بیوشیمی
محمد اسدالهی بابلی؛ مهنوش محمد نظری
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 28 آبان 1399
چکیده
در پژوهش حاضر مطالعه کمی ساختار-فعالیت خواص بازدارندگی مشتقات پیرازولین به عنوان بازدارنده های ضد التهابی سیکلواکسیژناز-2 با استفاده از روش های مختلف کموانفورماتیک انجام پذیرفته است. یکی از مهم ترین استراتژی ها در طراحی ترکیبات ضد التهابی قوی با کاهش قابل توجه اثرات جانبی، بازداری انتخابی آنزیم سیکلواکسیژناز-2 است. از روش های انتخاب ...
بیشتر
در پژوهش حاضر مطالعه کمی ساختار-فعالیت خواص بازدارندگی مشتقات پیرازولین به عنوان بازدارنده های ضد التهابی سیکلواکسیژناز-2 با استفاده از روش های مختلف کموانفورماتیک انجام پذیرفته است. یکی از مهم ترین استراتژی ها در طراحی ترکیبات ضد التهابی قوی با کاهش قابل توجه اثرات جانبی، بازداری انتخابی آنزیم سیکلواکسیژناز-2 است. از روش های انتخاب متغییر طبقه بندی و رگرسیون درختی و روش رگرسیون خطی چندگانه قدم به قدم جهت انتخاب مهم ترین توصیف کننده های مولکولی استفاده گردید. مدل نهایی توسط سیستم استنتاج فازی عصبی انطباق پذیر و شبکه عصبی مصنوعی با استفاده از توصیف کننده های مولکولی انتخابی گسترش یافت. نتایج روش های ارزیابی مختلفی همچون ارزیابی متقاطع یکتایی، ارزیابی متقاطع چندتایی و سری پیش بینی نشان دهنده معتبر بودن مدل بدست آمده می باشد. در مرحله بعدی، مطالعات داکینگ مولکولی برای بدست آوردن الگوی اتصال گیرنده – لیگاند انجام شد. نتایج داکینگ مولکولی نشان داد آمینواسید های 44Arg، 46Glu، 465Glu و41Cys مهم ترین نقش را در برهمکنش گیرنده – لیگاند دارند. در مطالعه حاضر، تکنیکهای مطالعه ارتباط کمی ساختار- فعالیت و داکینگ مولکولی قابل تفسیری برای پیش بینی غلظت بازدارندگی مشتقات پیرازولین استفاده گردید. با استفاده از نتایج حاضر می توان برای پیش بینی غلظت بازداری بازدارنده های آنزیم سیکلواکسیژناز-2 در طراحی دارو با صرف هزینه و زمان کمتر استفاده نمود.
بیوشیمی
صفا لطفی؛ الهام رضوان نژاد؛ حسین لنجانیان
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 20 بهمن 1399
چکیده
استفاده از مهارکنندههای آنزیم استیلکولیناستراز (آنتیکولیناسترازها) به منظور بهبود علایم بیماری آلزایمر و سایر فرمهای زوال عقل و اختلالات سیستم عصبی مرکزی بسیار رایج است. برهموم (پروپولیس) یک ماده رزینی چسبنده است که توسط زنبور عسل تولید میشود و فعالیتهای زیستی متعددی نظیر ضدسرطان، آنتیاکسیدان، ضدمیکروبی و ضدقارچی ...
بیشتر
استفاده از مهارکنندههای آنزیم استیلکولیناستراز (آنتیکولیناسترازها) به منظور بهبود علایم بیماری آلزایمر و سایر فرمهای زوال عقل و اختلالات سیستم عصبی مرکزی بسیار رایج است. برهموم (پروپولیس) یک ماده رزینی چسبنده است که توسط زنبور عسل تولید میشود و فعالیتهای زیستی متعددی نظیر ضدسرطان، آنتیاکسیدان، ضدمیکروبی و ضدقارچی را از خود نشان میدهد. اخیرا مقالاتی مبنی بر فعالیت آنتیکولیناسترازی برهموم نیز منتشر شده است. در این مطالعه، میانکنش 17 ترکیب فلاونوئیدی برهموم با آنزیم استیلکولیناستراز انسانی (hAChE) با روش داکینگ مولکولی مورد بررسی قرار گرفته است. این مطالعات با نرمافزار اتوداکوینا انجام گرفت و گرید باکس به گونه ای طراحی شد که بر روی شکاف جایگاه فعال آنزیم قرار گیرد. نتایج به دست آمده نشانگر آن بود که تمامی این ترکیبات با انرژی اتصال بسیار خوبی (7- تا 9/8- کیلوکالری بر مول) به این شکاف متصل میشوند. بیشترین و کمترین انرژی اتصال بترتیب مربوط به راتین و فیستین میباشد. بررسی آمینواسیدهای درگیر در میانکنش نشان داد که همه این ترکیبات با جایگاه آنیونی محیطی (PAS) و پاکت آسیل میانکنش مینمایند. دو ترکیب کافئیکاسید فناتیلاستر (CAPE) و مایریستین با جایگاه آنیونی کاتالیتیک (CAS) و حفره اکسیآنیون نیز میانکنش مینمایند. مایریستین تنها ترکیبی است که توانایی اتصال به دو اسیدآمینه تریاد کاتالیتیک را نیز دارا میباشد. نتایج به دست آمده از این مطالعه پیشنهاد مینماید که همه این ترکیبات فلاونوئیدی از طریق اتصال به شکاف جایگاه فعال hAChE، می توانند این آنزیم را مهار نمایند و بنابراین گزینههای مناسبی به منظور انجام مطالعات بیشتر در راستای طراحی داروهای جدید آنتیکولیناستراز محسوب میشوند.
بیوتکنولوژی
حمید مهدیونی؛ طاهره مراتی
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 28 آبان 1399
چکیده
پروتئین FOXM1 به عنوان یک فاکتور رونویسی مهم، در عملکردهای متنوعی ازجمله کنترل بیان ژنهای مختلف، انتقال سلولها به فاز تقسیم، آنژیوژنز، مهاجرت و غیره درگیر میباشد و بیشبیان آن در انواع مختلف سرطان گزارش شده است. بنابراین، این پروتئین یک هدف دارویی بالقوه در درمان سرطان میباشد. تاکنون، داروها و ترکیبات زیادی FOXM1 را هدف قرار دادهاند، ...
بیشتر
پروتئین FOXM1 به عنوان یک فاکتور رونویسی مهم، در عملکردهای متنوعی ازجمله کنترل بیان ژنهای مختلف، انتقال سلولها به فاز تقسیم، آنژیوژنز، مهاجرت و غیره درگیر میباشد و بیشبیان آن در انواع مختلف سرطان گزارش شده است. بنابراین، این پروتئین یک هدف دارویی بالقوه در درمان سرطان میباشد. تاکنون، داروها و ترکیبات زیادی FOXM1 را هدف قرار دادهاند، از جمله FDI-6 و RCM-1 که عملکرد آنها مهار میان-کنشهای FOXM1-DNA میباشد. در این مطالعه، به منظور پیشگیری از تشکیل کمپلکس FOXM1-DNA، زیرمجموعه In-vitro از پایگاه داده ZINC بصورت محاسباتی مورد بررسی قرار گرفت. برای دستیابی به این هدف، ابتدا جایگاههای اتصال لیگاند در پروتئین، با اجرای الگوریتم MDpocket مورد جست و جو قرار گرفتند. قبل از محاسبهی انرژی اتصالپذیری ترکیبات به پاکتهای پیشبینی شده، کتابخانهها (حدود 260.000 ترکیب) با استفاده از وبسرور FAF-Drugs4 بر اساس خواص فیزیکوشیمیایی غربال شدند. پس از آن، ترکیبات منتخب با استفاده از AutoDock VINA علیه پاکتهای پیشبینی شده FOXM1 داک شدند. فرایند غربالگری بر اساس انرژی اتصالپذیری، هشدارهای ساختاری و گروههای غیر توکسیک طراحی شد. بر این اساس، سه ترکیب با انرژی داکینگ تقریبا مشابه، نمرهی عبور را بدست آوردند. جهت تمایز و رتبهبندی ترکیبات انتخاب شده، روش MM/PBSA روی سه کمپلکس FOXM1-لیگاند اعمال شد و نهایتا، لیگاند1 بر اساس انرژی آزاد اتصال انتخاب شد. لیگاند معرفی شده در این مطالعه، مولکول hit جدید نویدبخشی است که امید میرود میانکنش FOXM1 با DNA مرتبطش را قطع کند. با این حال، کوششهای تجربی بیشتری بهمنظور شناسایی لیگاند کشف شده به عنوان یک ترکیب lead باید انجام شود.
بیولوژی مولکولی
مصطفی جواهری مقدم؛ حسن آریاپور؛ علی اکبر دهنوخلجی
دوره 28، شماره 2 ، تابستان 1394، ، صفحه 178-190
چکیده
در حال حاضر روشهای in silico یکی از کم هزینهترین و سریعترین روشهای موجود جهت طراحی و کشف دارو در زمینه درمان محسوب می گردد. در این مطالعه ما علاقهمند شدیم تا با انجام طراحی محاسباتی دارو به روش داکینگ مولکولی ترکیباتی را معرفی کنیم که نقش موثری در مهار پلیمریزاسیون توبولینها به عنوان عوامل اصلی تقسیم سلولی در تومورهای سرطانی ...
بیشتر
در حال حاضر روشهای in silico یکی از کم هزینهترین و سریعترین روشهای موجود جهت طراحی و کشف دارو در زمینه درمان محسوب می گردد. در این مطالعه ما علاقهمند شدیم تا با انجام طراحی محاسباتی دارو به روش داکینگ مولکولی ترکیباتی را معرفی کنیم که نقش موثری در مهار پلیمریزاسیون توبولینها به عنوان عوامل اصلی تقسیم سلولی در تومورهای سرطانی دارند. بدین منظور ترکیبات کرومنی که توسط محققین مختلف خواص ضد سرطانی آنها مورد آزمایش قرار گرفته بودند، جمع آوری، و بر اساس جایگاه اتصال آنها به توبولین، آنالوگهای جدیدی طراحی شدند. سپس، با استفاده از روش داکینگ مولکولی توسط نرم افزار آکادمیک AutoDock Vina ترکیبات قویتر شناسایی شدند و برهمکنشهای احتمالی این ترکیبات با جایگاه اتصال کلشیسین در توبولین آنالیز شد. با توجه به اینکه ترکیبات طراحی شده با مقدار انرژی پایینتری نسبت به کلشیسین به ساختار پروتئین داک شدند، میتوانند به عنوان ترکیبات بالقوه دارویی مورد ارزیابیهای بعدی قرار بگیرند.