TY - JOUR ID - 1941 TI - بهبود تولید و مقاومت به اتانل در مخمر ساکارومایسس سرویزیه با راهبرد مهندسی تکاملی با استفاده از تنش 1-بوتانل JO - پژوهش‌های سلولی و مولکولی (مجله زیست شناسی ایران) JA - CMR LA - fa SN - 2383-2738 AU - شیخی, فاطمه AU - رستمی, خسرو AU - آذین, مهرداد AU - اسداللهی, محمدعلی AU - ابراهیمی, منصور AU - غیاثی, پیام AU - فیضی, امیر AD - دانشجوی دکترای سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران، پژوهشکده بیوتکنولوژی محقق موسسه تحقیقات و آموزش توسعه نیشکر و صنایع جانبی خوزستان AD - عضو هیات علمی سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران پژوهشکده زیست فناوری AD - عضو هیات علمی سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران AD - عضو هیات علمی دانشگاه اصفهان، دانشکده علوم و فناوری‌های زیستی، گروه زیست‌فناوری AD - عضو هیات علمی دانشگاه قم،رئیس پژوهشکده سبز AD - محقق در آزمایشگاه زیست شناسی مولکولی ، هایدلبرگ AD - گروه بیوتکنولوژی درمانی اوماس Y1 - 2022 PY - 2022 VL - 35 IS - 3 SP - 379 EP - 392 KW - تحمل به اتانل" KW - ساکارومایسس سرویزیه" KW - مهندسی تکاملی" KW - 1-بوتانل" KW - " KW - تعیین توالی کل ژنوم " DO - N2 - در فرایند تولید بیواتانل، عوامل بسیار مهمی وجود دارد که کارایی تولید را تحت تاثیر قرار می‌دهد. تجمع اتانل در طول فرآیند تخمیر و اثر بازدارندگی بر رشد اجتناب‌ناپذیر است. افزایش تحمل به اتانل در سویه ساکارومایسس سرویزیه منجر به افزایش قدرت بقا و در نهایت افزایش تولید اتانل خواهد شد. رویکرد مهندسی تکاملی یک راهبرد مناسب برای بهبود صفت تحمل به اتانل در سویه ساکارومایسس سرویزیه است. سازوکار اثر سمیت الکل‌های کوتاه زنجیره بر مخمر مشابه است. در تحقیق حاضر، سویه آزمایشگاهی ساکارومایسس سرویزیه CEN PK 113-7D باراهبرد مهندسی تکاملی طی یک دوره کشت 144 روزه تحت تنش 1- بوتانل قرار گرفت و نرخ ویژه رشد (µ) سویه تکامل یافته از h-1 048/0بهh-1 084/0 ارتقا یافت. افزایش تحمل به تنش 1- بوتانل منجر به افزایش تحمل به اتانل و همچنین افزایش تولید اتانل در سویه تکامل یافته شد. میزان تولید اتانل از 50/68 گرم بر لیتردر سویه والد به 02/87 گرم بر لیتر در سویه تکامل یافته افزایش یافت. نتایج تعیین توالی کل ژنوم سویه‌‌های تکامل یافته و مقایسه آن با سویه والد تغییرات پلی‌مورفیسم تک نوکلئوتیدی ژن‌های درگیر در این صفت را آشکار نمود. تغییرات در ژن‌هایی مثل PGM2,MTH1, TCB1 YAP1801, UBP2, IAH1 CIA1, و FAB1 ایجاد شده بود که این ژن‌ها در ارتباط با انتقال مواد درون سلول و مسیرهای دخیل در ترکیب و ساختار غشاء سیتوپلاسمایی، ساختار دیواره سلولی، متابولیسم قند و لیپیدها بودند. در تحقیق حاضر، برای اولین بار اهمیت گروه جدیدی از ژن‌های دخیل در افزایش تحمل به اتانل گزارش شده است. UR - https://cell.ijbio.ir/article_1941.html L1 - https://cell.ijbio.ir/article_1941_78e68dc2da0ebd0c63342766ae2ae3da.pdf ER -