%0 Journal Article %T مطالعه ساختار ژنتیکی توده‌های بومی سویا ( Glycinmax (L.) Merr.) و تغییرات آن در طی حفاظت در مزرعه با استفاده از نشانگرهای RAPD و صفات مورفوفنولوژیکی %J پژوهش‌های سلولی و مولکولی (مجله زیست شناسی ایران) %I انجمن زیست شناسی ایران %Z 2383-2738 %A عباسی, محمدرضا %A فوکوئوکا, شوئیچی %A ابانا, کاورو %D 2020 %\ 12/21/2020 %V 33 %N 4 %P 496-508 %! مطالعه ساختار ژنتیکی توده‌های بومی سویا ( Glycinmax (L.) Merr.) و تغییرات آن در طی حفاظت در مزرعه با استفاده از نشانگرهای RAPD و صفات مورفوفنولوژیکی %K تغییر پذیری ژنتیکی %K تجزیه خوشه‌ای %K حفاظت در مزرعه %R %X اطلاع از وضعیت حفاظت منابع ژنتیکی گیاهی در هر کشور از عوامل بسیار موثر در پیشبرد تحقیقات به‌نژادی است. این تحقیق برای بررسی کارایی حفاظت در مزرعه در حفظ تنوع ژنتیکی توده‌های بومی سویا با استفاده از صفات مولکولی و مورفوفنولوژیکی در طی دو دوره جمع‌آوری با فاصله 10 سال در کشور ژاپن انجام شد. با کشت 28 توده سویا در مزرعه صفات مورفوفنولوژیکی‌شان بر اساس دسکریپتورهای استانداردارزیابی شد. در آزمایشات مولکولی، DNAی 80 نمونه گیاهی به روش CTAB استخراج و با استفاده از 24 آغازگر ده تایی گزینش شده واکنش RAPD-PCR انجام شد. داده‌های بدست آمده از واکنش RAPD-PCR در تجزیه خوشه‌ای و برآورد تغییر پذیری ژنتیکی توسط نرم افزارهای NTSYS و SPSS مورد استفاده قرار گرفتند. تجزیه خوشه‌ای قرابت ژنتیکی توده‌های قدیم و جدید را نشان داد. فقط در یک توده تک‌بوته‌های قدیم و جدید در دو خوشه کاملا مجزا از یکدیگر قرار گرفتند. در مورد اخیر برخی از صفات مورفولوژیکی نیز در توده قدیم متفاوت با توده جدید بودند. ضریب تغییر پذیری ژنتیکی در درون توده‌های جدید (بجز در یک مورد) بیشتر از توده‌های قدیم بود. به دلیل خودگشنی بسیار بالا در سویا (9/99%)، عامل این افزایش در توده‌های جدید مبادله بذر بین کشاورزان بوده است. همچنین مشخص گردید که ساختار ژنتیکی توده‌های بومی برخلاف واریته اصلاح شده بشدت ناهمگن می‌باشند. در نهایت بایستی گفت که حفاظت در مزرعه به ویژه اگر خزانه بذری کشاورز کم باشد، نمی‌تواند بطور کامل ساختار ژنتیکی ذخایر توارثی را در طی زمان حفظ نماید. %U https://cell.ijbio.ir/article_1601_498c689f2edfbfc47e6a02d000e60a9b.pdf