نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشگاه آزاد اسلامی - واحد نیشابور- گروه زیست شناسی
2 دانشگاه آزاد اسلامی - واحد نیشابور
3 دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نیشابور، نیشابور، ایران
چکیده
هدف: آنزیم آدنوزین دآمیناز (ADA) در متابولیسم پورینها شرکت داشته و نقش اساسی در تکثیر و بلوغ سلولهای پستانداران دارد و همچنین فعالیت آن در سلولهای سرطان پستان افزایش مییابد. در این پژوهش اثر عصاره آبی ریشه گیاه شیرینبیان بر درصد زندهمانی و بیان ژن ADA در دو رده سرطانی پستان انسانی MCF-7 و MDA-MB-231 و همچنین یک رده نرمال MCF-10A مورد مطالعه قرار گرفت.
مواد و روشها: سمیت سلولی عصاره آبی شیرینبیان به روش رنگ سنجی MTT بررسی گردید و بیان ژن ADA با روش Real-time PCR سنجیده شد.
نتایج: با افزایش غلظت عصاره درصد زنده ماندن سلولها به ویژه در ردههای سرطانی به طور معنیداری کاهش یافت و همچنین بیان ژن ADA در غلظت 200 میکروگرم در میلی لیتر عصاره در ردههای MCF-7 و MDA-MB-231 به ترتیب به میزان 4 و 8/4 برابر کاهش پیدا کرد.
نتیجهگیری: نتایج بیانگر آن است که عصاره این گیاه با کاهش بیان ژن ADA سبب کاهش درصد زندهمانی سلولهای سرطانی پستان شده است.
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Adenosine deaminase (ADA) gene expression changes in human breast cancer cell lines MCF-7 and MDA-MB-231 and normal cell line MCF-10A treated by Glycyrrhiza glabra extract
نویسندگان [English]
2 Neyshabur Branch, Islamic Azad University
3 Islamic azad university neyshabur branch, neyshabur, iran
چکیده [English]
Objective: The adenosine deaminase enzyme participates in the metabolism of purines, and plays an essential role in the proliferation and maturation of mammalian cells and, also its activity increases in breast cancer cells. In this study, the effect of aqueous extract of Glycyrrhiza glabra on viability and ADA gene expression in two human breast cancer cell lines (MCF-7 and MDA-MB-231) and one normal cell line (MCF-10A) were studied.
Materials and Methods: Cytotoxicity of the G. glabra extract was examined by MTT assay. The expression ADA gene was evaluated by Real-time PCR.
Results: The vitality of cancerous cells are decreased by increasing the concentration of the extract significantly. The expression of ADA gene at the concentration of 200 μg/ml of extract in MCF-7 and MDA-MB-231 lines decreased by 4 and 4.8 fold, respectively.
Conclusion: The decrease in viability of breast cancer cells observed in this study could be the result of the reduction of ADA gene expression.
کلیدواژهها [English]
تغییرات بیان ژن آدنوزین دآمیناز (ADA) در سلولهای سرطان پستان انسانی ردههای MCF-7 و MDA-MB-231 و سلولهای رده نرمال MCF-10A تیمار شده با عصاره شیرین بیان
اکبر صفی پور افشار*، فاطمه سعید نعمت پور و امیر شیرزاد
ایران، نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد نیشابور، گروه زیست شناسی
تاریخ دریافت: 10/04/1398 تاریخ پذیرش: 04/06/1398
چکیده
آنزیم آدنوزین دآمیناز (ADA) در متابولیسم پورینها شرکت داشته و نقش اساسی در تکثیر و بلوغ سلولهای پستانداران دارد و همچنین فعالیت آن در سلولهای سرطان پستان افزایش مییابد. در این پژوهش اثر عصاره آبی ریشه گیاه شیرینبیان بر درصد زندهمانی و بیان ژن ADA در دو رده سرطانی پستان انسانی MCF-7 و MDA-MB-231 و همچنین یک رده نرمال MCF-10A مورد مطالعه قرار گرفت. سمیت سلولی عصاره آبی شیرینبیان به روش رنگ سنجی MTT بررسی گردید و بیان ژن ADA با روش Real-time PCR سنجیده شد. با افزایش غلظت عصاره درصد زنده ماندن سلولها به ویژه در ردههای سرطانی به طور معنیداری کاهش یافت و همچنین بیان ژن ADA در غلظت 200 میکروگرم در میلی لیتر عصاره در ردههای MCF-7 و MDA-MB-231 به ترتیب به میزان 4 و 8/4 برابر کاهش پیدا کرد. نتایج بیانگر آن است که عصاره این گیاه با کاهش بیان ژن ADA سبب کاهش درصد زندهمانی سلولهای سرطانی پستان شده است.
واژههای کلیدی: سرطان پستان، شیرینبیان، آدنوزین دآمیناز، کشت سلول
* نویسنده مسئول، تلفن: 055166133905 ، پست الکترونیکی: asafshar@iau-neyshabur.ac.ir
مقدمه
سرطان پستان، بیشترین سرطان تشخیص داده شده و دومین عامل مرگ ناشی از سرطان در میان زنان است (19). بر اساس گزارش وزارت بهداشت ایران، سرطان پستان با 25/28 درصد ابتلا، شایعترین سرطان در میان زنان ایرانی است و میانگین سنی سرطان پستان در ایران 10 تا 15 سال پایینتر از کشورهای توسعه یافته و میانگین سنی جهان است (12). نتایج مطالعات متعدد نشان میدهد که میانگین سنی بیماران مبتلا به سرطان پستان 40 تا 50 سال است (19). حدود 23 درصد سرطانهای پستان در ایران در سن کمتر از 40 سالگی اتفاق میافتد و 70 درصد آنها در مراحل پیشرفته بیماری تشخیص داده شده است (13). این در حالی است که تشخیص زود هنگام این بیماری به ویژه در مراحل اول در کاهش مرگ و میر بسیار اهمیت دارد (10). به دلیل تغییر در فعالیت آنزیمهای توموری و به منظور شناسایی سریع تر سرطان پستان ، مطالعات متعددی بر فعالیتهای آنزیمی متمرکز شده است. در این بین آنزیمهای درگیر در متابولیسم پورینها، به طور خاص آنزیم آدنوزین دآمیناز (EC 3.5.4.4) مورد مناسب به شمار میرود (3 و 4).
آنزیم آدنوزین دآمیناز در متابولیسم پورینها شرکت دارد و واکنش هیدرولیز آدنوزین به اینوزین را کاتالیز میکند (17). این آنزیم در توسعه و نگهداری سیستم ایمنی بدن نقش اساسی دارد، به علاوه آنزیم آدنوزین دآمیناز نقش اساسی در تکثیر و بلوغ سلولهای پستانداران دارد و آنزیمی کلیدی در متابولیسمهای هستهای به شمار میرود. به دلیل اینکه واکنش کاتالیز شده توسط این آنزیم یک طرفه و غیر قابل بازگشت میباشد، آدنوزین دآمیناز، آنزیم کلیدی در تجزیه آدنوزین میباشد. ژن آدنوزین دآمیناز بر روی بازوی بزرگ کروموزوم 20 و در موقعیت 1312 قرار دارد (20q13.12). طول توالی این ژن 32168 جفت باز و تعداد اگزونهای آن 12 عدد میباشد. جهشهای مختلفی برای این ژن شرح داده شده است که با بیماریهای انسان در ارتباط است. کمبود در این آنزیم باعث یک بیماری نقص ایمنی ترکیبی شدید (SCID) میشود که در آن اختلال عملکرد هر دو لنفوسیتهای B و T همراه با اختلال ایمنی سلولی و کاهش تولید ایمونوگلوبولین دیده میشود، در حالی که سطوح بالای این آنزیم با کم خونی همولیتیک مادرزادی همراه است. گزارشهای متعدد حاکی از این است که در سلولهای سرطان پستان فعالیت این آنزیم افزایش مییابد (22). بنابراین، کاهش بیان ژن ADA و فعالیت آنزیم مربوطه میتواند یک استراتژی مناسب برای درمان سرطان پستان باشد (1).
گیاه شیرینبیان (Glycyrrhiza glabra L.) گیاهی مدیترانهای بوده و از جنوب اروپا تا آسیای مرکزی میان دو عرض جغرافیایی 30 تا 45 درجه نیمکره شمالی رویش دارد. در ایران نیز تقریباً در تمام شمال، شرق، غرب و مرکز کشور به وفور یافت میشود. این گیاه چند ساله، از طایفه Astragaleae، زیر تیره Papilionacea و تیره Fabaceae میباشد (7). ریشه شیرینبیان دارای ترکیبات متعددی نظیر قندهای مختلف (تا 18 درصد)، فلاوونوئیدها، استرولها، اسیدهای آمینه، صمغ و نشاسته، اسانسهای روغنی و ساپونینها میباشد (21). از شیرین بیان در طب سنتی آسیا و اروپا برای درمان گاستریت، عفونتهای تنفسی، زخمهای پپتیک، هپاتیت، رشد تومور و بیماریهای قلبی استفاده میشود. در طب سنتی ایران نیز گیاه شیرین بیان به عنوان درمان ورم معده و ضدسرفه استفاده میشده است (11). امروزه نیز عصاره شیرینبیان یکی از اجزای ترکیبی شربت سرفه به شمار میرود. همچنین به عنوان داروی مسکن در التهابهای پوستی و برای درمان اسپاسم، تورم و روماتیسم کاربرد دارد. خواص ضدسرطانی نیز برای این گیاه گزارش شده است (20). برخی از ترکیبات این گیاه اثرات ضدسرطانی و برخی اثرات مهار آنزیمها را بر عهده دارند. وجود ترکیبات کاهش دهنده چربی و فلاونوئیدها با فعالیت آنتیاکسیدان قوی در این گیاه گزارش شده است. اثرات سمیت سلولی عصاره شیرینبیان نیز بررسی شده است (18).
با توجه به ضرورت استفاده از داروهای با منشاء طبیعی، هدف تحقیق پیشرو ارزیابی اثر عصاره گیاه شیرینبیان بر میزان بیان ژن ADA و تکثیر سلولی در سلولهای سرطانی پستان و مقایسه آن با سلولهای سالم است.
مواد و روشها
تهیه مواد: مواد شیمیایی مورد استفاده از شرکتهای (Sigma) USA و (Germany) Merk تهیه گردید. مواد و آنزیمهای کاربردی در بیولوژی مولکولی از سینا ژن (ایران) و (USA) ABI، همچنین کیتها و مواد مورد استفاده در RT-PCR از شرکت فرمنتاز(fermentas) تهیه شد.
کشت سلول: در این طرح از ردههای سلولی سرطان پستان MCF-7 و MDA-MB-231 و رده سلولی نرمال MCF-10A استفاده شد. سلولهای MCF-7 از آزمایشگاه کشت سلول دانشکده علوم دانشگاه فردوسی تهیه شد و دو رده دیگر از بانک سلولی انستیتو پاستور ایران (تهران) خریداری شدند. سلولها در پلیتهای 25 سانتیمتر مکعب در انکوباتور CO2 5 درصد و دمای 37 درجه سانتیگراد و رطوبت 95 درصد در محیط کشت DMEM به علاوه 10 درصد FBS کشت داده شدند.
تهیه عصاره آبی: برای تهیه عصاره آبی 50 گرم ریشه گیاه شیرینبیان در محفظه دستگاه سوکسله قرار داده شد. عصاره گیری به مدت 4 ساعت ادامه یافت و پس از تبخیر کردن آب به وسیله دستگاه روتاری، عصاره پودر شده به فریزر 20- منتقل شد. در این پژوهش از غلظتهای صفر، 10، 20، 50، 100 و 200 میکروگرم در میلیلیتر عصاره استفاده شد. جهت تهیه این غلظتها ابتدا یک محلول اصلی 100 میلیگرم در میلیلیتر از عصاره خشک حل شده در DMSO 1 درصد تهیه و برای ساخت سایر غلظتها استفاده شد. برای غلظت صفر از آب مقطر دیونیزه استفاده شد.
تست MTT: برای انجام تست MTT پس از شمارش سلولها، 5000 سلول در هر چاهک پلیت 96 خانه کشت شد و پس از پایداری سلولها، تیمار برای 72 ساعت با غلظتهای تهیه شده و کنترلها انجام گردید. سپس رنگ آمیزی با MTT5 میلیگرم در میلیلیتر انجام و جذب نوری با دستگاه ELISA reader در طول موج 545-630 نانومتر اندازهگیری شد. به منظور تعیین درصد زندهمانی، میانگین جذبهای نوری سلولهای تیمار شده با عصاره بر میانگین جذبهای نوری محلول معادل DMSO تقسیم و در نهایت عدد حاصل در 100 ضرب شد. به منظور محاسبه IC50 عصارهها از نرم افزار Prism 5.0 استفاده شد.
بررسی میزان بیان ژن ADA: به منظور بررسی بیان ژن مورد مطالعه، تیمار برای 48 ساعت با غلظتهای تهیه شده از عصاره آبی شیرینبیان برای سلولهای هر 3 رده سلولی با 3 تکرار انجام گردید. برای طراحی آغازگرهای ویژه ژن آدنین دآمیناز (ADA) و بتا اکتین (ACTB) از توالی مربوط به mRNA این ژنها که در پایگاه اطلاعاتی NCBI به ترتیب با شماره دسترسی NM_000022.2 و NM_001101.3 موجود است، استفاده گردید (جدول 1).
جدول 1- خصوصیات پرایمرهای طراحی شده برای ژنهای ADA و ACTB
طول قطعه تکثیر شده |
دمای ذوب (ºC) |
طول نوکلئوتیدی |
توالی 5´ - 3´ |
نام آغازگر |
100 |
61 |
22 |
ACCAGGCTAACTACTCGCTCAA |
ADA-FW |
61 |
22 |
TCAGTAAAGCCCATGTCCCGTT |
ADA-RV |
|
154 |
60 |
20 |
TCCATCATGAAGTGTGACGT |
ACT-FW |
60 |
22 |
GAGCAATGATCTTGATCTTCAT |
ACT-RV |
مقایسه نسبی بیان ژن ADA با استفاده از روش Real Time SYBER Green PCR با استفاده از دستگاه ABI Step-One (Applied Biosystems) صورت گرفت. cDNA ساخته شده به عنوان الگو برای واکنشهای qRT – PCR تحت شرایط دمایی 95 درجه سانتیگراد برای 10 دقیقه در واسرشته سازی اولیه و سپس در 40 چرخه، 15 ثانیه القای دمای 95 درجه سانتیگراد برای واسرشته سازی و پس از آن 60 ثانیه القای دمای 60 درجه سانتیگراد برای اتصال پرایمر و طویل شدن با پرایمرهای اختصاصی طراحی شده برای ژنها در نظر گرفته شد و ژن بتا اکتین هم به عنوان کنترل داخلی استفاده شد.
برای تجزیه واریانس دادههای مربوط به اثرات سمیت سلولی از نرمافزار SAS استفاده شد. اعداد سیکل آستانه مربوط به واکنش qRT – PCR از نرمافزار دستگاه Real-time PCR استخراج و پس از محاسبه پارامترهای مربوطه، آنالیزهای آماری توسط نرمافزار SAS انجام شد. برای مقایسه میانگینها از آزمون LSD استفاده شد. رسم نمودارها توسط نرمافزار Excel انجام گردید.
نتایج
بررسی سمیت سلولی عصاره آبی گیاه شیرینبیان: نتایج نشان داد که با افزایش غلظت عصاره درصد زنده ماندن سلولها به طور معنی داری کاهش مییابد و این کاهش در ردههای سرطانی بیشتر از رده نرمال است. در مقایسه بین دو رده سرطانی، رده MCF-7 تحت تأثیر بیشتری قرار گرفته است و درصد زندهمانی این رده سلولی در همه غلظتها کمتر از رده دیگر است (شکل 1). مقدار IC50 عصاره این گیاه برای رده MCF-7 معادل 03/49 میکروگرم در میلیلیتر و برای رده MBA-MD-231 معادل 9/66 میکروگرم در میلیلیتر محاسبه گردید.
شکل 1- منحنی تغییرات اثر غلظتهای مختلف عصاره گیاه شیرینبیان بر درصد زندهمانی سه رده سلولی پستان. دادهها میانگین 3 بار تکرار درصد زنده ماندن سلولها در هر غلظت به همراه انحراف معیار میباشد.
میزان بیان نسبی ژن ADA تحت تأثیر عصاره آبی گیاه شیرینبیان: مقایسه میانگین تغییرات بیان ژن ADA در سه رده سلولی تیمار شده با غلظتهای مختلف عصاره گیاه شیرینبیان نشانگر کاهش بیان ژن با افزایش غلظت عصارهها نسبت به شاهد است. همچنین در هر یک از غلظتهای عصاره گیاه شیرینبیان کمترین کاهش بیان ژن مربوط به رده نرمال و بیشترین کاهش مربوط به رده MDA-MB-231 است. به جز غلظت 200 میکروگرم در میلیلیتر در سایر غلظتها تفاوت معنی داری بین دو رده MDA-MB-231 و MCF-7 وجود ندارد. بیشترین کاهش بیان ژن ADA تحت تأثیر غلظت 200 میکروگرم در میلیلیتر عصاره گیاه شیرین بیان در رده سلولی MDA-MB-231 به میزان 8/4 برابر رخ داده است (شکل 2).
شکل 2- مقایسه تغییرات بیان ژن ADA در سه رده سلولی تیمار شده با غلظتهای مختلف عصاره گیاه شیرینبیان. دادهها میانگین 3 بار تکرار در هر غلظت به همراه انحراف معیار میباشد.
بحث
نتایج حاکی از آن است که عصاره گیاه شیرینبیان بر ردههای سرطانی و غیرسرطانی در محدوده غلظتی به کار رفته دارای اثر سمیت سلولی است، منتهی میزان سمیت سلولی آن بر سلولهای سرطانی MCF-7 از همه بیشتر و بر سلولهای غیرسرطانی MCF-10A از همه کمتر بود. مشخص شد که پس از قرارگیری سلولهای سرطانی و غیرسرطانی در مجاورت عصاره یک رابطه خطی نزولی میان غلظت عصاره با درصد زنده ماندن سلولها ایجاد میشود. البته در سلولهای سرطانی یک کاهش قابل توجه در درصد زنده ماندن سلولها از غلظت 50 به 100 میکروگرم در میلیلیتر و در رده نرمال از غلظت 100 به 200 میکروگرم در میلیلیتر مشاهده میشود. این نتیجه را شاید بتوان به این دلیل دانست که غلظتهای خیلی کم عصاره آن قدر کافی نیست که بتواند با اثر بر تعداد قابل ملاحظهای سلول باعث مرگ و میر فراوانی در آنها شود.
شیرینبیان گیاه کاملاً شناخته شدهای است که در صنایع غذایی به عنوان شیرینکننده و ادویه کاربرد داشته و در صنایع دارویی نیز استفادههای متعدد دارد. از این گیاه یک گلیکوزید تریترپن به نام گلیسریزین به دست میآید که شیرین بوده و در بعضی کشورها مانند ژاپن جایگزین قند استفاده میشود. اما گروه دیگری از ترکیبات که در ریشه این گیاه حضور دارند، ترکیبات فنلی ـ فلاونوئیدی هستند که مطالعات متعددی در زمینه خواص ضدالتهابی، ضدمیکروبی، آنتیاکسیدانی، سمیت سلولی و ضدسرطانی آنها انجام شده است (9 و 22)، که میتوان به مطالعهZheng و همکاران (2014) اشاره کرد که تأثیر فلاونوئید ایزولیکوریتیژنین (ISL) را بر سلولهای سرطانی پستان رده MDA-MB-231 مطالعه کردند و نتایج مشخص کرد این ترکیب با کاهش بیان ژنهای COX-2 و CYP4A سبب مهار رشد سلولهای سرطانی میشود (23) و همچنین در پژوهشی دیگر اثر فلاونوئید Glabridin بر سلولهای رده MDA-MB-231 مطالعه شد و مشخص گردید که تا غلظت 10 میکرومولار این ترکیب اثر سمی بر سلولهای سرطانی ندارد اما بر روند جابهجایی و تهاجم این سلولها تأثیر گذار است (8). به علاوه در مطالعهای اثر سمیت سلولی عصاره این گیاه بر رده سرطانی پستان T47D بررسی و IC50 معادل 75/0 میلی گرم در میلی لیتر گزارش شد (16). بنابر نتایج این پژوهش و مطالعات ذکر شده در بالا میتوان چنین استنباط کرد که ریشه گیاه شیرینبیان پتانسیل استفاده در تولید داروهای ضدسرطانی را دارا بوده و البته شناسایی ترکیبات مؤثر عصاره این گیاه و تعیین غلظت مناسب این ترکیبات جهت خاصیت ضد سرطانی در مطالعات تکمیلی ضروری میباشد.
آدنوزین دآمیناز آنزیمی است که دآمینه شدن هیدرولیتیک آدنوزین به اینوزین را کاتالیز میکند. آدنوزین مولکول سیگنال مهمی است که در واکنشهای ضدالتهابی در بافتهای سرطانی و مهار رشد سلولهای سرطانی نقش دارد. گزارشاتی مبنی بر افزایش فعالیت این آنزیم در بافت سرطانی پستان وجود دارد (2)؛ بنابراین مهار فعالیت این آنزیم یا کاهش سطح بیان ژن آن یکی از اهداف مطالعات ضدسرطان میتواند باشد. به این منظور مطالعات متعددی با استفاده از ترکیبات یا عصارههای گیاهی انجام شده است از جمله Erguder و همکاران (2008) عصاره آبی چای سبز را بر فعالیت آنزیم آدنوزین دآمیناز در بافتهای سرطانی و غیرسرطانی روده بزرگ و معده بررسی کردند و نتایج حاکی از کاهش فعالیت این آنزیم در بافتهای سرطانی بود (6). به علاوه در مطالعهای دیگر اثر عصاره انگور سیاه بر بافت سرطانی و نرمال روده بزرگ مطالعه شد و نتایج بیانگر کاهش فعالیت آنزیم آدنوزین دآمیناز در بافتهای سرطانی نسبت به بافت نرمال بود (5) و در تحقیقی دیگر بافتهای نمونه برداری شده از افراد مبتلا به سرطان معده و روده بزرگ تحت تأثیر غلظتهای مختلف عصاره آبی گیاهان سویا، دارواش و شبدر به مدت یک ساعت قرار گرفتند. نتایج سنجش فعالیت آنزیم آدنوزین دآمیناز حاکی از کاهش معنی دار فعالیت این آنزیم در مقایسه با نمونههای تیمار نشده بود (15) و همچنین در پژوهشی متفاوت، افزودن عصاره میوه توتهای مختلف به مدت یک هفته به رژیم غذایی موشهای مبتلا به سرطان روده بزرگ منجر به کاهش تعداد و اندازه تومورها شد. همچنین اندازهگیری بیان ژنهای درگیر در ایجاد سرطان روده بزرگ از جمله ژن ADA نشان از کاهش بیان آنها داشت (14).
با توجه به سوابق مطالعاتی و اهمیت شناخت مکانیسمهای ضدسرطانی عصارههای گیاهی در پژوهش حاضر اثر عصاره گیاه شیرینبیان بر بیان ژن ADA در ردههای سلولی سرطان پستان بررسی شد. عصاره این گیاه به ویژه در محدوده غلظتی IC50 میزان بیان این ژن را در دو رده سرطانی (MCF-7 و MDA-MB-231) نسبت به رده غیرسرطانی (MCF-10A) کاهش داد. در توجیه اثرات عصارههای گیاهی بر فعالیت آنزیم آدنوزین دآمیناز که موضوع پژوهشهای متعددی بوده است و اینجا نیز به مواردی از آنها اشاره شد، اطلاعات کافی در دسترس نبوده و بسیاری از محققین تنها به گزارش نتایج اکتفا کردهاند؛ لذا مطالعات بیشتر و تمرکز بر روندها و مسیرهای پیام رسانی درون سلولی لازم است. در مورد نتایج این تحقیق و تأثیر عصارهها بر بیان ژنADA نیز اگر چه به مکانیسم شناخته شدهای به وضوح نمیتوان اشاره داشت، اما احتمالاً روند تأثیرگذاری از طریق ترکیبات فعال موجود در عصاره و اثر بر مسیرهای پیام رسانی و نهایتاً بر فاکتورهای رونویسی خواهد بود.
نتیجه گیری
در این تحقیق اثر عصاره گیاه شیرینبیان بر درصد زندهماندن سلولی و بیان ژن ADA درگیر در سرطان در دو رده سلولی سرطانی و یک رده نرمال بررسی شد. نتایج بیانگر اثر سمیت سلولی عصاره این گیاه بر سلولهای سرطانی بود. همچنین بیان ژن ADA در سلولهای سرطانی تحت تیمار عصاره کاهش یافت. اگر چه در مطالعات مختلف دلایل زیادی همچون مهار چرخه سلولی، وقوع آپاپتوز و.... را برای توجیه اثر سمیت سلولی عصارهها یا ترکیبات گیاهی ذکر کردهاند اما در تحقیق حاضر به دلیل همبستگی مثبت و معنی دار بین درصد زنده ماندن سلولها و بیان ژن ADA میتوان احتمال داد که عصاره این گیاه با کاهش بیان این ژن که نقش اساسی در شکل گیری سرطان و تداوم آن دارد، سبب سمیت سلولی میگردد.