بررسی میانکنش نانوذره اکسید آهن (Fe2O3) با آلبومین سرم انسانی با استفاده از تکنیک‌های فلورسانس و دورنگ‌نمایی دورانی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 ایران، بجنورد، دانشگاه کوثر بجنورد، دانشکده علوم پایه، گروه زیست‌شناسی سلولی و مولکولی.

2 کرمان، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته، دانشکده علوم و فناوری‌های نوین، گروه بیوتکنولوژی.

3 ایران، کرمان، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته، پژوهشگاه علوم و تکنولوژی پیشرفته و علوم محیطی، گروه بیوتکنولوژی.

4 ایران، کرمان، دانشگاه شهید باهنر، دانشکده علوم پایه، گروه زیست شناسی.

5 مشهد، دانشگاه فردوسی، دانشکده علوم، گروه فیزیولوژی گیاهی

چکیده

نانوذرات کاربردهای وسیعی در صنایع مختلف دارند، بنابراین می‌توان انتظار داشت که آنها راهی را برای ورود به محیط زیست پیدا کنند و حیات موجودات زنده را با عواقب غیر قابل پیش‌بینی تحت تاثیر قرار دهند. با توجه به کاربردهای گسترده نانوذره اکسید آهن nFe2O3)) در صنایع مختلف، در این مطالعه، میانکنش این نانوذره در غلظت‌های مختلف با یکی از فراوانترین پروتئین‌های موجود در خون، یعنی آلبومین سرم انسانی (HSA) با استفاده از روش‌های فلورسانس ذاتی در دماهای مختلف، فلورسانس خارجی و دورنگ نمایی حلقوی (CD)، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت نانوذره در محیط و در تمام دماها، نشر فلورسانس ذاتی پروتئین کاهش می‌یابد. بر اساس ثابت سرعت خاموشی، مشخص گردید که مکانیسم برهمکنش بین HSA و nFe2O3 از نوع پایا می‌باشد. پارامترهای ترمودینامیکی نشان داد که آنتالپی (H∆) و آنتروپی (S∆) هر دو منفی می‌باشند که این مساله نشان دهنده نقش پیوندهای هیدروژنی و نیروهای واندروالسی در این میانکنش می‌باشند. منفی بودن تغییرات انرژی آزاد واکنش (G°∆)، بیانگر انرژی‌زا بودن و خودبخودی بودن این واکنش می‌باشد. از طرف دیگر، نشر فلورسانس خارجی ANS در حضور HSA میانکنش داده با نانوذره نسبت به HSA بیشتر افزایش می‌یابد. علاوه بر این، طیف-های ناحیه دور دورنگ‌نمایی حلقوی، نشان دهنده تغییر در ساختار دوم پروتئین پس از میانکنش با نانوذره می‌باشد. این نتایج در مجموع، نشان دهنده تغییراتی در ساختار پروتئین بعد از در معرض قرار گرفتن با این نانوذره می‌باشد که می‌تواند عملکرد آن را تحت تاثیر قرار دهد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Investigation of the Fe2O3 nanoparticles interaction with human serum albumin using fluorescence and circular dichroism (CD) techniques

نویسندگان [English]

  • Ali Riahi-Madvar 1
  • Alireza ghaseminasab 2
  • Farshid Barzegary-Dehaj 3
  • Zahra Zamani 4
  • Fatemeh Rezaee 5

1 Dept. of Molecular and Cell Biology, Faculty of Basic Sciences, Kosar University of Bojnord, Bojnord, I.R. of Iran.

2 Dept. of Biotechnology, Faculty of Science and Modern Technology, Technology and Advanced Technology University, Kerman, I.R. of Iran.

3 Dept. of Biotechnology, Institute of Science and High technology and Environmental Sciences, Graduate University of Advanced Technology, Kerman, I.R. of Iran.

4 Dept.of Biology, Faculty of Sciences, Shahid Bahonar University of Kerman, Kerman, I.R. of Iran.

5 Dept. of Biology, Faculty of science, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, I.R. of Iran.

چکیده [English]

Nanoparticles (NPs) have broad applications in various industries, that it can be expected them find a way to enter into the environment and affected the living organism with unexpected consequences. According to the broad applications of the Fe2O3 nanoparticles (nFe2O3) in different industries, in this study, its interaction with human serum albumen (HSA), as an abundant protein in blood, was investigated using intrinsic fluorescence at different temperature ranges, extrinsic fluorescence and circular dichroism (CD) methods. Results showed, with increasing NP concentration in media, intrinsic fluorescence intensity of the protein decreased in all temperatures. Based on the quenching rate constant (Kq), it revealed that interaction between HAS and nFe2O3 take place through static mechanism. Thermodynamic parameters indicate the sign of enthalpy and entropy are negative, which implies the role of hydrogen bands and Van der Waals forces in this interaction. The negative sign of free energy (∆G°), revealed this reaction is exergonic and spontaneously. On the other hand, ANS fluorescence intensity increased more for HSA in interaction with NP in contrast to the ANS. Furthermore, Far-UV CD spectra shows an alteration in the secondary structure of this protein in interaction with the NP. The results all together revealed changes in the structure of HSA upon exposed to this nanoparticle which can affected its performance.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Fe2O3 nanoparticles
  • Fluorescence
  • CD
  • Human Serum Albumin

بررسی میانکنش نانوذره اکسید آهن (Fe2O3) با آلبومین سرم انسانی با استفاده از

تکنیک­های  فلورسانس و دورنگ نمایی دورانی

علی ریاحی مدوار1، علیرضا قاسمی نسب2،  فرشید برزگری دهج3، فاطمه رضائی4 و زهرا زمانی5

1 ایران، بجنورد، دانشگاه کوثر بجنورد، دانشکده علوم پایه، گروه زیست­شناسی سلولی و مولکولی.

2 ایران، کرمان، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته، دانشکده علوم و فناوری­های نوین، گروه بیوتکنولوژی.

3 ایران، کرمان، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته، پژوهشگاه علوم و تکنولوژی پیشرفته و علوم محیطی، گروه بیوتکنولوژی.

4 ایران، مشهد، دانشگاه فردوسی، دانشکده علوم، گروه زیست­شناسی.

5 ایران، کرمان، دانشگاه شهید باهنر، دانشکده علوم پایه، گروه زیست شناسی.

تاریخ دریافت: 14/01/1400          تاریخ پذیرش: 1/06/1400

چکیده

نانوذرات کاربردهای وسیعی در صنایع مختلف دارند، بنابراین می­توان انتظار داشت که آنها راهی را برای ورود به محیط زیست پیدا کنند و حیات موجودات زنده را با عواقب غیر قابل پیش­بینی تحت تاثیر قرار دهند. با توجه به کاربردهای گسترده نانوذره اکسید آهن nFe2O3)) در صنایع مختلف، در این مطالعه، میانکنش این نانوذره در غلظت­های مختلف با یکی از فراوانترین پروتئین­های موجود در خون، یعنی آلبومین سرم انسانی (HSA) با استفاده از روش­های فلورسانس ذاتی در دماهای مختلف، فلورسانس خارجی و دورنگ نمایی حلقوی (CD)، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت نانوذره در محیط و در تمام دماها، نشر فلورسانس ذاتی پروتئین کاهش می­یابد. بر اساس ثابت سرعت خاموشی، مشخص گردید که مکانیسم برهمکنش بین HSA و nFe2O3 از نوع پایا می­باشد. پارامترهای ترمودینامیکی نشان داد که آنتالپی (H∆) و آنتروپی (S∆) هر دو منفی می­باشند که این مساله نشان دهنده نقش پیوندهای هیدروژنی و نیروهای واندروالسی در این میانکنش می­باشند. منفی بودن تغییرات انرژی آزاد واکنش (G°∆)، بیانگر انرژی­زا بودن و خودبخودی بودن این واکنش می­باشد. از طرف دیگر، نشر فلورسانس خارجی ANS در حضور HSA میانکنش داده با نانوذره نسبت به HSA بیشتر افزایش می­یابد. علاوه بر این، طیف­های ناحیه دور دورنگ­نمایی حلقوی، نشان دهنده تغییر در ساختار دوم پروتئین پس از میانکنش با نانوذره می­باشد. این نتایج در مجموع، نشان دهنده تغییراتی در ساختار پروتئین بعد از در معرض قرار گرفتن با این نانوذره می­باشد که می­تواند عملکرد آن را تحت تاثیر قرار دهد.

واژه­های کلیدی: آلبومن سرم انسانی، فلورسانس،  دورنگ نمایی دورانی، نانو ذره اکسید آهن.

* نویسنده مسئول، تلفن: 05832262863 ، پست الکترونیکی: Riahi.ali@gmail.com

مقدمه

 

در سال‌های اخیر استفاده از نانوذرات در محصولات تجاری و صنعتی با توجه به ویژگی­های منحصر به ­فرد آن­ها از قبیل اندازه و ابعاد آن­ها افزایش چشمگیری داشته است (33). نانوذرات در صنایع مختلف (از قبیل صنایع غذایی، میکروالکترونیک، نساجی، نظامی و ساختمان سازی)، بیوتکنولوژی (انتقال ژن و طراحی نانوبیوسنسورها) و پزشکی (ساخت داروی خاص، غربال­گری دارو، طراحی روش­های دارو رسانی و تصویر برداری از سلول­ها­ و بافت­ها) کاربردهای بسیار زیادی دارند (15 و 48). بطور کلی به ذرات و ترکیبات که ابعاد آن­ها کمتر از 100 نانومتر باشند نانو ذره گفته می­شود (6 و 32).

فناوری نانوذرات آهن یکی از اولین نسل‌های فناوری‌های محیطی در مقیاس نانو است (44). در طی چند سال گذشته، تکنیک‌های مختلفی برای ساخت و تولید این نانوذرات (54)، تغییر خواص سطحی (39) و افزایش کارایی برای واکنش‌پذیری آن‌ها ایجاد شده است (54). مطالعات گسترده آزمایشگاهی نشان داده است که ذرات آهن در مقیاس نانو برای انتقال دامنه وسیعی از آلودگی‌های زیست محیطی مانند حلال‌های زیستی اشباع از کلر (54)، آفت‌کش‌های ارگانوکلراید (39)، رنگ‌های آلی، ترکیبات غیرآلی مختلف و یون‌های فلزی مانند As(III)،Pb(II) ،Cu(II) ، Ni(II) و Cr(VI) (4) کارامد هستند. علاوه بر آن، نانوذرات اکسید آهن به طور گسترده به عنوان حامل­هایی برای دارورسانی به دلیل خاصیت مغناطیسی و زیست سازگاری (2) در درمان چندین نوع سرطان بکار گرفته شده­اند (14). خواص منحصر به فرد نانوذرات مثل سطح ویژه بالا، جایگاه سطحی فعال و تحرک می­تواند منجر به خطرات زیست محیطی یا سلامتی شود. گزارش های متعددی از سمیت نانوذرات بر موجودات مختلف از جمله  سلول­های ریه (50)، سلول­های قرمز خون (35)، گیاهان (26)، موش­ها (55)، ماهی­ها (19) و حتی رده­های سلولی پستانداران (10) و خرچنگ­ها (7)  ثابت شده است.

بررسی میانکنش نانوذرات و سلول‏های زنده می­تواند منجر به توانایی­های تشخیصی و درمانی جدیدی مانند ژن درمانی و دارو­رسانی هدفمند شود (30). برای مثال، به دلیل خاصیت مغناطیسی و زیست سازگاری نانوذرات اکسید آهن (2)، این نانوذره به طور گسترده به عنوان حامل­هایی برای دارو رسانی در درمان چندین نوع سرطان مورد استفاده قرار گرفته­اند (14). مطالعات مختلفی به منظور بررسی میانکنش نانوذرات با پروتئین­ها انجام شده است (9، 31، 1، 36 و 53).

آلبومین سرم انسانی (HSA)، پروتئین کروی با 585 اسید­آمینه می­باشد. این پروتیئن با غلظت 42 گرم بر لیتر فراوان‌ترین پروتئین موجود در پلاسمای خون و بیشترین تاثیر (حدود 80 درصد) را بر فشار اسمزی خون دارد (27) و همچنین ‌در انتقال برخی ترکیبات داخلی و خارجی از قبیل داروها، هورمون‌ها و اسیدهای چرب، نقش مهمی بر عهده دارد (29 و 45).  تا کنون از روش­های مختلفی جهت مطالعه تاثیر مواد بر ساختار پروتئین­ها استفاده شده است، که از مهمترین آنها می­توان به روش­های طیف­سنجی فلورسانس، طیف­سنجی مرئی- ماورای بنفش، دورنگ نمایی حلقوی (CD) و رزونانس مغناطیس هسته­ای (NMR)  اشاره نمود (24 و 47). از بین روش‌های مذکور، فلورسانس به دلیل حساسیت بالا، انتخابگری و سهولت کاربرد آن به صورت گسترده­تری مورد استفاده قرار گرفته است (13). میانکنش HSA با Ciprofloxacin (ماده­ای با خاصیت ضد باکتریایی) در حضور و عدم حضور با نانوذرات نقره با استفاده از طیف­سنجی فلورسانس مورد بررسی قرار گرفت و نشان داد شد که در حضور Ciprofloxacin، نشر فلورسانس این پروتئین با مکانیسم پایا خاموش ولی در حضور نانوذرات نقره، میانکنش HSA با این ماده متفاوت می­باشد (23). در اتصال لیگاند به پروتئین اساساً چهار نوع میانکنش غیر­کوالانسی (پیوندهای هیدروژنی، میانکنش­های هیدروفوبی، نیروی واندروالسی و الکتروستاتیک­) نقش دارند. نوع نیروی دخیل در این  میانکنش­ها را می توان با توجه به علامت و بزرگی پارامترهای ترمودینامیکی شامل آنتالپی (H°∆) و آنتروپی (S°∆) در یک واکنش مشخص نمود. اگر پارامترهای آنتالپی و آنتروپی هر دو بزرگتر از صفر باشند، میانکنش هیدروفوب و اگر هر دو پارامتر مذکور کوچکتر از صفر ­باشند، میانکنش­های واندروالسی و پیوند هیدروژنی و اگر آنتروپی بزرگتر از صفر و آنتالپی کوچکتر از صفر باشند، میانکنش­های الکتروستاتیک در اتصال پروتئین با لیگاند دخالت دارند (34). بررسی میانکنش بین نانوذرات نقره با سرم آلبومین گاوی (BSA) نشان داد که میانکنش­­های هیدروفوب و الکتروستاتیک در این میانکنش دخالت دارند و واکنش از طریق مکانیسم پویا انجام می­شود (36). بررسی میانکنش بین نانوذرات مس با BSA توسط Bhogale و همکاران در سال 2014 (9) نشان داد  که میانکنش­های هیدروفوب از طریق مکانسیم پایا انجام می­گیرد. مطالعات انجام شده نشان داد  که میانکنش بین نانوذرات مس با سرم آلبومین انسانی از طریق مکانسیم پایا و با استفاده از میانکنش­های الکتروستاتیک صورت می­گیرد (1). همچنین بررسی مکانیسم­­­های برهمکنش HSA با نانو حامل مغناطیسی غیر آلی حاوی L-Dopa با استفاده از طیف سنجی فلورسانس نشان داد که با افزایش دما، ثابت استرن-ولمر (Ksv) کاهش می­یابد. همچنین  طیف سنجی UV-vis و CD نشان داد که برهم کنش HSA با این نانوذره برخی از تغییرات ساختاری را در HSA اعمال می­کند (41). علاوه بر این، برهمکنش نانوذره اکسید منیزیم (MgO NPs) با HSA با استفاده از طیف­سنجی فلورسانس و CD نشان داد که میانکنش این نانوذره با HSA از طریق میانکنش آبگریز صورت می­گیرد (8). در این تحقیق، با استفاده از روش­های طیف­سنجی فلورسانس و دورنگ نمایی حلقوی،  میانکنش آلبومین سرم انسانی با غلظت­های مختلف نانوذره Fe2O3 در شرایط شبه فیزیولوژیک مورد بررسی قرار داده شد.

مواد و روشها

در این مطالعه، مواد مورد استفاده شامل نانوذره اکسید آهن (nFe2O3) با درصد خلوص 2/99%، مساحت سطح m2g-1 55 و  میانگین اندازه40 نانومتر از شرکت ناباند تکنولوژی (NaBond Technologies Co., Ltd., China) خریداری شد. سرم آلبومین انسانی (HSA) و8-Anilinonaphthalene-1-sulfonic acid (ANS) از شرکت سیگما تهیه شدند. KH2PO4 و K2HPO4 از شرکت مرک خریداری گردید. طیف های فلورسانس HSA در حضور و عدم حضور نانو دره از دستگاه اسپکتروفلوریمتر (Cary-Eclipse luminescence spectrophotometer apparatus;Varian, Australia) ثبت گردید.

آماده­سازی مواد: یک استوک از سرم آلبومین انسانی (غلظت 5/0 میلی­مولار) در بافر فسفات پتاسیم 50 میلی­مولار با  4/7pH= تهیه گردید. استوک nFe2O3 با غلظت یک میکرومولار در بافر فسفات پتاسیم 50 میلی­مولار (4/7pH=) تهیه شد. از دستگاه سونیکاتور جهت تهیه سوسپانسیونی یکنواخت از نانوذره اکسید آهن (پنج دقیقه با فاصله زمانی یک دقیقه استراحت) استفاده شد.

اندازه­گیری تغییرات شدت فلورسانس ذاتی HSA در میانکنش nFe2O3 : طیف­های فلورسانس مربوط HSA در حضور و عدم حضور nFe2O3  درطول موج تحریک   295 و محدوده طول موج نشری 500-300 نانومتر ثبت شدند. سرعت اسکن (Scan Speed) ثبت طیف­ها برابر 500 نانومتر بر دقیقه و پهنای باند نور ثبت شده یا تابیده شده توسط دتکتور ((Slit 5 نانومتر بود. در این مطالعه، پس از اضافه کردن پروتئین با غلظت 5 میکرومولار و نانوذره با محدوده غلظت­های 4-0 نانومولار (صفر، 4/0، 8/0، 2/1، 6/1 ، 0/2 ، 4/2، 8/2، 2/3، 6/3 و 4 ) در سل کوارتز با طول مسیر عبور نور یک سانتی­متری، حجم نهایی محلول، با بافر فسفات پتاسیم 50 میلی­مولار با pH برابر 4/7، به 5/2 میلی­لیتر رسانده شد و پس از انکوبه شدن محلول مورد نظر در دماهای 298، 303 و 310  درجه کلوین به مدت 10 دقیقه، طیف فلورسانس ذاتی HSA در طول موج  تحریک 295 نانومتر ثبت گردید (1). مطالعات قبلی نشان داده است که HAS در محدوده دمایی 298، 303 و 308 درجه کلون، تغییر ساختاری بارزی پیدا نمی­کند (12 و 42). مطالعات نشان داده شده است که در دمای بالاتر از 333 درجه کلوین، ساختار HSA تغییر می‍کند (46)، لذا در دماهای بالاتر از این دما، مطالعات فلورسانس جهت بررسی تغییرات اتصال لیگاند به این پروتئین پیشنهاد نمی­شود.

بررسی نوع مکانیسم میانکنش HSA با nFe2O3 و تعداد جایگاه اتصال: جهت تعیین نوع میانکنش HSA با nFe2O3 نمودار استرن-ولمر مربوط به شدت فلورسانس (در طول موج 340 نانومتر) بر غلظت نانوذره، ترسیم گردید. بر اساس معادله 1،  ثابت­های خاموشی بدست آمد.

معادله 1             

F شدت‌ فلورسانس پروتئین در حضور و  F0در عدم حضور خاموش کننده می­باشند. KSV؛ ثابت خاموشی دینامیک استرن- ولمر می­باشد که از رگرسیون خطی نمودار F0/F در مقابل غلظت خاموش کننده (Q)  بدست می­آید، kq؛ ثابت سرعت خاموشی پروتئین، [Q]؛ غلظت خاموش کننده (18، 25، 16) و ؛ متوسط نیمه عمر پروتئین بدون خاموش کننده (5 نانوثانیه) می­باشند (51). علاوه بر این، براساس معادله 2 مقدار kq محاسبه گردید.

معادله  2               

ثابت اتصال و همچنین تعداد جایگاه­های اتصال پروتئین به نانوذره بر اساس معادله 3 مشخص گردید.

 معادله 3

در این معادله F شدت‌ فلورسانس پروتئین در حضور و  F0در عدم حضور خاموش کننده، n؛ تعداد جایگاه‌های اتصال HSA برای nFe2O3 و KA؛ ثابت اتصال برحسب مولار می­باشد (22).

تعیین پارامترهای ترمودینامیکی: براساس معادله 4، پارامترهای ترمودینامیکی شامل آنتالپی و آنتروپی بمنظور تشخیص نیروهای دخیل در میانکنش HSA با nFe2O3  تعیین شدند.

معادله 4

 

در این معادله؛ DH0 وDS0 بترتیب آنتالپی واکنش (بر حسب کالری بر مول بر درجه کلوین) و آنتروپی واکنش (ژول بر مول.کلوین) میباشند و همچنین R: ثابت گازها (مول.کلوین بر ژول) و K : ثابت استرن ولمر در دماهای مختلف (برحسب عکس مولار) می­باشند (13 و 37).

براساس معادله 5، مقدار انرژی آزاد گیبس (کیلو­کالری بر مول) محاسبه گردید.

معادله 5

اندازه­گیری فلورسانس ANS : فلورسانس ANS با غلظت 30 میکرومولار در بافر فسفات پتاسیم 50 میلی­مولار (4/7 pH=) حاوی غلظت یک میکرومولار HSA در عدم حضور (غلظت صفر نانو­ذره) و حضور nFe2O3 (4/0 نانومولار) با شرایط زیر اندازه­گیری شد.

طیف­های فلورسانس مربوط ANS در حضور و عدم حضور nFe2O3 در طول موج تحریک 350 و محدوده طول موج نشری600-400  نانومتر ثبت شدند. سرعت اسکن طیف­ها و پهنای باند نور ثبت شده مشابه اندازه­گیری تغییرات شدت فلورسانس ذاتی بود.

مطالعه برهمکنش HSA با nFe2O3 با استفاده از مطالعات CD : بمنظور بررسی ساختار دوم پروتئین سرم آلبومین انسانی در برهمکنش با nFe2O3 از دستگاه اسپکتروپلاریمتر (AVIV Spectropolarimeter, model 215, USA) استفاده شد. طیف­ها،  در محدوده 190 تا 250 نانومتر (Far-UV CD) در محلول پروتئین با غلظت 3/0 میلی­گرم بر میلی­لیتر در حضور و عدم حضور نانوذره  (2 نانومولار) پس از 10 دقیقه انکوبه کردن در دمای اتاق، ثبت شدند.

در نهایت نتایج به صورت بیضی واری مولی، [θ] (deg2cm2dmol-1)4 بر اساس میانگین وزن اسید­آمینه  (MRW; 113.9) ارائه شد. این پارامتر با فرمول زیر محاسبه گردید.

[θ]λ = (θ×100MRW)/(cl)

C غلظت پروتئین برحسب ، L طول مسیر نور (cm) از کووت حاوی نمونه و  پارامتر بیضی‌واری اندازه‌گیری ‌شده برحسب درجه در طول موج  خاص می‌باشند.

دستگاه توسط Comphorsolphpnic 10- (+) با فرض 1-=7820 deg cm2 dmol‌[θ] 291 توسط استاندارد JASCO  بنام Comphorsulphonte-10- (+) nonhyodroscopic ammunium با فرض -=7820 deg cm2 dmol [θ] 290.5 کالیبر گردید (38).

نتایج

تغییرات فلورسانس ذاتی  HSAدر حضور nFe2O3 در دماهای مختلف 298، 303 و 308 درجه کلوین: نتایج مربوط به طیف فلورسانس ذاتی HSA در حضور غلظت­های مختلف نانوذره اکسید آهن و در دماهای مختلف در شکل­ 1 بیانگر این است که شدت فلورسانس با افزایش غلظت نانوذره در محیط کاهش می­یابد.  علاوه بر این، نتایج بدست آمده از معادله استرن-ولمر مربوط به این طیف­ها (شکل­ 2) نشان دهنده کاهش خطی نشر فلورسانس ذاتی پروتئین HSA با افزایش غلظت نانوذره در محیط در تمامی دماها می­باشد. شیب معادله استرن-ولمر مربوط به HSA در حضور غلظت­های مختلف Fe2O3 بیانگر این است که با افزایش دما، شدت فلورسانس کمتر کاهش یافته است (شکل­ 2).

 

 

شکل 1- فلورسانس ذاتی HSA در عدم حضور و حضور غلظت­های مختلف nFe2O3 (بافر فسفات 50 میلی­مولار، 4/7pH=). (A) دمای 298 ، (B) دمای 303 و (C) دمای 310  درجه کلوین.

شکل 2- مقایسه نمودار استرن-ولمر برهمکنش پروتئین HSA با غلظت­های مختلف nFe2O3 در دمای­های 298 (♦)،303 (¾) و 310 (▲) درجه کلوین.

 

تعیین نوع میانکنش HSA و Fe2O3 : با توجه به معادله مربوط به نمودارهای استرن-ولمر، Ksv و  Kq محاسبه و در جدول 1 نشان داده شد. همانطور که در جدول قابل مشاهده است، ثابت خاموشی استرن-ولمر (Ksv) با افزایش دما کاهش یافته است و روند مشابهی برای ثابت سرعت خاموشی فلورسانس (Kq) نیز مشاهده می­گردد.

تعیین پارامترهای ترمودینامیکی در میانکنش HSA و Fe2O3 : محاسبه پارامترهای ترمودینامیکی میانکنش  nFe2O3با HSA بر مبنای معادله خط بدست آمد از نمودار وانت هوف (شکل 3) و بر اساس معادله 4، بیانگر این است که علامت هر دو پارامترهای آنتالپی و آنتروپی منفی می­باشد (جدول 2). از طرف دیگر، محاسبه مقدار انرژی آزاد بر اساس معادله 5 برای این میانکنش در دماهای مختلف بیانگر این است که علامت این انرژی منفی بوده و همچنین با افزایش دما افزایش یافته است.

جدول 1- ثابت­های خاموشی میانکنش HSA با nFe2O3

Kq

(1х1016L mol-1 s-1)

Ksv

(1х107 L mol-1)

(کلوین) دما

15

5/7

298

2/6

1/3

303

6

0/3

308

 

 

شکل 3- نمودار وانت هوف مربوط به میانکنش نانوذره اکسید آهن با آلبومین سوم انسانی.

 

 

جدول 2- پارامترهای ترمودینامیکی میانکنش nFe2O3 با آلبومین سوم انسانی.

∆S

)J mol-1 K-1)

H

)kJ mol-1)

G

)kJ mol-1)

(کلوین) دما

 

0411/0-

 

11/24-

86/11-

298

65/11-

303

36/11-

310

تعیین ثابت اتصال و جایگاه­های اتصال Fe2O3 بر روی HSA : براساس نتایج جدول 3، مقادیر Ka و n برای برهمکنش نانوذره اکسید آهن با پروتئین سرم آلبومین انسانی بیانگر این است که با افزایش دما،  میزان  n و ثابت اتصال کاهش می­یابد.

فلورسانس ANS در حضور و عدم حضور نانو ذره اکسید آهن : همانطور که در شکل 4 قابل مشاهده است، شدت فلورسانس ANS در حضورHSA (در حضور و عدم حضور نانوذره) افزایش یافته است. این افزایش در حضور HSA میانکنش داده با نانوذره اکسید آهن،  بیشتر می­باشد.

جدول 3- ثابت اتصال و تعداد جایگاه برای nFe2O3 با HSA.

n

Ka

(1х107 M-1)

(کلوین) دما

472/0

4/19

298

336/0

9

303

434/0

8

310

نتایج طیف­سنجی دورنگ نمایی دورانی: شکل 5، طیف مربوط به دورنگ­­نمایی دورانی در ناحیه فرابنفش دور پروتئین HSA واکنش داده با نانوذره اکسید آهن را در مقایسه با پروتئین HSA نشان می­دهد. براساس شکل، میزان بیضوی­واری در پروتئین میانکنش داده با نانوذره، افزایش یافته است (شکل 5).

 

 

شکل 4- طیف فلورسانس خارجی ANS (به تنهایی) و در حضور HSA  و HSA میانکنش داده با غلطت 4/0 نانومولار nFe2O3.

 

شکل 5- طیف دو رنگ­نمایی دورانی پروتئین سرم آلبومین انسانی با غلظت 2 نانومولار nFe2O3 در ناحیه فرابنفش دور (بافر پتاسیم فسفات 50 میلی مولار، 4/7pH=، دمای 298 درجه کلوین).

 

بحث

آزاد شدن نانوذرات در محیط زیست به دلیل افزایش تولید و کاربرد زیاد آن‌ها امری اجتناب ناپذیر است. بسیاری از نانوذرات در نهایت در مقیاس وسیع به محیط زیست رها سازی می­شوند (28)، در حالیکه سمیت و ضرر آن‌ها برای موجودات زنده و ارگانیسم­ها نا­شناخته مانده است. آلبومین نقش­های مهمی در انتقال، پخش داروها و تنظیم pH خون دارد (11). مطالعه میانکنش داروها با این پروتئین اطلاعاتی راجع به موقعیت، انتقال، متابولیسم و اثر بخشی داروها در خون می­دهد. بنابراین، اهمیت مطالعه اتصال مولکول­های کوچک به این پروتئین مورد توجه قرار گرفته است (13). بمنظور بررسی میانکنش مولکول­های کوچک با پروتئین­ها، روش فلورسانس یک ابزار قدرتمند به دلیل دقت و حساسیت به حساب می­آید (49). فلورسانس ذاتی HSA به دلیل وجود یک مولکول تریپتوفان در موقعیت 214 در ساختار آن می­باشد (20).

همانطور که در نتایج (شکل­ 1)  نشان داده شده است، شدت فلورسانس در تمامی دماها با افزایش غلظت نانوذره در محیط کاهش می­یابد. از معادله استرن-ولمر مربوط به این طیف­ها، مشخص می­شود که بین شدت خاموشی فلورسانس و غلظت نانوذره در محیط رابطه خطی وجود دارد. این نتایج با مطالعات انجام شده توسط Sun و همکارانش همخوانی دارد (43). آنها نشان دادند که یک رابطه خطی بین افزایش غلظت نانوذره اکسید آلومینیوم با کاهش نشر فلورسانس HSA در محیط وجود دارد. علاوه بر این، مطالعات انجام شده بر روی این پروتئین در تیمار با نانوذره اکسید مس نیز نشان داد، که بین کاهش نشر فلورسانس ذاتی HSA و غلظت نانوذره اکسید مس رابطه مستقیمی وجود دارد (1) که با نتایج حاصل از این تحقیق مطابقت دارد. از طرف دیگر، تغییر جزئی در انتقال ماکزیمم طول موج نشری در حضور نانوذره به سمت ناحیه آبی (blue shift)، ­می­تواند دلیلی به تغییر قطبیت محیط اطراف تریپتوفان باشد (33).

ثابت خاموشی استرن-ولمر (Ksv) بیانگر کارایی خاموشی می­باشد (21)، همانطور که در جدول 1 نشان داده شده است، با افزایش دما، این ثابت کاهش می­یابد که نشان دهنده کاهش تمایل اتصال لیگاند به HSA با افزایش دما می­باشد. روند مشابه­ای در برهمکنش نانوذره اکسید مس با پروتئین سرم آلبومین انسانی گزارش شده است که با نتایج حاصل از این تحقیق کاملاً همخوانی دارد (1). علاوه بر این، نتایج مشابهی در اتصال CdTe:Zn2+  به HSA  گزارش گردیده است (23). از آنجائیکه، ثابت سرعت خاموشی در تمامی دماها، بالاتر از Kq مربوط به این ملکول زیستی (2.0×1010L mol-1 s-1) می­باشد، پیشنهاد می­گردد که مکانیسم میانکنش بین HSA و nFe2O3 از نوع پایا می­باشد (13، 18 و 23). بر اساس نتایج گزارش شده در جدول 2 انرژی آزاد (G∆) منفی است که بیانگر آزاد شدن انرژی طی انجام این واکنش و خودبه­خودی واکنش می­باشد (23).

بر اساس نتایج، آنتالپی و آنتروپی هر دو کوچکتر از صفر می­باشند که نشان دهنده نقش پیوند هیدروژنی و نیروهای واندروالس در این میانکنش می­باشد. نتایج مشابهی در میانکنش آنزیم بتا گالاکتوزیداز با نانوذرات اکسید مس نیز گزارش شده است (31). این مشاهدات با نتایج گزارش شده در میانکنش HSA با نانوذره اکسید مس (با اندازه متوسط 60 نانومتر) مطابقت ندارد، مشخص شده بود که میانکنش­های الکتروستاتیک عامل اصلی اتصال نانوذره اکسید مس با پروتئین HAS  می­باشد (1). مطالعات انجام شده بمنظور بررسی تغییر اندازه نانوذره نقره توسط ایرانفر و همکاران در سال 2012 (23) نشان داده شده است که ثابت معادله استرن-ولمر و همچنین ثابت سرعت خاموشی با تغییر و افزایش اندازه نانوذره نقره در حضور Ciprofloxacin افزایش می­یابد. لذا بنظر می­رسد که اندازه، ماهیت و همچنین غلظت نانوذره می­تواند به نوع نیروهای دخیل در اتصال و همچنین مکانسیم اتصال نیز تاثیر بگذارد.

همانطور که در جدول 3 قابل مشاهده می­باشد، تعداد جایگاه­های اتصال (n) برای برهمکنش این نانودره با HSA با افزایش دما، کاهش می­یابد، این نتایج با گزارشات مربوط به میانکنش HSA با نانوذره اکسید مس مغایرت دارد (1). از طرف دیگر، نتایج نشان داد که در میانکنش HSA با نانوذره اکسید آهن، ثابت اتصال (Ka) کاهش می­یابد که با نتایج بدست آمده از میانکنش  HSAبا نانوذره اکسید مس مغایرت (1) و با میانکنش HAS با  ترکیب جدیدی از آکریدین (N-{[N-(2-dimethylamino) ethyl] acridine-4-carboxamide}-a-alanine [N-(ACR-4-CA)-a-ALA]) مطابقت دارد (13). در هر صورت، تغییر در ثابت اتصال نانوذره اکسید آهن (با اندازه متوسط 40 نانومتر) و نانوذره اکسید مس (با اندازه متوسط 60 نانومتر) می­تواند به دلیل اندازه متفاوت این ذرات باشد (23).

ANS  به علت اینکه یک فلوروفور هیدروفوب است، نشر آن پس از اتصال به محیط­های هیدروفوب افزایش می­یابد (5 و 52). براساس شکل 4، شدت نشر فلورسانس ANS در حضور HSA افزایش یافته است، ولی شدت نشر در زمانیکه پروتئین به نانوذره متصل می­باشد بیشتر می­شود. با توجه به افزایش بیشتر شدت نشر ANS در پروتئین میانکنش داده با نانوذره، پیشنهاد می­شود که نانوذره با پروتئین میانکنش داده و باعث افزایش پاکت­های هیدروفوب دردسترس می­شود (31). نتایج حاصل از میانکنش HSA با نانوذره اکسید آهن با نتایج  مربوط به افزایش نشر فلورسانس ANS در HSA میانکنش داده با نانوذره اکسید مس، مطابقت دارد (1). افرایش نشر افزایش نشر فلورسانس ANS  و همچنین کاهش نشر فلورسانس ذاتی HSA در کمپلکس با نانوذره اکسید آهن، می­تواند نشان دهند باز شدن  (فشرده­گی کمتر) ساختار این پروتئین پس از اتصال به نانوذره باشد (3).

همانظور که در شکل 5 قابل مشاهده است، پیک­ها در دو طول موج 208 و 222 نانومتر مینیمم می­باشد که نشان دهنده محتوی بالای آلفا هلیکس در این پروتئین­ها می­باشد. در میانکنش HSA با نانوذره، میزان باند منفی در این دو طول موج افزایش می­یابد که پیشنهاد می­شود، محتوای آلفا هلیکس در میانکنش با این ذره افزایش یافته است (33 و 17).

میانکنش این نانو­ذره با HSA  منجر به تغییراتی در ساختار دوم این پروتئین می­شود که با مشاهدات Sen و همکاران مطابقت دارد (40). آنها گزارش کردند که ساختار دوم HSA پس از اتصال به نانو ذرات طلا تغییر می­کند. مجموع مطالعات فلورسانس ذاتی، ANS و دورنگ نمایی دورانی نشان دهنده تغییر ساختار پروتئین پس از اتصال به nFe2O3 می­باشد. لذا حضور این مواد در طبیعت و وارد شدن احتمالی آنها به داخل بدن موجودات زنده به ویژه انسان، می­تواند ساختار و عملکرد پروتئین­ها را تحت تاثیر قرار دهد و حیات آنها را مختل نماید. بنابراین درنظر گرفتن جنبه­های زیستی محیطی و ایمنی استفاده از نانومواد در مراحل اولیه از اهمیت بالایی برخوردار است (7).

تشکر و قدردانی

این پژوهش با حمایت مالی، پژوهشگاه علوم و تکنولوژی پیشرفته و علوم محیطی، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته با شماره  قررداد 4031/1 انجام شده است. لذا مجری و همکاران مراتب سپاس و قدردانی خود را از آن مجموعه محترم اعلام می­دارند.

1-ریاحی مدوار، ع، قاسمی نسب، ع. 1396. مطالعه میانکنش نانوذره اکسید مس با آلبومین سرم انسانی با استفاده از تکنیک فلورسانس. مجله پژوهش های زیست شناسی سلولی و مولکولی. 30: 545-575.
 
2- Akbarzadeh, A. Samiei, M.  Davaran, S. 2012. Magnetic nanoparticles: preparation, physical properties, and applications in biomedicine. Nanoscale Res Lett: 7:1-13.
3- Alipour, BS. Hosseinkhani, S. Ardestani, SK. Moradi, A. 2009. The effective role of positive charge saturation in bioluminescence color and thermostability of firefly luciferase. Photochem Photobiol Sci: 8: 847-855.
4- Alowitz, MJ.  Scherer, MM. 2002. Kinetics of nitrate, nitrite, and Cr (VI) reduction by iron metal. Environ Sci Technol: 36: 299-306.
5- Andrade, JD. Hlady, V. Feng, L.Tingey, K. 1996. Proteins at interfaces: principles, problems, and potential. Interfacial phenomena and bioproducts: 19-55.
6-Ball, P. 2002. Natural strategies for the molecular engineer. Nanotechnology: 13: 15-28
7- Baun, A. Hartmann, NB. Grieger, K. Kusk, KO. 2008. Ecotoxicity of engineered nanoparticles to aquatic invertebrates: a brief review and recommendations for future toxicity testing. Ecotoxicology:17: 387-95.
8- Behzadi, E. Sarsharzadeh, R. Nouri, M. Attar, F. Akhtari, K. Shahpasand, K.  Falahati, M. 2019. Albumin binding and anticancer effect of magnesium oxide nanoparticles. Int J Nanomedicine: 14: 257-270.
9- Bhogale, A. Patel, N. Mariam, J. Dongre, PM. Miotello, A. Kothari, DC. 2014. Comprehensive studies on the interaction of copper nanoparticles with bovine serum albumin using various spectroscopies. Colloids Surf B Biointerfaces: 113:.276-284.
10-Brunner, TJ. Wick, P. Manser, P. Spohn, P. Grass, RN.,Limbach, LK. Bruinink, A. Stark, WJ. 2006. In vitro cytotoxicity of oxide nanoparticles: comparison to asbestos, silica, and the effect of particle solubility.  Environ Sci Technol: 40: 4374-4381.
11- Carter, DC.  Ho, JX. 1994. Structure of serum albumin. Adv Protein Chem: 45: 153-203.
12- Chamani, J. Vahedian-Movahed, H. Saberi, MR. 2011. Lomefloxacin promotes the interaction between human serum albumin and transferrin: A mechanistic insight into the emergence of antibiotic's side effects. J Pharm Biomed Anal: 55: 114-124.
13- Chen, L. Wu, M. Lin, X. Xie, Z. 2011. Study on the interaction between human serum albumin and a novel bioactive acridine derivative using optical spectroscopy. J Lumin: 26: 172-177.
14- Chertok, B.Moffat, BA. David, AE. Yu, F. Bergemann, C. Ross, BD. Yang, VC. 2008. Iron oxide nanoparticles as a drug delivery vehicle for MRI monitored magnetic targeting of brain tumors. Biomaterials: 29: 487-496.
15- Corredor, E. Testillano, PS. Coronado, MJ. Gonzalez-Melendi, P. Fernandez-Pacheco, R. Marquina, C. Ibarra, MR. Fuente, JM. Rubiales, D. Perez-de-Luque, A. Risueno, MC. 2009. Nanoparticle penetration and transport in living pumpkin plants: in situsubcellular identification. BMC Plant Biol: 9: 1-11.
16- Sani, FD. Shakibapour, N. Beigoli, S. Sadeghian, H. Hosainzadeh, M. Chamani, J. 2018. Changes in binding affinity between ofloxacin and calf thymus DNA in the presence of histone H1: Spectroscopic and molecular modeling investigations. J Lumin: 203: 599-608.
 17- Fu, H. ed., 2004. Protein-protein interactions: methods and applications (Vol. 261). Springer Science & Business Media (SSBM).
18- Gelamo, EL. Silva, CHTP. Imasato, H. Tabak, M. 2002. Interaction of bovine (BSA) and human (HSA) serum albumins with ionic surfactants: spectroscopy and modelling. BBA Protein Struct Mol Enzym: 1594: 84-99.
19- Griffitt, RJ. Weil, R. Hyndman, KA. Denslow, ND. Powers, K. Taylor, D. Barber, DS. 2007. Exposure to copper nanoparticles causes gill injury and acute lethality in zebrafish (Danio rerio). Environ Sci Technol: 41: 8178-8186.
20- He, XM. Carter, DC. 1992. Atomic structure and chemistry of human serum albumin. Nature: 358: 209-215.
21- Hosainzadeh, A. Gharanfoli, M. Saberi, MR. Chamani, J. 2012. Probing the interaction of human serum albumin with bilirubin in the presence of aspirin by multi-spectroscopic, molecular modeling and zeta potential techniques: Insight on binary and ternary systems. J Biomol Struct Dyn: 29: 1013-1050.
22- Huang, S. Qiu, H. Liu, Y. Huang, C. Sheng, J. Su, W.  Xiao, Q. 2015. Molecular interaction investigation between three CdTe: Zn2+ quantum dots and human serum albumin: a comparative study. Colloids Surf B Biointerfaces: 136: 955-962.
23- Iranfar, H. Rajabi, O. Salari, R. Chamani, J. 2012. Probing the interaction of human serum albumin with ciprofloxacin in the presence of silver nanoparticles of three sizes: multispectroscopic and ζ potential investigation. J Phys Chem B: 116: 1951-1964.
24- Kandagal, PB. Shaikh, SMT. Manjunatha, DH. Seetharamappa, J. Nagaralli, BS. 2007. Spectroscopic studies on the binding of bioactive phenothiazine compounds to human serum albumin. J Photochem Photobiol A Chem: 189: 121-127.
25- Lakowicz, JR. ed. 2013. Principles of fluorescence spectroscopy. Springer science & business media (SSBM).
26- Lee, WM. An, YJ. Yoon, H. Kweon, HS. 2008. Toxicity and bioavailability of copper nanoparticles to the terrestrial plants mung bean (Phaseolus radiatus) and wheat (Triticum aestivum): plant agar test for water‐insoluble nanoparticles. Environ Toxicol Chem: 27: 1915-1921.
27- Li, Y. He, W. Liu, H. Yao, X. Hu, Z. 2007. Daidzein interaction with human serum albumin studied using optical spectroscopy and molecular modeling methods. J Mol Struct: 831: 144-150.
28- Nowack, B. Bucheli, TD. 2007. Occurrence, behavior and effects of nanoparticles in the environment. Environ Pollut: 150: 5-22.
29- Petitpas, I. Grüne, T. Bhattacharya, AA. Curry, S. 2001. Crystal structures of human serum albumin complexed with monounsaturated and polyunsaturated fatty acids. J Mol Biol: 314: 955-960.
30- Pinto-Alphandary, H. Andremont, A. Couvreur, P. 2000. Targeted delivery of antibiotics using liposomes and nanoparticles: research and applications. Int J Antimicrob Agents 13: 155-168.
31- Rabbani, G. Khan, MJ. Ahmad, A. Maskat, MY.  Khan, RH. 2014. Effect of copper oxide nanoparticles on the conformation and activity of β-galactosidase. Colloids Surf B Biointerfaces: 123: 96-105.
32- Roco, MC. 2003. Broader societal issues of nanotechnology. J Nanopart Res 5: 181-189.
33- Roco, MC. 1999. Nanoparticles and nanotechnology research. J Nanopart Res: 1: 1.
34- Ross, PD. Subramanian, S. 1981. Thermodynamics of protein association reactions: forces contributing to stability. Biochemistry: 20: 3096-3102.
35- Rothen-Rutishauser, BM. Schürch, S. Haenni, B. Kapp, N. Gehr, P. 2006. Interaction of fine particles and nanoparticles with red blood cells visualized with advanced microscopic techniques. Environ Sci Technol: 40: 4353-4359.
36- Roy, S. Das, TK. 2014. Spectroscopic studies of interaction between biologically synthesized silver nanoparticles and bovine serum albumin. J Nanosci Nanotechnol: 14: 4899-4905.
37- Sanei, H. Asoodeh, A. Hamedakbari-Tusi, S. Chamani, J. 2011. Multi-spectroscopic investigations of aspirin and colchicine interactions with human hemoglobin: binary and ternary systems. J Solution Chem: 40: 1905-1931.
38- Sarvandi-Dehghanpoor, E. Riahi-Madvar, A. Lotfi, S. Torkzadeh-Mahani, M. 2018. Improvement of kinetic properties and thermostability of recombinant Lepidium draba peroxidase (LDP) upon exposed to osmolytes. Int J Biol Macromol 119: 1036-1041.
39- Schrick, B. Blough, J.L. Jones, AD. Mallouk, TE. 2002. Hydrodechlorination of trichloroethylene to hydrocarbons using bimetallic nickel− iron nanoparticles. Chem Mater: 14: 5140-5147.
40-Sen, T. Mandal, S. Haldar, S. Chattopadhyay, K. Patra, A. 2011. Interaction of gold nanoparticle with human serum albumin (HSA) protein using surface energy transfer. J Phys Chem C : 115: 24037-24044.
41- Shahabadi, N. Razlansari, M. 2020. Exploring the binding mechanisms of inorganic magnetic nanocarrier containing L-Dopa with HSA protein utilizing multi spectroscopic techniques. J Biomol Struct Dyn:1-8.
42- Sharifi-Rad, A. Mehrzad, J. Darroudi, M. Saberi, MR. Chamani, J. 2021. Oil-in-water nanoemulsions comprising Berberine in olive oil: biological activities, binding mechanisms to human serum albumin or holo-transferrin and QMMD simulations. J Biomol Struct Dyn:  39: 1029-1043.
43- Sun, W. Du, Y. Chen, J. Kou, J. Yu, B. 2009. Interaction between titanium dioxide nanoparticles and human serum albumin revealed by fluorescence spectroscopy in the absence of photoactivation. J Lumin: 129: 778-783.
44- Sun, YP. Li, XQ. Cao, J. Zhang, WX. Wang, H.P. 2006. Characterization of zero-valent iron nanoparticles. Adv Colloid Interface Sci: 120: 47-56.
45- Tang, J. Lian, N. He, X. Zhang, G. 2008. Investigation of the interaction between sophoricoside and human serum albumin by optical spectroscopy and molecular modeling methods. J Mol Struct: 889: 408-414.
46- Wang, SL. Lin, SY. Li, MJ. Wei, YS. Hsieh, TF. 2005. Temperature effect on the structural stability, similarity, and reversibility of human serum albumin in different states. Biophys Chem: 114: 205-212.
47- Volkova, KD. Kovalska, VB. Tatarets, AL. Patsenker, LD. Kryvorotenko, DV. Yarmoluk, SM. 2007. Spectroscopic study of squaraines as protein-sensitive fluorescent dyes. Dyes Pigm: 72: 285-292.
48- Wei, C. Zhang, Y. Guo, J. Han, B. Yang, X.  Yuan, J. 2010. Effects of silica nanoparticles on growth and photosynthetic pigment contents of Scenedesmus obliquus. J Environ Sci: 22: 155-160.
49- Wei, YL. Li, JQ. Dong, C. Shuang, SM. Liu, DS. Huie, CW. 2006. Investigation of the association behaviors between biliverdin and bovine serum albumin by fluorescence spectroscopy. Talanta: 70: 377-382.
50- Wörle-Knirsch, JM. Kern, K. Schleh, C. Adelhelm, C. Feldmann, C. Krug, HF. 2007. Nanoparticulate vanadium oxide potentiated vanadium toxicity in human lung cells. Environ Sci Technol: 41: 331-336.
51- Xie, MX. Long, M. Liu, Y. Qin, C.  Wang, YD. 2006. Characterization of the interaction between human serum albumin and morin. Biochim Biophys Acta Gen Subj: 1760: 1184-1191.
52- Yousefi-Nejad, M. Hosseinkhani, S. Khajeh, K. Ranjbar, B. 2007. Expression, purification and immobilization of firefly luciferase on alkyl-substituted Sepharose 4B. Enzyme Microb Technol: 40: 740-746.
53- Zhang, H. Wu, P. Zhu, Z. Wang, Y. 2015. Interaction of γ-Fe2O3 nanoparticles with fibrinogen. Spectrochim Acta A Mol Biomol Spectrosc: 151: 40-47.
54- Zhang, WX. 2003. Nanoscale iron particles for environmental remediation: an overview. J Nanopart Res: 5: 323-332.
55- Zhu, MT. Feng, WY. Wang, Y. Wang, B. Wang, M. Ouyang, H. Zhao, YL. Chai, ZF. 2009. Particokinetics and extrapulmonary translocation of intratracheally instilled ferric oxide nanoparticles in rats and the potential health risk assessment. Toxicol Sci: 107: 342-351.
دوره 35، شماره 4
دی 1401
صفحه 685-701
  • تاریخ دریافت: 14 فروردین 1400
  • تاریخ بازنگری: 19 تیر 1400
  • تاریخ پذیرش: 01 شهریور 1400