید (33). همچنین Corner (1951و1976) به نقش پوسته دانه در رده بندی لگومها پرداخت (23 و 24). لایه ماکرو اسکلرید در E. stellata در خارجی‌ترین لایه پوست دانه با ضخامت قابل توجهی وجود دارد. تشکیل این لایه از ویژگیهای بارز پوسته دانه در تیره Fabaceae است (4، 34، 35، 45 و 69) و وجود آن سبب عدم نفوذ آب از این قسمت به داخل دانه لگومها می‌شود. لایه نردبانی دو‌لایه و دستجات تراکئیدی (اثر تراکئید) به عنوان یک معبر جاذب رطوبت هستند و در حمل و نقل کوتاه مسیر آب در دانه مطرح هستند (47). ترکیبات فنلی در اندامهای زایشی مختلفی در این گیاه وجود دارند. این ترکیبات عملکردهای محافظتی خاصی را در گیاهان به عهده داشته و می‌توانند در پاسخ به تنشهای محیطی ساخته شده و نقش دفاعی را در گیاه ایفا نمایند (29). یکی از ویژگیهای بارز در گل تیره Fabaceae اتصال پرچمها به یکدیگر است که سبب محدود شدن رفتار حشرات گرده افشان می‌شود (28). در گیاهان گلدار تعداد کیسه‌های گرده بساک غالبا چهار عدد است. اما در برخی گونه‌ها ممکن است تعداد کیسه‌های گرده در بساک کمتر باشد (13). در گیاه مورد نظر مانند سایر اعضا زیرتیره Papilionoideae ، پرچمها ناجور ریخت (به صورت کوتاه و بلند) و بساکها چهار کیسه‌گرده‌ای هستند (20، 31، 41، 42، 65، 66). دیواره کیسه‌های گرده stellata E. از نوع دولپه‌ای (dicotyledonous) شامل :اپیدرم، لایه مکانیکی، لایه میانی با یک ردیف سلول و لایه تاپی است. افزایش حجم دیواره کیسه گرده به علت افزایش تعداد لایه‌های میانی یا تاپی می باشد و این دیواره در تاکسونهای ابتدایی ضخیم‌تر است (11). انواع نمو دیواره بساک در گیاهان بر اساس تعداد لایه‌های میانی شامل: نوع پایه (type I) ، نوع دولپه‌ای (type II)، نوع تک‌لپه‌ای (type III) و نوع کاهش یافته (type IV) می‌باشد. در تیره پروانه‌آسایان تعداد لایه‌های میانی بین یک عدد که به نوع دو لپه‌ای (29 و 67) معروف است و دو عدد که به نوع پایه (19، 41، 42، 55، 64، 65) معروف است، می‌باشد. در اغلب گیاهان لایه میانی به شکل موقت است و پیش از تجزیه لایه تاپی به تدریج تجزیه می شود. اما گاهی این لایه تا زمان بلوغ دانه گرده باقی می ماند و پس از تجزیه تاپی از بین می‌رود. معمولاً زمانی که تعداد لایه‌ها متعدد است لایه میانی برای مدت طولانی‌تری پایدار می ماند و سپس بتدریج تجزیه می شود (13). در نمونه مورد مطالعه نیز لایه میانی دارای سلولهایی موقت است که در مرا حل اولیه تکوین گرد ه‌ها تحلیل می‌روند. در نهاندانگان دو نوع اصلی نمو لایه تاپی وجود دارد که شامل ترشحی و آمیبی می‌باشد (48). در مطالعات گذشته بر روی این تبار و همچنین مطالعات متعددی که بر روی تیره پروانه آسایان صورت گرفته است، همانند نمونه حاضر، نوع لایه تاپی ترشحی می‌باشد (1، 19، 20، 41، 42، 55، 64 و 65). سلولهای لایه تاپی همیشه موقت یا ناپایدار هستند. در stellata .E لایه تاپی تا زمانی که گرده‌ها از کالوز رهایی یابند نیز وجود دارد و در مراحل پایانی به تدریج تحلیل می‌رود. از اعمال تاپی رساندن مواد مغذی به میکروسپور‌ها و ترشح آنزیم کالاز برای حل کردن دیواره کالوزی تتراد است که سبب رهایی میکروسپور‌ها می‌شود. همچنین موجب تشکیل پیش ساختهای اگزین می شوند و در تشکیل اگزین با گامتوفیت نر مشارکت می‌نماید (13). در بافت رابط بساک برخی گیاهان، مانند نمونه مورد نظر، سلولهای ذخیره‌ای ویژه‌ای وجود دارند که مواد مختلفی را در خود جمع آوری می نمایند (2 و 13). در مورد نمای ظاهری دانه‌های گرده، مشاهدات این تحقیق با مشاهدات قبلی که ظاهر دانه گرده stellata E. را در نمای قطبی و استوایی بترتیب مدور، بیضی شکل، کشیده (perprolate) و سه شیاری با تزئینات مشبک گزارش کرده بود مطابقت دارد (32).

1– جعفری، س.، حمدی ، م.، تقی مومنی، م. و سفادرانی، ر. 1394. بررسی ساختار تشریحی اندام های رویشی و زایشی در گیاه خارشتر Alhagi persarum L.. مجله پژوهشهای گیاهی (مجله زیست شناسی ایران). 28: 736-726 
2– چهرگانی راد، ع.، محسن زاده، ف. و غفوری، س. 1393. مراحل تکوین دانه گرده و تخمک در Anthemis odontostephana Boiss. Cv. Odontostephana. مجله پژوهشهای گیاهی (مجله زیست شناسی ایران). 27: 556-544.
 
3- Aksoy, H., Unal, F., Aytac, Z. 2001. Karyological study on four endemic Ebenus L. taxa (Leguminosae) in Turkey. Caryologia 54:307-311.
4- Algan, G., Bakar Büyükkartal, HN. 2000. Ultrastructure of seed coat development in the natural 292 tetraploid Trifolium pretense L. Journal of Agronomy and Crop Science 184: 205-213.
5- Anantaswamy, RM. 1951.The endosperm in some of thePapilionaceae. Phytomorphology 1: 153-158.
6- Anantaswamy, RM. 1953. Some observations on the endosperm in Papilionaceae. Phytomorphology 3: 209-222.
7- Arslan, E,. Ertuğrul K., Tugay, O., Dural, H. 2012. Karyological studies of the genus Onobrychis Mill. and related genera Hedysarum L. and Sartoria Boiss. & Heldr.(Fabaceae, Hedysareae) from Turkey.Caryologia. 65:11-17.
8- Ashrafunnisa, A., Pullaiah, T. 1994. Embryology of Galactia(Fabaceae). Phytomorphology 44: 253-260.
9- Ashrafunnisa, A., Pullaiah, T. 1999. Embryology of Teramnuslabialis (Fabaceae). Phytomorphology 49: 192-202.
10- Aytac, Z. 2000.The genus Ebenus L. (Leguminosae/Fabaceae) in Turkey. Karaca Arboretum Magazine 5:145-171.
11- Aytac, Z., Unal, F., Pinar, MN. 2000. Morphological, palinological and cytotaxonomocal study of Ebenus longipes Boiss. and Bal. and E. argentea Siehe ex Bornm (Leguminoseae) from Turkey. Israel Journal of Plant Science 48:321-326.
12- Bakar Büyükkartal, HN. 2009. Ultrastructural changes of the egg apparatus associated with fertilization of natural tetraploid Trifoliumpratense L. (Fabaceae). Biological Research 42: 25-30.
13- Batygina, TB. 2002. Embryology of Flowering Plants: Terminology and Concepts, Volume 1: Generative Organs of Flower. Enfield, NH: Science Publishers.
14- Bittencourt,NJ., Mariath, JE. 2002. Ovule ontogeny of Tabebuia pulcherrima Sand with (Bignoniaceae): embryo sac development. Revista Brasileira de Botânica 25: 103-115.
15- Bouman, F. 1984. The ovule. In: Johri BM, ed. Embryology of angiosperms. Berlin: Springer, 123-157.
16- Bouman, F., Boesewinkel, FD. 1991. The campylotropous ovules and seed, their structure and functions. Botanische Jahrbücher für Systematik 113: 255-270.
17- Chamberlin, M.A., Horner TH., Palmer, RG. 1994. Early endosperm, embryo and ovule development in Glycine max (L.) Merr. International Journal of Plant Sciences 155: 421-439.
18- Chehregani, A., Majd, A. 1992. Studies on developmental process in ovules of SojaGlycine max L. plants and effects of certain toxins and environmental pollutants. Acta Horticulturae 319: 431-436.
19- Chehregani, A., Mohsenzadeh, F., Tanaomi N. 2011. Comparative study of gametophyte development in the some species of the genus Onobrychis: Systematic significance of gametophyte futures. Biologia 66: 229-237.
20- Chehregani A, Tanaomi N, Ranjbar M (2008). Pollen and anther development in Onobrychis shahuensis Bornm.(Fabaceae). International Journal of Botany 4:241-244.
21- Chehregani, A., Tanaomi, N. 2010. Ovule ontogenesis and megagametophyte development in Onobrychis schahuensis Bornm.(Fabaceae). Turk J Bot. 34:241-248.
22- Cionini, PG. 1987. The suspensor and its role in embryo development in Phaseolus (Papilionaceae): A review. Atti della Società Toscana de Scienze Naturali di Pisa 94:151-161.
23- Corner, EJH. 1951. The leguminous seed. Phytomorphology 1:117-150.
24- Corner, EJH. 1976. The seed of Dycotyledons. 2 vols. Cambridge University Press, Cambridge.
25- De-Paula, OC., Oliveira, DMT. 2012. Seed ontogeny of Chamaecrista and its systematic implications in Cassiinae (Leguminosae, Caesalpinioideae). Plant Systematics and Evolution 298: 1659-1669.
26- Deshpande, PK., Bhasin, RK. 1976. A contribution to the life history of Zorniadiphylla Pers. Journal of Indian Botanical Society 55:115-124.
27- Dnyansagar, VR. 1957. Embryological studies in the Leguminosae. V. Prosopisspicigera and Desmanthusvirgatus. Botanical Gazette 118:180-186.
28- Etcheverry, AV., Protomastro, J., Westerkamp, C. 2003. Delayed autonomous self-pollination in the colonizer Crotalaria micans (Fabaceae: Papilionoideae): structural and functional aspects. Plant Systematic and Evolution 239: 15-28.
29- Evert, R. 2006. Esau´s Plant Anatomy, 3rd edition, John Wiley & Sons, New Jersey.
30- Faigo´n-Soverna, A., Galati B, Hoc P. 2003. Study of ovule and megagametophyte development in four species of subtribe Phaseolinae (Leguminosae). Acta Biol Cracov Ser Bot. 45:57-67.
31- Galati, BG., Rosenfeldt S., Tourn, GM. 2006. Embryological studies in Lotus glaber (Fabaceae). Annales Botanici Fennici. 43:97-106.
32- Ghanavati, F., Amirabadizadeh, H. 2012. Pollen grain morphology in Iranian Hedysareae (Fabaceae). Crop Breeding Journal 2:25-33.
33- Gunn, CR. 1981. Seeds of leguminosae. In: Polhill CH, Raven PH, eds. Advances in legume systematics, Vol. 2. Kew: Royal Botanic Gardens 913-925.
34- Harris, WM. 1984. On the development of osteosclereids in seed coats of Pisum sativum L. NewPhytologist 98: 135-141.
35- Harris, WM. 1987. Comparative ultrastructure of developing seed coats of hard-seeded and soft-seeded varieties of soybean, Glycine max (L.) Merr. Botanical Gazette 148: 324-331.
36- Hindmarsh, GJ. 1964. Gametophyte development in Trifolium pratense L. Australian Journal of Botany 12:1-14.
37- Huber-Morath, A. 1970.Ebenus.In: Flora of Turkey and the east Aegean Islands (ed. Davis, P. H.) 3:590-596. Edinburgh University Press, Edinburgh.
38- Johansson, M., Walles, B. 1994. Functional anatomy of the ovule in broad bean (Vicia faba L.): Ulterastructural seed development and nutrient pathways. Annals of Botany 74:233-244.
39- Lersten, NR. 1983. Suspensors in Leguminosae. Botanical Review 49:233-257.
40- Lewke Bandara, N., Papini, A., Mosti, S., Brown, T., Smith, L. 2013. A phylogenetic analysis of genus Onobrychis and its relationships within the tribe Hedysareae (Fabaceae). Turk J Bot 43:2769-2785.
41- Liu, CC. Huang, TC. 1999. Microsporogenesis and exine substructure in Uraria crinita (Fabaceae). Grana 38:277-283.
42- Liu, CC. Huang, TC. 2003. Anther and pollen wall development in Dumasia miaoliensis Liu and Lu (Fabaceae). Taiwania 48:273-281.
43- Liu, ZW, Xiao,DX., Zhang, L., Lian, FQ., Tu, SP. 2003. Microsporgenesis and development of male gametophyte in Lycoris radiate Herb. Acta Agriculturae Universitatis Jiangxiensis 28:234-238.
44- Mabberley, DJ. 1990. The plant-book. A portable dictionary of the higher plants.University Press Cambridge.
45- Manning,JC., Van Staden, J. 1979. The development and ultrastructure of the tasta and tracheid bar in Erythrina lysistemon Hutch. (Leguminosae: Papilionoideae). Protoplasma 129:157-167.
46- Moço,MCC., Mariath, JEA. 2003. Ovule ontogenesis and megasporogenesis in Adesmia latifolia (Spreng.) Vog.(Leguminosae-Papilionoideae). Revista Brasileira de Botanica 26:495-502.
47- Mosti, S., Friedman, CR., Piccolin, F., Di Falco, P., Papini A. 2012. The unusual tegumental tissues of the Lunaria annua (Brassicaceae) seed: A develop-mental study using light and electron microscopy. Flora 207:828-837.
48- Pacini, E., Franchi, GG., Hesse, M. 1985. The tapetum: its form, function and possible phylogeny in Embryophyta. Plant System and Evolution. 149:155-185.
49- Rembert Junior, DH. 1966. Megasporogenesis in Laburnum anagyroides Medic. a case of bisporic development in Leguminosae. Transactions Kentucky Acad. Sci. 27:47-50.
50- Rembert Junior, DH. 1967. Development of the ovule and megagametophyte in Wisteria sinensis. Botanical Gazette 128:223-229.
51- Rembert Junior, DH. 1969. Comparative megasporogenesis in Papilionaceae. American Journal of Botany 56:584-591.
52- Rembert Junior, DH. 1971. Phylogenetic significance of megaspore tetrad patterns in Leguminales. Phytomorphology 21:317-416.
53- Rembert Junior, DH. 1977. Contribution to ovule ontogeny in Glycine max. Phytomorphology 27:368-370.
54- Rezanejad, F. 2006. Zygotic Embryogenesis in Spartium junceum L. (Fabaceae): Development of embryo and suspensor. International Journal of Botany 2:113-16.
55- Rezanejad, F. 2007. The effect of air pollution on Microsporogenesis in Spartium Junceum L. (Fabaceae). Turkish Journal of Botany 31:183-191.
56- Riahi, M., Zarre, S., Chehregani, A., Shahsavan-Behboudi, B. 2003. Seed development in two species of medifixed hairy Astragalus (Fabaceae). Flora 198:211-219.
57- Riahi, M., Zarre, S. 2009. Seed development in Astragalus cemerinus and A. ruscifolius (Fabaceae), and its systematic implications. Acta Biological Cracoviensia 51:111-117.
58- Rodriguez-Pontes, M. 2007. Development of megagametophyte, embryo, and seed in Senna corymbosa (Lam.) H.S. Irwin & Barneby (Leguminosae - Caesalpinioideae). Botanical Journal of the Linnean Society 153:169-179.
59- Rodriguez-Pontes, M. 2008. Seed formation in two species of Adesmia (Fabaceae): co-occurrence of micropylar and lateral endosperm haustoria in legumes and its taxonomic value. Botanical Journal of the Linnean Society158:602-612.
60- Rechinger, KH. 1984. Tribus Hedysareae. In: Papilionaceae II, Flora Iranica, Nr. 157:365-475.
61- Salinas-Gamboa, R., Johnson SD., Sanchez-Leon, N., Koltunow,AMG., Vielle-Calzada, JP. 2016. New observations on gametogenic development and reproductive experimental tools to support seed yield improvement in cowpea [Vigna unguiculata (L.) Walp.]. Plant Reprod. doi:http://dx.doi. org/10.1007/ s00497-015-0273-3.
62- Smith, BW. 1956. Arachis hypogea: normal megasporogenesis and syngamia with occasional single fertilization. American Journal of Botany 43:81-89.
63-Sun, K., Hunt, K. Hauser, BA. 2004. Ovule Abortion in Arabidopsis Triggered by Stress. Plant
348 Physiology 135: 2358-2367.
64-Tanaomi, N., Jonoubi, P., Chehregani, A., Majd, A., Ranjbar, M. 2016. Embryology of Onobrychis persica Sirj.and Rech. f.(Fabaceae) and its systematic implications. Caryologia 69:256-266.
65- Teixera, SP., Forni-Martins, ER., Ranga, NT. 2002. Development and cytology of pollen in Dahlstedtia Malme (Leguminosae: Papilionoideae). Botanical Journal of the Linnean Society 138:461-471.
66- Tucker, SC. 2003a. Floral Development in Legumes 1. Plant Physiology 131:911-926.
67- Vardar, F. 2013. Developmental and cytochemical features of female gametophyte in endemic
Lathyrus undulatus (Fabaceae). International Journal of Agriculture & Biology 15:135-139.
68- Venkata Rao, C. 1963. Studies in the Proteaceae. 3. Tribe Oriteae. Proc. Nat. Instit. Sci. India 29:489-510.
69- Wilson, CA. 2001. Floral stages, ovule development, and ovule and fruit success in Iris tenax, focusing on var. Gormanii, a taxon with low seed set. American Journal of Botany 88:2221-2231.
70- Zulkarnain, Z. 2005. Embryology of Swainsonaformosa (Fabaceae): Anther and Ovule Development. Hayati Journal of Biosciences 12:11-16.
دوره 31، شماره 3
مهر 1397
صفحه 278-291
  • تاریخ دریافت: 20 مرداد 1395
  • تاریخ بازنگری: 06 آذر 1395
  • تاریخ پذیرش: 01 دی 1395